Şöyle geriye dönüp bakıldığında Türkiye’nin yaptığı en büyük hata “bize geç geldi, Türk genine bir şey olmaz, durumumuz İtalya gibi değil” gibi söylemlerle olaya alınması gerekenden daha yumuşak önlemler alması oldu.
Şu an ülkedeki en büyük tehlike iyimserliktir. Ne kadar çok karamsar olunursa o kadar çok insan hayatı kurtulur. Durumumuz İtalya gibi olmaz diyenler de farkında olmadan bu zarara katkı sağlıyor. “Nasılsa İtalya gibi olmayız” kafasıyla insanların bir kısmı halen sokakta cirit atıyor, salıncakta sallanıyor.
Belki şu anda bu sözler sinir bozucu gelebilir ancak gerçekten bunun başka rasyonel yolu yok. İyimser olmak değil iyimser sonuçlar hayat kurtaracak ve iyimser sonuçlarının yolu da ancak işi en ciddiye almaktan geçiyordu ve geçiyor. Keşke İran’da ilk vakaların açıklandığı dönemde Türkiye’de de açıklansaydı, henüz yokken bile açıklansaydı daha o dönemden insanlar eve çekilmeye başlar ve bugünlere gelindiğinde şu ankinden çok daha olumlu bir aşamada olurduk. Ama biz o zamanlar “biz Türküz bize bir şey olmaz insanların içini kararmayın“ havasındaydık.
