Otobüste Gerçekten Yaşlılara Yer Verir Misiniz?

Otobüste Gerçekten Yaşlılara Yer Verir Misiniz?

  • a) Evet, veririm

    Oy: 13 86.7%
  • b) Hayır, vermem

    Oy: 2 13.3%

  • Kullanılan toplam oy
    15
hayatım metrobüs otobüs metroda geçiyor gidiş 2 dönüş 2 toplam da 4 saattim yolda geçiyor ve sıklıkla karşılaştığım olaylar ne kadar yorgun olursam olayım tabiki de yer veririm birgün allah ta bize o yaşlara gelmeyi nasip ederse aynısını bana yaparlar düşüncesindeyim
yani men dakka dukka ne ekersen onu biçersin
 
kıza centilmenlik olsun diye yer verdim otobüs şöförü ani fren yapınca yere kapaklandım rezil oldum
o kızla daha sonra çıktım desem inanmazsınız
dizi flim falan hikaye sanırsınız
hayda :F detaylı bir şekilde özelden anlat panpa :D meraklandım.
 
Çok sık binmiyorum ama bindiğim zaman hiç düşünmem veririm :)
 
hayda :F detaylı bir şekilde özelden anlat panpa :D meraklandım.

sene 2001 mustafa kemal üniv.okuyorum her sabah ki gibi okula giden otobüsün en arka koltuğuna oturdum
en arka koltuğun önünde boş bir yer var şöför bu boşluğa ileriki durakların birinde ayağa tıka basa yolcu aldı
1-2 metre kadar önümde bir kız vardı ayakta durmasına gönlüm razı gelmedi kendimi feda ettim,buyurun gelin buraya oturun dedim, oda dünden razıymış geldi oturdu yalnız kitaplarımı aldı kucağına koydu herşey iyi gideken şöförün ani fren yapmasıyla kendimi yerde buldum resmen yere kapaklandım;senin neyine lazım centilmenlik otursana koltuğunda kimse yer vermiyor sana ne oluyor kendini niye öne atıyorsun değilmi!
neyse fazla uzatmayayım meğer kızla aynı üniversitede okurmuşuz okulun önüne gelince birlikte indik arabadan kitaplarımı bana verdi okula kadar birlikte yürüdük teşekkür etti bana istersen sana cafede bir çay ısmarlayayım dedi bende fakirin tekiyim zaten hemen kabul ettim ve arkadaşlığımız öyle başladı.

çok güzel günlerdi hatırlayınca arasıra yüzümde tebessümler oluşur
 
sene 2001 mustafa kemal üniv.okuyorum her sabah ki gibi okula giden otobüsün en arka koltuğuna oturdum
en arka koltuğun önünde boş bir yer var şöför bu boşluğa ileriki durakların birinde ayağa tıka basa yolcu aldı
1-2 metre kadar önümde bir kız vardı ayakta durmasına gönlüm razı gelmedi kendimi feda ettim,buyurun gelin buraya oturun dedim, oda dünden razıymış geldi oturdu yalnız kitaplarımı aldı kucağına koydu herşey iyi gideken şöförün ani fren yapmasıyla kendimi yerde buldum resmen yere kapaklandım;senin neyine lazım centilmenlik otursana koltuğunda kimse yer vermiyor sana ne oluyor kendini niye öne atıyorsun değilmi!
neyse fazla uzatmayayım meğer kızla aynı üniversitede okurmuşuz okulun önüne gelince birlikte indik arabadan kitaplarımı bana verdi okula kadar birlikte yürüdük teşekkür etti bana istersen sana cafede bir çay ısmarlayayım dedi bende fakirin tekiyim zaten hemen kabul ettim ve arkadaşlığımız öyle başladı.

çok güzel günlerdi hatırlayınca arasıra yüzümde tebessümler oluşur
vay be abi ne güzel bi hikaye adamsın sen ya adam :)
 
Ama kizda istekliymis :) nerde cay ismarlayacak kiz bu zamanda.

