Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Ramon Sampedro'nun yaşamı, 30 yıldır bir yatakta geçmektedir. Gençliğinde geçirdiği bir kazadan sonra hayatla tek ilişkisi deniz manzaralı penceresidir.
Hayatına iki kadın girer: avukat Julia ve köylü kızı Rosa. Bu iki kadından biri, boynundan aşağısı felçli adama hayatın anlamını tattırır ve onun kurtuluşunu sağlar.
Alejandro Amenabar'ın bu çalışması Venedik'te ikinciliği, başrol oyuncusu Javier Bardem'e de En İyi Erkek Oyuncu ödülünü aldı.
Uzun zamandır film izlemiyordum. Nihayet bugün izleme fırsatı bulabildim.
Film sıkıcı gibi gözükse de izlerken hiç sıkılmadım. Başlangıcıyla zaten sizi içine çekiyor film. Böyle bir durumda olsaydım nasıl bir karar verirdim bilmiyorum. Ufak bir şeyde hemen pes eden birisiyim ama böylesine bir olayda ölümü seçmem.
Ama tabi ölmek isteyene de saygı duymak gerekir.
Yönetmen iyiydi. Ben özellikle
felçi adamın denize gitmeyi hayal ettiği sahneleri beğendim.
Başta Javier Bardem olmak üzere oyunculuklar iyiydi.
Müzikler ve müzik kullanımı çok iyiydi.
Filmle ilgili her şey güzeldi ama
sonu daha etkileyici olabilirdi. Evlilik olayı olmamıştı biraz. Ama belki de adam kadını ikna etmek için evliliği kullandı. Olma ihtimali var.
Ayrıca belirtmeliyim ki replikler çok etkileyiciydi.
berkann ödülleri'nde iddialı olduğu adaylıklar: En İyi Film, En İyi Yönetmen, En İyi Erkek Oyuncu, En İyi Kadın Oyuncu, En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu, En İyi Senaryo, En İyi Özgün Müzik, En İyi Görüntü Yönetmenliği, En İyi Saç & Makyaj
8.5/10 (şimdilik 8 veriyorum ama ileride 9 yapabilirim.)
Galiba bu tip hasta filmlerinde doyum noktasına ulaşmışım ki filmde farklı pek bir şey bulamadım, pek bağlanamadım.
Hem forumda @berkann'ın yorumu hem de başka yerlerde okuduğum yorumlar çok çok olumluydu fakat ben o olumlu taraflarında aynı duyguları hissedemedim. Aslında filmlerden kolay etkilenebilen biriyim ama bu film bana neredeyse hiçbir duyguyu aktarmayı başaramadı. Sorun neredeydi emin değilim ama beklenen etkiyi yaratmadı yani.
Filmin en büyük artısı şüphesiz Javier Bardem idi. Gerçekten büyük oyuncu, izlediğim her filminde yıldızlaşmayı başarıyor. Bu filmde Oscar adaylığı alan makyaj da inanılmazdı ki ilk başta Javier Bardem'i tanıyamadım bile.
Özetle iyi oyunculukların olduğu, belli bir çizginin üstü bir filmdi, pek sıkıcı da değildi ama bana farklı bir şey hissettirmedi. Tekdüze halinde giden bir filmdi. Belki izlediğim bazı filmlerden daha önce izlemiş olsaydım daha yüksek verirdim ama bu şartlarda:
Hasta psikolojisini anlamak üzere yoğunlaşan, birebir yaşanmış bir olaydan esinlenen film. En büyük artısı, yaşanmış bir olaydan etkilenmiş olması. Ramon Sampedro'nun hayatı anlatılıyor ve çok etkileyici bir dille anlatılıyor. Filmde baştan sona "bu film nereye gidiyor" dedirtti ve sonunda da tahmin edici yerde bitti.
Düşünüyorum da;
Bir insan genç yaşında kaza geçirsin ve yatağa bağlı kalsın. Ölmeyi ister istemez düşünür insan. Sampedro da düşündü ve yaptı.
Sahnelere bakarsak;
Ramon ile Julia'nın sahneleri çok iyiydi.
Javier Bardem'in makyajı çok iyiydi. O kadar iyiydi ki; Ramon Sampedro'nun ta kendisi gibiydi. Bu kadar benzerdi yani. Performans bakımından çok başarılıydı. Film için en başarılı tercih yapılmış. Oyunculuğunu konuşturmuş adeta.
Sıkıcı bir film değidi ama aşırı derecede etkilediği de söylenemez. Aslında Ramon Sampedro'yu bilen kişiler daha bir etkilenmişlerdir.
Bu site, içeriği kişiselleştirmek, deneyiminize uyarlamak ve kayıt olmanız durumunda giriş yapmanızı sağlamak için yasal düzenlemelere uygun çerezler (cookies) kullanır.
Bu siteyi kullanmaya devam ederek, çerez kullanımına izin veriyorsunuz.
