- Katılım
- 20 Mart 2011
- Mesajlar
- 10,225
- Reaksiyon puanı
- 1,373
- Puanı
- 535
"Ben bir yazarım.Yıllardır birçok insanı gözlemledim ve hepsinden birer hikaye çıkardım.Yaşanılan gerçekleri kağıda aktarmak için 3 şey gereklidir: birincisi “empati”,ikincisi ise…"
Her neyse kapı çaldı.
P: Postacı B: Ben
P: Günaydın, ………. Adına bir paket var.
B: Benim.
P: Bir kimlik alayım ve birde şuraya bir imza…Tamamdır iyi günler.
Her zaman paket almaktan korkmuşumdur “Se7en” izleyen biri olarak.
Paketi alıp bilgisayar masasının üzerine koyup mutfaktan bir bıçak almaya yönelmiştim ki telefon çaldı.
E: Editör B: Ben
E: Oğlum yayıncılarla yapacağımız görüşme saat kaçtaydı?
B: 10.30.
E: Saat kaç? Saat 10.45. Adamları tam 15 dakikadır oyalıyorum.Eğer 10 dakika içinde burada olmazsan anlaşmayı unut.
B: Araba serviste zaten olsaydı da bu trafikte gelemem.İmkansız şu an 10 dakika içinde gelmem.
E: Koş o zaman! Ve neden geç kaldığınla ilgili güzel bir bahane bul.
Kapıyı açtım ve koşarak merdivenlerden aşağıya doğru indim.Postacı apartmanın önünde motora biniyordu.
B: Birader ne tarafa doğru gidiyorsun?
P: İki sokak arkaya bir posta bırakıcam.
B: Sana 20 lira versem ve o postayı 15-20 dakika sonra bıraksan?
Postacı boş boş bana baktı.
B: Tamam 50 olsun.
Boş bakışlar devam ediyordu.
P: 100 lira.
B: İşten o kadar kazanabileceğimin garantisi bile yok.Resmen soyguncu olmuşsunuz.
Motora atladık ve 15 dakika içinde toplantının yapılacağı yere vardık.Motorun arkasından hemen atlayarak koşmaya başladım.
P: Abi para!
Duymamazlıktan geldim.Sonuçta herhangi bir yazılı anlaşma yapmadık.Bir yazar için yazıya dökülmeyen sözlerin o kadar önemi yoktur.
İçeri girdiğimde Editörüm tek başına oturuyordu.
E: Nerdesin? İş yattı.Para kazanabileceğimiz son işte yattı.Ve bu 1.çoğul şahıs kullandığım son cümlemdi.
B: Yapma! Beni bırakacak mısın?
E: Kendine yeni bir editör bulman gerek,benden bu kadar.
B: Bundan 2 yıl önce para kazanırken böyle konuşmuyordun bencil p*ç.
E: Bak beni tavuk besleyen bir çiftçi olarak düşün.Ve altın yumurtlayan tavuğum bir anda normal yumurta bile doğuramazsa onu keserim.Hayat acımasız.
Sinirlenmiştim.Masaya ve ardından ona vurdum.Sandalyeden yere doğru kapaklandı.Başka bir şey söylemeden koşarak dışarı çıktım.
Eve doğru yürümeye başladım.Sürekli arkamdan biri beni takip ediyormuş hissine kapılıyordum.Şirketten birileri takip ediyor olabilirdi.Ben tam bunları düşünürken arkamdan omzuma bir el dokundu.Ani bir hareketle arkamı döndüm.Karşımdaki postacıydı.
P: Kardeşim ya paramı verirsin ya da zorla alırım!
B: Para yok.
O an zorla kısmını çok dikkate almamıştım.Az önce bir adama vurmuştum ve herkesi dövebilirmişim gibi geliyordu.
Ama öyle olmadı ve suratıma sert bir yumruk yedim.Sonrasında üstüme kapaklandı ve suratıma art arda yumruklar indirmeye başladı.Yumrukların etle buluştuğunda çıkardığı o ses ile beraber görüntü sürekli karardı ve sonrasında karanlıkta bir flaş patladı.
Gözlerimi açtığımda hastanedeydim.Bir ses “uyandı” dedi.
Hala tam net göremiyordum.Tam anlamıyla görmeye başladığımda yanıma yaklaşan polis memurunu gördüm.Bana gasp edildiğimi ve ifademin alınması gerektiğini söyledi.Bunları söylerken hemşire kılıklı bir kadın telefonumu getirdi.
Açtım.
B: Alo
-Paketi açtın mı?
B: Ne paketi?
