En Son İzlediğiniz Film? 🎞

Aşk Üzerine Kısa Bir Film (1988)

İnsanın içine işleyen çok ama çok naif ve etkileyici bir filmdi.. Öylesine güzel bir sinema anlatımı var ki filmde, az diyalog olması zerre sıkmıyor, zaten 80 dakikalık film ve daha sıcağı sıcağına da olsa galiba izlediğim en naif, insanın içine işleyen dingin filmlerden biri oldu. Film bittiğinde zaten bir süre etkisini devam ettiriyor, insanı değişik bir moda sokuyor...

20'li yaşlarının başlarındaki genç bir memurun, 30'lu yaşlarının ortalarındaki karşı apartmandaki kadına olan tek taraflı saf aşkı konu ediliyor. "Dürbünle gözetleme" üzerine kurulu da denilebilir, uzaktan uzağa saplantılı bir aşk. Kadının dahi uzun süre haberi yok... Filmin işleyişi o kadar içten ki, izleyene sadece tanık olmak kalıyor.

Bir aşk filmi fakat romantizm yok, vıcık vıcık romantizmin ve Amerikan klişelerinin olmaması, gerçek ve saf aşk üzerine kurulu bir arayış filmi olması nedeniyle izlediğim en iyi aşk filmleri sıralamasına zirveden giriş yapmış olabilir. Hani her sene bir kez izlemelik filmler vardır, bu da öyle bir film.. Tabii herkese hitap etmeyeceği de kesin, öncelikle hikayeyi hissetmek daha doğrusu biraz duygusal modda olmak gerekebiliyor...

Soundrackt'i bile o kadar etkileyici ki...

- "Ben iyi biri değilim."
- "Mühim değil. Ben seni SEVİYORUM."

Genişletmek için tıkla ...

9.5

Gasper Noa'nin izlediğim ikinci filmi oldu ve yine izleyiciyi atmosferin içine çeken yönetmenliğini fazlasıyla hissettik. Ancak bu film aşırı +18, hatta +23 denilebilir. Lars Von'un, Nymphomaniac filmini zamanında izlediğimde bu denli fazla +18 içeren film olmaz diye düşünmüştüm. Bu film Nymphomaniac'i dahi masum bırakacak cinsten. İzlediğim ve belki de izleyebileceğim, belki de sinema tarihinde çekilmiş en +18 film olabilir, erotizm açısından. Resmen oyuncular ciddi ciddi yaşamış olayı, rol filan yapmamış, ve hiç sansürlenmeden her şey... O kadar fazla ki o sahneler, büyük ölçüde itici geldi şahsen çıplaklık ve diğer unsular.

Ancak erotizmden ziyade çok net ve çıplak bir aşk filmiydi yine de. Yani olayı sadece filmin çıplaklığından ibaret görmek zor, evet belki biraz fazla gerçekçi ama ortada dramatik bir aşk hikayesi olması ve onun etrafında gelişen flashback sahneleriyle birlikte yönetmenin şovunu izlediğimiz de bir gerçek. Bu yönetmenin iki filminde de sinema anlatım dilini, üslubunu çok sevdim. Kırmızı renk tonları, müziği, flashback kullanımı... Ama keşke daha az +18 sahneler olsaymış, adını çok daha duyurabilen ve çok daha derli toplu bir film olabilirmiş... Yine de filmin dramatik tarafından dolayı bu filmi sadece +18'den ibaret görmek yanlış olur. Bana kalırsa çok aykırı fakat sinemanın ruhuna da hitap eden bir sinema filmidir...


7.5

MEnes' Alıntı:

@Tolstoyevski hayırdır neyin peşindesin, kaç gündür 'AŞK' üzerine filmler izliyorsun...

Bari Kubrick üstadımın 'AŞK' üzerine yaptığı büyük başyapıt olan Eyes Wide Shut'ı da tekrar izle...

Genişletmek için tıkla ...

