Hiç fark ettiniz mi, elimizde olmadan telefonumuza uzanıyoruz. Uyanır uyanmaz ekran ışığıyla güne başlıyor, yatmadan önce son bir bildirim kontrolüyle günü bitiriyoruz. Eskiden insanlar boş kaldığında hayallere dalardı, şimdi sosyal medya akışında kayboluyoruz.
Kendime dönüp sorduğumda, evet... galiba bir telefon bağımlısıyım. Ama bu yalnızca benim sorunum mu, yoksa çağımızın kaçınılmaz gerçeği mi?
Telefonlarımız bize her şeyi sunuyor: bilgi, eğlence, iletişim. Ama aynı zamanda gerçek hayattan koparıp bizi dijital bir hücreye mi hapsediyor?
Sizce bu durum farkında olmadan yalnızlaşmamıza mı neden oluyor? Yoksa dijital çağın sunduğu bir kolaylık mı?
Siz de kendinizi gün içinde defalarca telefon ekranına bakarken buluyor musunuz?
Yoksa bilinçli bir kullanıcı mısınız ve teknolojiyi dozunda mı kullanıyorsunuz?
