Sezonun son tiyatro yorumları:
N'olcak Bu Yusuf Umut'un Hali?
Sevgili Arsız Ölüm: Dirmit'ten sonra Nezaket Erden'in (oyundan önce kapıda merhabalaşmamız çok tatlı bir detay oldu
) hem iş hem hayat ortağı olan Hakan Emre Ünal'ın oynadığı oyunu da ilk sezonun son gösteriminde izlemiş bulundum. Her açıdan olağanüstü bir çiftler ve bundan sonra hayranlıkla takip edeceğim kesin.
Oyuna gelirsek yine Dirmit kadar gerçekçi ve etkileyiciydi. Aslında tek perde ve yaklaşık 100 dakika (aslında ilk temsillerde 140 dakika ve iki perdeymiş) sürmesi ve anlatılanların yoğunluğu nedeniyle bir yerden sonra biraz yorsa da genel olarak izlemesi gayet keyifliydi. Zaten pek çok şey yaşansa da sahnede öylesine mükemmel bir oyunculuk var ki oyundan kopamıyoruz çünkü sahnede bilindik görünen ama kendine has bir karakter var.
Hakan Emre Ünal 100 dakika boyunca eşinden geri kalmayan bir performans çıkardı (üstelik ben matinede izledim ve akşam tekrar oynadı) ki kan ter içinde kalmasına üzülsem de böylesine mükemmel bir oyunculuk izlemekten haz almamak imkansız. Üç oyunlarından ikisini izledim ve kesinlikle diyebilirim ki Tiyatro Hemhal bu alanda son dönemin en iyi bağımsız tiyatro oluşumlarından biri. Zaten çok uzun bir hazırlık döneminin ardından ortaya çıkmış ve neyse ki bunca özene fazlasıyla değmiş. Dirmit gibi bir klasik olacağına da şimdiden eminim.
Bu pazar Dirmit'i beğenirsen sana yeni sezonda izlenecek ikinci oyun önerim bu olsun.
@bazinga
9/10
Doğal Afet
Sezonun son gösteriminde yakalamayı başardım ve üstüne üstlük arkamda Okan Bayülgen (evet son dönemdeki saçma açıklamalarına rağmen hala kendisini seviyorum) otururken izledim.
Henüz çok yeni bir oyun olduğu için izlemekte acele etmeme gerek yoktu ama yine de iyi ki izlemişim. 60 dakika boyunca fırtınaktan kaçmak için kendini sığınağa atan bir kadının hikayesini izliyoruz ama oyunun sonunda asla bunun çok daha başka bir şeyden kaynaklandığını görüyoruz ve bize anlatılanları birleştirip asıl şeyi anlıyoruz. Kısa ve net, derdini iyi anlatan, deneysel ama içine girildiği takdirde kolay sevilebilir bir oyun. Çeviri metin olmanın verdiği bazı ufaak sıkıntılar var ama özünde evrensel gerçeklere değindiği için bağ kurmak mümkün. Nilperi Şahinkaya da enerjisiyle sahnede parıl parıl parlıyor. Selam verdiğinde gözleri dolmuştu ki oyunun sonuna şahit olduktan sonra duygulanmasını anlamamak mümkün değil. Bol sezonlarca devam edeceği, parlak bir sahne ömrü olması dileğiyle.
8/10