Filmi Ekim ayında izlemiştim, üzerinden geçti biraz ama Jojo Rabbit'le birlikte bu iddialı yılın en çok beğendim filmi oldu. Daha önce Old Boy, Silenced, Memories of Murder, A Bittersweet Life, I Saw the Devil, Ode to My Father gibi efsaneleri izlediğim için kore sinemasına yabancı değildim. Özellikle kadroda Sang Kang ho olunca bu film kaçmaz dedirtti.
Bir mucize olmazsa Oscar'ı kazanamayacak ama izlediklerim arasında yılın filmiydi bence. Gerçi aday olmasına bile şaşırmalı ama gördüğü ilgiyi sonuna kadar hakeden film olmuş. Kore sineması yeni bir efsane kazandı.
Girişte güldüren gelişmede hayret ettiren sonuçta üzen çok film yoktur, bazı konularda biraz abartıya kaçtığını düşünsem de o aradaki sınıf farkını gerçekten çok iyi işledi.
Zekalarıyla evi resmen işgal etmelerine rağmen ev sahibi gelince böcek gibi masanın altına saklanmaları verdiği mesaj itibariyle çok iyi bir sahneydi.
Sonunda masanın altından kurtulup bütün gece boyunca eve doğru koşmaları ve sel ile karşılaşınca ne yapacağını şaşıran kızın klozete oturup sigara içmesindeki çaresizliği hissettim.
Finalde anlık şok etkisi yarattı. Önce çocuğun ve kızın sonra ev sahibi ve hizmetçinin kocasının ard arda bıçaklanıp felaket yaşandıktan sonraki sessizlik yürek burktu. Olan kıza ve ev sahibine oldu tabii.
Sona gelirsek çocuğun babasıyla olan iletişim şekillerinin gerçekteki ihtimali düşük olsa da sahne itibariyle hoştu, bana yavan gelmedi açıkçası.
Eleştiride bulunacaksam zengin aileyi fazla saf buldum, bir kere bu kadar saf olan insanların bollukta yaşaması fazla mantıklı değil. Şöförün ev sahibini koku yüzünden öldürmesi de biraz abartıya kaçtıklarını düşünüyorum.
Zekalarıyla evi resmen işgal etmelerine rağmen ev sahibi gelince böcek gibi masanın altına saklanmaları verdiği mesaj itibariyle çok iyi bir sahneydi.
Sonunda masanın altından kurtulup bütün gece boyunca eve doğru koşmaları ve sel ile karşılaşınca ne yapacağını şaşıran kızın klozete oturup sigara içmesindeki çaresizliği hissettim.
Finalde anlık şok etkisi yarattı. Önce çocuğun ve kızın sonra ev sahibi ve hizmetçinin kocasının ard arda bıçaklanıp felaket yaşandıktan sonraki sessizlik yürek burktu. Olan kıza ve ev sahibine oldu tabii.
Sona gelirsek çocuğun babasıyla olan iletişim şekillerinin gerçekteki ihtimali düşük olsa da sahne itibariyle hoştu, bana yavan gelmedi açıkçası.
Eleştiride bulunacaksam zengin aileyi fazla saf buldum, bir kere bu kadar saf olan insanların bollukta yaşaması fazla mantıklı değil. Şöförün ev sahibini koku yüzünden öldürmesi de biraz abartıya kaçtıklarını düşünüyorum.
Bir mucize olmazsa Oscar'ı kazanamayacak ama izlediklerim arasında yılın filmiydi bence. Gerçi aday olmasına bile şaşırmalı ama gördüğü ilgiyi sonuna kadar hakeden film olmuş. Kore sineması yeni bir efsane kazandı.