Cok güzel hikaye @sürgünüm
Ne oldu peki o kiza? Bitti mi birliktelik?
 
sene 2001 mustafa kemal üniv.okuyorum her sabah ki gibi okula giden otobüsün en arka koltuğuna oturdum
en arka koltuğun önünde boş bir yer var şöför bu boşluğa ileriki durakların birinde ayağa tıka basa yolcu aldı
1-2 metre kadar önümde bir kız vardı ayakta durmasına gönlüm razı gelmedi kendimi feda ettim,buyurun gelin buraya oturun dedim, oda dünden razıymış geldi oturdu yalnız kitaplarımı aldı kucağına koydu herşey iyi gideken şöförün ani fren yapmasıyla kendimi yerde buldum resmen yere kapaklandım;senin neyine lazım centilmenlik otursana koltuğunda kimse yer vermiyor sana ne oluyor kendini niye öne atıyorsun değilmi!
neyse fazla uzatmayayım meğer kızla aynı üniversitede okurmuşuz okulun önüne gelince birlikte indik arabadan kitaplarımı bana verdi okula kadar birlikte yürüdük teşekkür etti bana istersen sana cafede bir çay ısmarlayayım dedi bende fakirin tekiyim zaten hemen kabul ettim ve arkadaşlığımız öyle başladı.

çok güzel günlerdi hatırlayınca arasıra yüzümde tebessümler oluşur
:lol: :lol:

Güzel hikayeymiş :)
 
Çok çok nadir veririm. Zaten benim bindiğim otobüste pek fazla sıkıntı olmuyor. Ben en son durakta iniyorum en geç 5-10 dakika sonra mutlaka yaşlılar için yer açılıyor. Eğer yer verirsem ayakta kaldığımla kalıyorum. Bir kere bir orta yaşlı kadına yer verdim kadın 5 dakika sonra indi yerine muhtemelen benden küçük genç oturdu ayakta kaldığımla kaldım. :)

%90 çantalı olduğum için ve yol uzun olduğu için ayakta yolculuk çok zor oluyor. Bazen ayakta gelmem gerekince acayip yorgun oluyorum eve geldiğimde.
 
Bakın benim çok hassas olduğum bir konu.
Benim en sinir olduğum konu. Ben yaşlı amcalar ve yaşlı düzgün terbiyeli düzgün giyinişli bayana veririm. Amma velakin eğer ben yer vereceğim kişilikte bu özellikleri görmedim ve ben otururken biri bana oğlum kalk kalk şunlara yer ver demesi ben acaip sinirlendiriyor. Onun varya kafasini kesip köpeklere yediririm afedersiniz. Ulan sen kimsin de gelip bana kalk diyorsun ahmak.
Senin bu raconun kime, bende para verdim
arabaya ve istersem kalkar yer veririm.
Ammma eğer ki adam veya kadın kimse artık
hala bana bulaşıyorsa ayağa kalkar onun kafasını tutar pencerede parçalarım sonra şöfore kapıyı açtirır kıçına tekmeyi basıp dişarı fırlatırım veya onu okadar rezil edeceğime kafasına sıkar bu rezillikleri yaşamasını engellerim.!!! Karşıma çok çıkıyor böyle mahlukatlar.
 
sene 2001 mustafa kemal üniv.okuyorum her sabah ki gibi okula giden otobüsün en arka koltuğuna oturdum
en arka koltuğun önünde boş bir yer var şöför bu boşluğa ileriki durakların birinde ayağa tıka basa yolcu aldı
1-2 metre kadar önümde bir kız vardı ayakta durmasına gönlüm razı gelmedi kendimi feda ettim,buyurun gelin buraya oturun dedim, oda dünden razıymış geldi oturdu yalnız kitaplarımı aldı kucağına koydu herşey iyi gideken şöförün ani fren yapmasıyla kendimi yerde buldum resmen yere kapaklandım;senin neyine lazım centilmenlik otursana koltuğunda kimse yer vermiyor sana ne oluyor kendini niye öne atıyorsun değilmi!
neyse fazla uzatmayayım meğer kızla aynı üniversitede okurmuşuz okulun önüne gelince birlikte indik arabadan kitaplarımı bana verdi okula kadar birlikte yürüdük teşekkür etti bana istersen sana cafede bir çay ısmarlayayım dedi bende fakirin tekiyim zaten hemen kabul ettim ve arkadaşlığımız öyle başladı.

çok güzel günlerdi hatırlayınca arasıra yüzümde tebessümler oluşur
kızla hala konuşuyor musunuz ?:)