- Katılım
- 15 Şubat 2011
- Mesajlar
- 55,491
- Reaksiyon puanı
- 2,350
- Puanı
- 809
Gerçeğin Peşinde Koşmak
YAYIN: 13 Temmuz Çarşamba
YAYIN: 13 Temmuz Çarşamba
2.Bölüm
SAHNE 1: CANSU EV- ÇATI
Cansu çatıda dir. Yerde ağlamaktadir.. Kendisini toparlar ve aşağa iner.
SAHNE 2: AYKUT – EV
Aykut ve Selda oturma odasinda oturuyorlar. Selda kitap okumaktadir.
AYKUT: Selda, hafta sonu Nazan’lara gidelim.
SELDA: Ne gerek var? Daha geçen gittik.
AYKUT: Geçen dediğin, bir ay önce..
SELDA: Off Aykut, senin bu çici tavirlarin...
AYKUT: Yarin telefon açip söylerim, tamam mi?
SELDA: Aman aç..
SAHNE 3: ORHAN – EV
Nevbahar masayi hazirlamaktadir. Orhan ve Tülay oturma odasinda eski fotoğraf albümlere bakiyorlar
TÜLAY: Ne kadar yakisikliymissin o zamanlar.
ORHAN: Simdi degil miyiz?
TÜLAY: Simdi de yakisiklisin tabii ki ama o zamanlar daha daha yakisikliydin.
Tülay Orhan’in, Nazan’in ve Nazan’in öz annesiyle bir fotoğraf görünmektedir.
TÜLAY: Demek ki karini o zamanlar çok seviyordun, fotografa bakilinci sarmas dolassiniz.
ORHAN: O konulara lütfen hiç açmayalim Tülay.
TÜLAY: Ayyy, Nazan’a bak. Ezik durmuş fotoğrafda.
ORHAN: Öyledi zaten genç kizken.
TÜLAY: Çok seviyor muydun kizini küçükken?
Orhan tedirgin olmaya başlar ve Nevbahar’a seslenir.
ORHAN: Nevbahar, sofra da hazir degil mi?
NEVBAHAR: Hazir efendim, buyurun.
TÜLAY: Soruma neden cevap vermiyorsun Orhan?
ORHAN: Bu konulara girmek istemiyorum Tülay.
Orhan ve Tülay masaya otururlar ve Nevbahar servise baslar.
SAHNE 4: CANSU VE NAZAN – EVNazan oturma odasinda oturmaktadir, Cansu Nazan’dan gerçekleri duymak ister...
CANSU: Anne? Sana bisey soracagim.
NAZAN: Evet, seni dinliyorum Cansu.
CANSU: Anne, aksam yemegindeki tavirlarimdan dolayi özür diliyorum senden.
NAZAN: Tamam kizim, önemli degil. Seni anliyorum, bir deden olmasi senin en dogal hakkin. Ama bu konularda çok hassasim.
CANSU: Anne, sana bisey soracagim ama sakin olacaksin tamam mi?
NAZAN: Tamam, söyle kizim ..
CANSU: Az önce çati’da bir kutunun içinde bir günlük vardi.. O senin günlügündü..
Nazan tedirgin olmaya baslar..
NAZAN: Okudun mi yoksa?
CANSU: Ya anne, hani sakin olacaktin?
NAZAN: Okudun mi dedim sana.
CANSU: Evet, okudum.. Çok özür diliyorum..
NAZAN: Sen ne hakla benim günlügümü okursun.
CANSU: Anne, dedem seni tecavüz etti mi?
Nazan titremeye baslar ve bagirmaya baslar.
NAZAN: Demek öğrendin, öğrendin de ne oldu? Rahatladin mi? Tatmin oldun mi? Çok mu uğraştirdim seni? Kivrandirdim mi? Meraktan çatlattim mi? Uykun mi kaçti?
Nazan Cansu’ya çok kizar.. Cansu yaptigi şeyden dolayi utanir..
NAZAN: Evet ögrendin, biliyorsun artik. Babam bana tecavüz etti. Yillarca babam dedigim adam bana tecavüz etti..
CANSU: Anneciğim..
NAZAN: Birak beni!
CANSU: Anneciğim lütfen sakin ol!
NAZAN: Birak beni dedim sana! Aciyormusun bana? Ayipliyormusun? Tutma kendini söyle...
CANSU: Anne lütfen...
NAZAN: Zavalli de, zavalli annem de.. Susma söyle hadi..
Nazan oturma odasindaki vazo’yu yere atar.
CANSU: Anneciğim yapma..
NAZAN: Birak beni !!! Allah kahretsin...
Nazan volkan gibi patladi, biriktirdiklerini alev alev döküp Cansu’nun yüregini yakti..
2.Bölümün Sonu
Son düzenleme:
