Johnny Depp aşırı overrated bir oyuncu değil mi?
İyi performansları yok değil ama genelde hep aşırı abartılı rollerle gösteriş yapıyor. Kariyeri çöküşlerde zaten şu ara.
I, Origins izlemiştim zamanında, pek beğenmedim. 5 vermişim.Konudan bağımsız olarak, şu filmlerden izlediğiniz oldu mu içlerinde? Değeri bilinmeyen underrated yapımlar olarak aklımda kalmıştı son dönemlerde
@Dosi özellikle I Origins belki sevmeyebilirsin ama listene tavsiye edebilirim değişik ve hoş bir konusu olduğundan.
4’te 0 ama ilgi çekici duruyor çoğu. İlgili yıllara geçtiğimde değerlendireceğim.Konudan bağımsız olarak, şu filmlerden izlediğiniz oldu mu içlerinde? Değeri bilinmeyen underrated yapımlar olarak aklımda kalmıştı son dönemlerde
@Dosi özellikle I Origins belki sevmeyebilirsin ama listene tavsiye edebilirim değişik ve hoş bir konusu olduğundan.
Rol için Rainn Wilson'u, Pam'i oynayan Jenna Fischer önermiş.
Super (2010)
Son zamanlarda izlediğim en underrated filmlerden biri. Nasıl es geçmişim bunca zaman, varlığından haberdar bile değildim. Sadece Dwight reyis için izleyim dedim, iyi ki demişim.
Daha ilk dakikalarından birkaç kez sesli güldürdü. Devamı da çok eğlenceliydi. Rainn Wilson daha fazla şeyde oynasa keşke. The Office'e yeniden başlama isteğim depreşti. Ellen Page de inanılmaz tatlıydı. Onun karakterini de çok sevdim.
Kabul ediyorum bazı hatta baya saçma noktaları var ve hayatına renkler katmak senin elinde mesajının çok doğru yolla aktarıldığını söyleyemem ama gerçekten çok eğlenceli bir film.
7.5/10
Sağolsun çok iyi düşünmüş.Rol için Rainn Wilson'u, Pam'i oynayan Jenna Fischer önermiş.
Evet, Office'i izlediğimiz dönemlerde izlemiştim. Bende de güzel etki bıraktı.Sağolsun çok iyi düşünmüş.Başka biriyle filmin bu etkiyi yaptığını düşünemiyorum.
Sen izlemiş miydin?
Sembolizmini falan geçtim, başlı başına çok harika film. Filmdeki piyano melodisi bile aşırı geriyordu. Aklıma geldikçe tüylerim diken diken oluyor hala.
Stanley Kubrick’in Otomatik Portakal’la birlikte iki büyük filminden biri, ikisi de birer başyapıt olmasına rağmen bu filmin önemi daha büyük bence. Bugün Atlas sinemasında bu başyapıtı bir kez daha izleme fırsatım oldu ve bir kez daha hayran kaldım. Sinemada izlediğim ilk büyük başyapıt ve Kubrick filmi oldu ve bazı sahnelerde sanki komedi filmiymiş gibi toplu gülüşmeler haricinde dev ekranda bu başyapıtı izlemek kesinlikle çok güzeldi.
Kubrick sen ne büyük bir yönetmendin... Keşke bu kadar erken ölmeseydi, 2000’ten sonraki teknolojiyle birlikte kim bilir kaç tane güzelim filmi kaçırdık Kubrick’in şüpheli ölümüyle birlikte. Bu filmi sadece senaryo amaçlı izlemek yapılan en büyük hatalardan biri, ki sembolist sinema anlayışında az söz çok imge anlayışı vardır. Bu film de sembolist sinemanın belki en derinlerinden değil ama en ünlülerinden bir yapıttır. Sembolizmi bir kenara, Stanley Kubrick’in o mükemmelliyetçiliği zaten başlı başına hayranlık sebebi. Filmin en başında Nicola Kidman’in arkadan çırılçıplak görünümü görüyoruz ama onda bile bir güzellik, sanatsallık var.
Bu filmin en sevdiğim özelliği ise kendine has gizem ve gerilim hissini sonuna kadar hissettirmesi ve gerçekçi etkileyiciliği. Soğuk ve yağışlı istanbul akşamlarında şehrin sokaklarında yürürken hep bu film aklıma gelir, bazen arkama bakarım birisi takip ediyor mu diye. Tabi ki bu işin mübalağa kısmı fakat o kadar etkileyici işte.