Arada odunluktan çıkıp çiçek böcek konulara, filmlere de dalmak gerekiyor farklı ufuklar, dünyalar adına sonuçta... İlki kült bir aşk filmiymiş zaten ve gerçekten çok kaliteliydi; ikincisi ise aşkın cinsellik yönünü bütün çıplaklığıyla fakat bütün açıklığıyla ele alan aşırı şey bir filmdi ama yine de o sahnelerin aşırı cüretkar oluşlarına rağmen senin de beğeneceğin yönetmenliğe sahipti.

Eyes Wide'i uzun zamandır bir kez daha izlemek istiyordum, hele bir SNK aradan çıksın bir kez izleyeceğim o unutulmaz başyapıtı...

MEnes' Alıntı:

Haklısın ben de geçenlerde çiçekli böcekli filmlerden olan (Yaban Çilekleri...

) Bergman amcamın bazı filmlerine dalmıştım... 3 4 tanesini izlemiştim ve o farklı ufukları tam manasıyla görmüştüm...

İzlediğin ilk filmi daha önce duymamıştım ama senin puanı görünce biraz da araştırınca listeme aldım. İkinci filmi ise zaten daha önce Gaspar Noe saolsun listeme almıştım ama tabi ki izlememiştim...

Belki bir zaman hayatın bir döneminde izlerim, kim bilir...

'İlişkiler' üzerine Kubrick amcam çok sert ve acımasız bir film çekmişti, izlenmez mi be... İkinci kez bile izlenmeyi hak eden destansı bir yapıt gerçekten...

SNK mı dedin sen burada yoksa yanlış mı gördüm... Neyse umarım doğru görmüşümdür ve umarım artık izlemeye başlayacaksındır...

Genişletmek için tıkla ...

Eyes Wide'i 3 kez izledim hatta birini sinemada izleme şansına erişmiştim ve sinemada izlediğim en iyi film olarak gönül rahatlığıyla söyleyebiliyorum.

Gasper Noe de Lars Von'un daha değişik bir türevi, Lars Von demişken bir ara onun filmlerini de tamamlayalım artık vakit bol olduğunda, ayıp etmeyelim adama baya beklettik.

SNK'yi bir hafta sonu ansızın bitireceğim ama hangi hafta sonu karar veremiyorum, fakat bu kez yakındır diye umut ediyorum çünkü merdivenlerden aşağı indirme operasyonlarına başlayacağım İstanbul-Denizli-Malatya sayesinde.

Irreversible / Dönüş Yok (2002)

"Geriye dönüş yoktur; zaman her şeyi mahveder.
Çünkü bazı şeyler onarılamaz...
Çünkü insan bir hayvandır...
Çünkü intikam isteği, doğal bir dürtüdür...
Çünkü çoğu suç cezalandırılmaz...
Çünkü sevilen birini kaybetmek, insanı yıldırım çarpmış gibi mahveder...
Çünkü aşk, yaşamın pınarıdır…"

Genişletmek için tıkla ...

İşte sinema sanatı budur, yönetmenlik harikası budur. Bu filmle birlikte artık kesin olarak Gaspar Noe en sevdiğim yönetmenler listesine üst sıralardan giriş yaptı. Climax ve Love filmlerinin üstün yönetmenliği sonrası, başyapıtının bu denli etkileyici bir sinema şöleni yaşatması beklentilerimin dahi çok üstünde oldu.

Filmin iki sahnesi var ki gerçekten çok rahatsız edici ve sert bir film olarak nam salmasını haklı çıkarıyor. Gerçekten de özellikle filmin ilk 45-50 dakikası gelmiş geçmiş en aykırı ve rahatsız edici filmler listesinin üst sıralarına oynar. Hele ilk 10-15 dakikasında resmen mide bulandırıyor fakat içeriğinden dolayı değil, kameranın sürekli sallanmasından dolayı. Kamera film boyunca 360 derece sürekli o kadar fazla sallanıyor, o kadar fazla hareket ediyor ki hem mide hem göz adına çok zorlayıcı bir film oluyor.

