- Katılım
- 20 Mart 2011
- Mesajlar
- 10,225
- Reaksiyon puanı
- 1,355
- Puanı
- 535
Tuzak!-3.bölüm
Banktan kalktım.Yürümeye başladım.Hani söylemiyordum ya bu şehre neden geldim.Kimin için geldim…Şimdi herkes bilicek.Bütün her şey ortaya çıkacak.Neden mi Geldim bu karanlık ve kötülük dolu şehre?Annem için geldim…
15 Mart 1995 Yılı:
Babam parasını alamaz olmuş iyice durumumuz kötüleşmişti.Annem bu durumdan şikayetçiydi ve artık babama çok kızıyordu.Babam çok bunalmıştı.Sigaraya bile başlamıştı.Onu her sigara içerken gördüğümde O sigaranın dumanı gözlerimi yaşartıyordu yada o değildi gözümü yaşartan başka bir şeydi ama ben anlıyamıyordum.
Babam birgün evden çıktı.Aradan saatler geçti günler geçti gelmedi.Gelmiyordu…Annem bana bir şey söylemiyordu…Ama tek bildiğim bir şey vardı ki Annem benle hiç konuşmuyordu ve artık eskisi gibi değildi.Hep ona baksam benden gözlerini kaçırıyor sanki bir şey saklıyor gibiydi…Bir gün annem oturma odasına oturmuş duvara doğru bakıyordu.Yanına gittim ve oturdum.
Burak
nne babam nerde?
Annem hiç cevap vermedi ve yanımdan kalktı.Artık bir şeyleri anlıyordum ki babam yanımda yoktu…Ve birdaha hiç olmuyacaktı…
Aradan yıllar geçti.Annem tekrar düzeliyordu…Hatta biriyle bile evlenmeye karar verdi.Adı Tarık…Onun evine taşındık.Bana ne kadar iyi davransada ben ondan nefret ediyordum.Babamın yerini alması beni deli ediyordu…Bir gün gece yarısı kalktım ki Tarık annemi dövüyordu.Mutfağa doğru gittim ve bir bıçak alıp bacağına doğru batırdım.Arkasına hızla dönüp bana sert bir tokat attı.Çok sinirliydi.Bizi orda bırakıp hemen arabasıyla hastaneye gitti.Geri geldiğinde beni alıp uzak bir yerde bırakıp eve geri döndü…Biraz dolaştım ve bir ev bulmuştum.Ev değildi aslında bir kulübe.Kapıyı açan yaşlı bir adamdı.Kulübenin içi loş bir gaz lambası ışığıyla aydınlanıyordu.
Yaşlı Adam:Noldu Evlat…Ne işin var buralarda.
Burak:Sizin yanınızda kalabilirmiyim kalıcak bir yerim yok.
Yaşlı Adam:Yalnızlıktan sıkılmıştım artık.Bir arkadaş iyi olur benim içinde geç bakalım içeri.
İçeride bir masa ve bir yatak vardı.Masanın üstünde bir okuma gözlüğü üstünde bir gaz lambası ve bir kitap vardı.Kitaba biraz daha yaklaştım ve bakma istedim.
Yaşlı adam:Sefiller dedi…
Burak:Hiç duymadım…
Yaşlı Adam:Güzel romandır…Belki senin hayatını anlatıyordur.
Burak:Bilmiyorum…
Burada uzun süre kaldım…Yaşlı adam dedem gibi olmuştu.Alışmıştık birbirimize.Büyüdüm delikanlı oldum.Annemi aramak istiyordum.Yaşlı adamdan zorla ayrıldım…
Yıl 2011 13 Temmuz…
Artık burada bir hedefim vardı ve onu gerçekleştirmeden hiçbir yere gitmeyecektim…Annemin burada olduğunu biliyordum…Ama nerde yaşar hangi semtte hiçbir bilgim yoktu.Kahvehaneye geri döndüm.İş arıyordum.O sırada çaycıyla bir adamın konuşmasına kulak misafiri oldum…
Çaycı:Yaşlandım artık bu dükkanı güvenilir birine devretmem gerekiyor.
Adam:Haklısında kimi bulacaksın…
Çaycı :bilmiyorum…
Hemen yanlarına gittim.Ve bu işi çok istediğimi burayı bana bırakabileceğini söyledim.Adam şöyle bir baktı.Kabul etti…
Dükkan artık bana devredilmişti…Dükkan’da 2-3 gün geçirdim…Geceydi.Dükkan’ın alt kısmında bir depo vardı orda yatıyordum.Bir anda bir yangın sesi duydum…Hemen yukarı çıktım.Dükkan yanıyordu…Alevlerin arasından çıkmaya çalışıyordum ama çok yükselmişlerdi.Zorla kendimi dışarı attım.Dükkana bakıyordum.Kim yapmıştı bunu…İlk defa gözlerimde intikam vardı.İntikam istiyordum…Bu şehri ya ilk önce ben yakacaktım ya o beni…Ama o daha önce davrandı…
Arkadan biri bana şöyle seslendi: Yiğitlik intikam almakta değil, tahammül göstermektedir. intikam almayı kuran bir kimsenin yarası, kapanacağına işler…
Kim söylüyordu bunu…
Banktan kalktım.Yürümeye başladım.Hani söylemiyordum ya bu şehre neden geldim.Kimin için geldim…Şimdi herkes bilicek.Bütün her şey ortaya çıkacak.Neden mi Geldim bu karanlık ve kötülük dolu şehre?Annem için geldim…
15 Mart 1995 Yılı:
Babam parasını alamaz olmuş iyice durumumuz kötüleşmişti.Annem bu durumdan şikayetçiydi ve artık babama çok kızıyordu.Babam çok bunalmıştı.Sigaraya bile başlamıştı.Onu her sigara içerken gördüğümde O sigaranın dumanı gözlerimi yaşartıyordu yada o değildi gözümü yaşartan başka bir şeydi ama ben anlıyamıyordum.