-Sabah sana bir paket göndermiştim.Eline ulaşmadı mı?
B: Haa evet.Ama açmadım.
-Açtıktan sonra beni ara.
B: Kimsin Sen?
BÖLÜM SONU
Her neyse kapı çaldı.
P: Postacı B: Ben
P: Günaydın, ………. Adına bir paket var.
B: Benim.
P: Bir kimlik alayım ve birde şuraya bir imza…Tamamdır iyi günler.
Her zaman paket almaktan korkmuşumdur “Se7en” izleyen biri olarak.
Paketi alıp bilgisayar masasının üzerine koyup mutfaktan bir bıçak almaya yönelmiştim ki telefon çaldı.
E: Editör B: Ben
E: Oğlum yayıncılarla yapacağımız görüşme saat kaçtaydı?
B: 10.30.
E: Saat kaç? Saat 10.45. Adamları tam 15 dakikadır oyalıyorum.Eğer 10 dakika içinde burada olmazsan anlaşmayı unut.
B: Araba serviste zaten olsaydı da bu trafikte gelemem.İmkansız şu an 10 dakika içinde gelmem.
E: Koş o zaman! Ve neden geç kaldığınla ilgili güzel bir bahane bul.
Kapıyı açtım ve koşarak merdivenlerden aşağıya doğru indim.Postacı apartmanın önünde motora biniyordu.
B: Birader ne tarafa doğru gidiyorsun?
P: İki sokak arkaya bir posta bırakıcam.
B: Sana 20 lira versem ve o postayı 15-20 dakika sonra bıraksan?
Postacı boş boş bana baktı.
B: Tamam 50 olsun.
Boş bakışlar devam ediyordu.
P: 100 lira.
B: İşten o kadar kazanabileceğimin garantisi bile yok.Resmen soyguncu olmuşsunuz.
Motora atladık ve 15 dakika içinde toplantının yapılacağı yere vardık.Motorun arkasından hemen atlayarak koşmaya başladım.
P: Abi para!
Duymamazlıktan geldim.Sonuçta herhangi bir yazılı anlaşma yapmadık.Bir yazar için yazıya dökülmeyen sözlerin o kadar önemi yoktur.
İçeri girdiğimde Editörüm tek başına oturuyordu.
E: Nerdesin? İş yattı.Para kazanabileceğimiz son işte yattı.Ve bu 1.çoğul şahıs kullandığım son cümlemdi.
B: Yapma! Beni bırakacak mısın?
E: Kendine yeni bir editör bulman gerek,benden bu kadar.
B: Bundan 2 yıl önce para kazanırken böyle konuşmuyordun bencil p*ç.
E: Bak beni tavuk besleyen bir çiftçi olarak düşün.Ve altın yumurtlayan tavuğum bir anda normal yumurta bile doğuramazsa onu keserim.Hayat acımasız.
Sinirlenmiştim.Masaya ve ardından ona vurdum.Sandalyeden yere doğru kapaklandı.Başka bir şey söylemeden koşarak dışarı çıktım.
Eve doğru yürümeye başladım.Sürekli arkamdan biri beni takip ediyormuş hissine kapılıyordum.Şirketten birileri takip ediyor olabilirdi.Ben tam bunları düşünürken arkamdan omzuma bir el dokundu.Ani bir hareketle arkamı döndüm.Karşımdaki postacıydı.
P: Kardeşim ya paramı verirsin ya da zorla alırım!
B: Para yok.
O an zorla kısmını çok dikkate almamıştım.Az önce bir adama vurmuştum ve herkesi dövebilirmişim gibi geliyordu.
Ama öyle olmadı ve suratıma sert bir yumruk yedim.Sonrasında üstüme kapaklandı ve suratıma art arda yumruklar indirmeye başladı.Yumrukların etle buluştuğunda çıkardığı o ses ile beraber görüntü sürekli karardı ve sonrasında karanlıkta bir flaş patladı.
Gözlerimi açtığımda hastanedeydim.Bir ses “uyandı” dedi.
Hala tam net göremiyordum.Tam anlamıyla görmeye başladığımda yanıma yaklaşan polis memurunu gördüm.Bana gasp edildiğimi ve ifademin alınması gerektiğini söyledi.Bunları söylerken hemşire kılıklı bir kadın telefonumu getirdi.
Açtım.
B: Alo
-Paketi açtın mı?
B: Ne paketi?
-Sabah sana bir paket göndermiştim.Eline ulaşmadı mı?
B: Haa evet.Ama açmadım.
-Açtıktan sonra beni ara.
B: Kimsin Sen?
BÖLÜM SONU