Malum tarikat sahneleri ve tersten okunan müzik ise en tüyler ürpertici kısmı ve bu filmin bu kadar çok olay olmasının en büyük sebebi. İzlerken bile insan çekinirken, bunu Amerika’da hem de ünlü oyuncularla çekmiş olmak çok büyük cesaretmiş. Kubrick gibi bir adam bir daha gelmez... Şu müzik bile diyemeyeceğim ayin ilahisine bakar mısınız dinlerken bile insan geriliyor, adam hiç üşenmememiş bir ilahi ortaya çıkartmış ilahi bile değil ayin müziği diyelim ama bambaşka bir şey gerçekten..
Ve bu dünyadan bir Stanley Kubrick geçer. Son filminin son sahnesinin son kelimesi resmen hayatın özeti gibidir: f*ck
9.5/10
Sembolizmini falan geçtim, başlı başına çok harika film. Filmdeki piyano melodisi bile aşırı geriyordu. Aklıma geldikçe tüylerim diken diken oluyor hala.
Kubrick'in en sevdiğim tarafı filmden hiçbir şey anlamasan bile çok keyif alıyorsun.
Masked Ball... Bu çılgın müziği dinledikçe o çılgın sahneler aklıma geliyor, kesinlikle gerilmeyi dibine kadar hissediyorum. Filmi izlememin üzerinden kaç yıl geçti hala hissediyorum... Ben böyle bir film çekmeye bir daha kimsenin cesaret edeceğine inanmıyorum. Sembolizmin, imgesel anlatımın zirvesi ve asla o zirveden inmeyecek... Kubrick bir dahidir ve yeri dolması imkansızdır...
Stanley Kubrick’in Otomatik Portakal’la birlikte iki büyük filminden biri, ikisi de birer başyapıt olmasına rağmen bu filmin önemi daha büyük bence. Bugün Atlas sinemasında bu başyapıtı bir kez daha izleme fırsatım oldu ve bir kez daha hayran kaldım. Sinemada izlediğim ilk büyük başyapıt ve Kubrick filmi oldu ve bazı sahnelerde sanki komedi filmiymiş gibi toplu gülüşmeler haricinde dev ekranda bu başyapıtı izlemek kesinlikle çok güzeldi.
Kubrick sen ne büyük bir yönetmendin... Keşke bu kadar erken ölmeseydi, 2000’ten sonraki teknolojiyle birlikte kim bilir kaç tane güzelim filmi kaçırdık Kubrick’in şüpheli ölümüyle birlikte. Bu filmi sadece senaryo amaçlı izlemek yapılan en büyük hatalardan biri, ki sembolist sinema anlayışında az söz çok imge anlayışı vardır. Bu film de sembolist sinemanın belki en derinlerinden değil ama en ünlülerinden bir yapıttır. Sembolizmi bir kenara, Stanley Kubrick’in o mükemmelliyetçiliği zaten başlı başına hayranlık sebebi. Filmin en başında Nicola Kidman’in arkadan çırılçıplak görünümü görüyoruz ama onda bile bir güzellik, sanatsallık var.
Bu filmin en sevdiğim özelliği ise kendine has gizem ve gerilim hissini sonuna kadar hissettirmesi ve gerçekçi etkileyiciliği. Soğuk ve yağışlı istanbul akşamlarında şehrin sokaklarında yürürken hep bu film aklıma gelir, bazen arkama bakarım birisi takip ediyor mu diye. Tabi ki bu işin mübalağa kısmı fakat o kadar etkileyici işte.
Malum tarikat sahneleri ve tersten okunan müzik ise en tüyler ürpertici kısmı ve bu filmin bu kadar çok olay olmasının en büyük sebebi. İzlerken bile insan çekinirken, bunu Amerika’da hem de ünlü oyuncularla çekmiş olmak çok büyük cesaretmiş. Kubrick gibi bir adam bir daha gelmez... Şu müzik bile diyemeyeceğim ayin ilahisine bakar mısınız dinlerken bile insan geriliyor, adam hiç üşenmememiş bir ilahi ortaya çıkartmış ilahi bile değil ayin müziği diyelim ama bambaşka bir şey gerçekten..
Ve bu dünyadan bir Stanley Kubrick geçer. Son filminin son sahnesinin son kelimesi resmen hayatın özeti gibidir: f*ck
9.5/10
With great power comes great responsibility.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?