Filmin olay örgüsü, zaman akışı sondan başa doğru ilerliyor ama flasback olmaksızın. En sondan başlayıp adım adım en başa doğru hayata dair karanlık ve ne yazık ki çok gerçekçi ve çok acımasız bir kesit... Muhteşem müzik ve ses kullanımı, kameranın sürekli sallanmasının sürekli hareket halinde olmasının film atmosferine yaşattığı harika deneyim ve olay örgüsünün geriye geriye işleyişiyle birlikte izleyiciye de farklı ve zıt duygular yaşatan kurgusuyla birlikte kelimenin tam anlamıyla olağanüstü bir yönetmenlik. Film bittiğinde çalan Beethoven 7 ile birlikte işte sinema budur diye hissettiriyor. Belki bir iki sayfalık senaryodan böylesine bir film meydana getirebilmek çok büyük bir iş...

Filmin iki sahnesi çok rahatsız edici ve uzun sürüyor. Birincisi tüneldeki tecavüz sahnesi, yaklaşık 10 dakika boyunca sürüyor ve o kasvetli ortamla birlikte insanın tüyleri ürperiyor, mide bulandırıcı ve üşüten bir rahatsızlık hissettiriyor. İkincisi ise filmin başındaki o sürekli topaç gibi sallanan kamera efektiyle birlikte bulanan mide eşliğinde karanlık gay club sahnesi ve resmen eşcinsel sahneler içermesi, sonrasında ise yangın tüpüyle adamın kafasının korkunç şekilde parçalandığı sahne...


Monica Bellucci'nin güzelliği filmin az sayıdaki iç açan yanlarından biriydi, özellikle en son sahneler... Vincent Cassel'in da oyunculuğu, o intikam adına kendini kaybediş halleri çok gerçekçiydi, ki meğerse o dönemde Monica Bellucci ile evlilermiş zaten. Karakteri yaşaması o yüzden daha kolay olmuştur...


9.0

@bazinga neden üzücü puana mı filme mi?

bazinga' Alıntı:

Puana, en nefret ettiğim filmlerdendir.

Genişletmek için tıkla ...

Bence yönetmenlik olarak cidden mükemmel bir film, senaryo ise amacını karşılıyor, oyuncular desek çok iyi o yüzden düşük puanı kesinlikle hak etmiyor.

bazinga' Alıntı:

Monica Belucci'ye puanım 10/10. Her türlü mükemmelliğine katılıyorum.

Fakat onun dışında yönetmenlik, senaryo vs hiç tarzım olan türden değil. Aykırı olmak için kasıntı gibi geliyor bana Gaspar Noe filmleri.

Genişletmek için tıkla ...

Herkese hitap etmiyor cidden ona katılıyorum ama teknik kalitesi de çok başka şimdi ama haklısın biraz izlemesi zor ve yorucu filmler

The Breakfast Club

Daha önce izleyip yarım bıraktığım bir filmdi, yeniden izleyip bu sefer tamamladım.

Böyle tek mekanda geçen, sakin, diyalog ağırlıklı filmleri seven biri olarak bu filmi çok da sevemedim açıkçası. Fikir ve tema güzel olsa da bunu uygulama biçimi yeterince iyi değildi bence. Senaryo zayıftı, birkaç güzel replik dışında diyaloglar da bu tarz bir film için biraz zayıf kalmış. Birbirinden tamamen farklı uç karakterler seçmek istemişler ama karakterler de biraz itici ve abartılıydı. Ve yeterince derin işlendiğini de düşünmüyorum. Tabii kültleşmiş bir film için bu eleştirilerim, yoksa türüne göre iyi bir filmdi. Verdiği mesajlar güzel ve anlamlıydı. Finalini ise filmin ilerleyiş şekliyle uyumsuz ve klişe buldum.

6.8/10

Sen hiç ateş böceği gördün mü?