Babam birgün evden çıktı.Aradan saatler geçti günler geçti gelmedi.Gelmiyordu…Annem bana bir şey söylemiyordu…Ama tek bildiğim bir şey vardı ki Annem benle hiç konuşmuyordu ve artık eskisi gibi değildi.Hep ona baksam benden gözlerini kaçırıyor sanki bir şey saklıyor gibiydi…Bir gün annem oturma odasına oturmuş duvara doğru bakıyordu.Yanına gittim ve oturdum.
Burak
nne babam nerde?Annem hiç cevap vermedi ve yanımdan kalktı.Artık bir şeyleri anlıyordum ki babam yanımda yoktu…Ve birdaha hiç olmuyacaktı…
Aradan yıllar geçti.Annem tekrar düzeliyordu…Hatta biriyle bile evlenmeye karar verdi.Adı Tarık…Onun evine taşındık.Bana ne kadar iyi davransada ben ondan nefret ediyordum.Babamın yerini alması beni deli ediyordu…Bir gün gece yarısı kalktım ki Tarık annemi dövüyordu.Mutfağa doğru gittim ve bir bıçak alıp bacağına doğru batırdım.Arkasına hızla dönüp bana sert bir tokat attı.Çok sinirliydi.Bizi orda bırakıp hemen arabasıyla hastaneye gitti.Geri geldiğinde beni alıp uzak bir yerde bırakıp eve geri döndü…Biraz dolaştım ve bir ev bulmuştum.Ev değildi aslında bir kulübe.Kapıyı açan yaşlı bir adamdı.Kulübenin içi loş bir gaz lambası ışığıyla aydınlanıyordu.
Yaşlı Adam:Noldu Evlat…Ne işin var buralarda.
Burak:Sizin yanınızda kalabilirmiyim kalıcak bir yerim yok.
Yaşlı Adam:Yalnızlıktan sıkılmıştım artık.Bir arkadaş iyi olur benim içinde geç bakalım içeri.
İçeride bir masa ve bir yatak vardı.Masanın üstünde bir okuma gözlüğü üstünde bir gaz lambası ve bir kitap vardı.Kitaba biraz daha yaklaştım ve bakma istedim.
Yaşlı adam:Sefiller dedi…
Burak:Hiç duymadım…
Yaşlı Adam:Güzel romandır…Belki senin hayatını anlatıyordur.
Burak:Bilmiyorum…
Burada uzun süre kaldım…Yaşlı adam dedem gibi olmuştu.Alışmıştık birbirimize.Büyüdüm delikanlı oldum.Annemi aramak istiyordum.Yaşlı adamdan zorla ayrıldım…
Yıl 2011 13 Temmuz…
Artık burada bir hedefim vardı ve onu gerçekleştirmeden hiçbir yere gitmeyecektim…Annemin burada olduğunu biliyordum…Ama nerde yaşar hangi semtte hiçbir bilgim yoktu.Kahvehaneye geri döndüm.İş arıyordum.O sırada çaycıyla bir adamın konuşmasına kulak misafiri oldum…
Çaycı:Yaşlandım artık bu dükkanı güvenilir birine devretmem gerekiyor.
Adam:Haklısında kimi bulacaksın…
Çaycı :bilmiyorum…
Hemen yanlarına gittim.Ve bu işi çok istediğimi burayı bana bırakabileceğini söyledim.Adam şöyle bir baktı.Kabul etti…
Dükkan artık bana devredilmişti…Dükkan’da 2-3 gün geçirdim…Geceydi.Dükkan’ın alt kısmında bir depo vardı orda yatıyordum.Bir anda bir yangın sesi duydum…Hemen yukarı çıktım.Dükkan yanıyordu…Alevlerin arasından çıkmaya çalışıyordum ama çok yükselmişlerdi.Zorla kendimi dışarı attım.Dükkana bakıyordum.Kim yapmıştı bunu…İlk defa gözlerimde intikam vardı.İntikam istiyordum…Bu şehri ya ilk önce ben yakacaktım ya o beni…Ama o daha önce davrandı…
Arkadan biri bana şöyle seslendi: Yiğitlik intikam almakta değil, tahammül göstermektedir. intikam almayı kuran bir kimsenin yarası, kapanacağına işler…
Kim söylüyordu bunu…
3.bölümün sonu
Edit:SEZON FİNALİDİR!
Edit:SEZON FİNALİDİR!
Son düzenleme:
