- Katılım
- 15 Aralık 2011
- Mesajlar
- 18,975
- Reaksiyon puanı
- 6,417
- Puanı
- 1,059
DİZİ KOLİK
YAPIM
sunar;
TANITIM FRAGMANI
ÖZET
Arthur'un gelmesi üzerine tüm kafalar karışmıştır. Özellikle Kral Daniel Arthur'un kim olduğunu düşünür ancak bu isimde kimseyi tanımadığı için sarayın kapısına doğru Prens Norman'la birlikte yönelirler. Lady Elise ise bir yandan Prenses İsabella'yı inceden inceden iğnelerken Kraliçe Elizabeth ile ilgili söylediği gerçekler Prenses İsabella'yı oldukça şaşırtır. Prenses İsabella ise sarayın kapısına yaklaşarak gizli bir yerden olan biteni dinler. Tüm sorunların Mary'den kaynaklandığını anlayan İsabella öfkesini babası Kral Daniel'e boşaltır. Geceye daha fazla tahammül edemeyen Prenses İsabella kutlamayı bitirir. Lady Elise ise Prens Norman'dan ayırlmak istemeyerek odasına doğru çıkarlar ancak karşılarına Mary çıkmıştır.
AŞK-I EFSANE |başlıyor...
Lady Elise : Norman! Bu kızı nerden tanıyorsun? Yoksa...
Prens Norman : Yoksa ne?
Lady Elise : Yoksa.. Yoksa bu kızıda mı saçmalıklarına alet ettin? Sana inanamıyorum. Hani söz vermiştin. Lanet olsun! Ben gidiyorum.
Prens Norman tam merdivenlerden aşağıya doğru inmeye çalışan Lady Elise'nin ellerinden tutarak yanıt verir.
Prens Norman : Dur, dur, dur. Ne oluyor ya? Sorgulamadan nasıl çekip gitmeyi düşünürsün?
Lady Elise : Nerden tanıyorsun bu kızı o halde?
Prens Norman : Bilmiyorum. Ama yüzü çok tanıdık geliyor. Bir yerden mutlaka tanıyorum. Ayrıca sen hala nasıl o tür şeyler düşünebilirsin?
Mary daha fazla olanları dinlememek adına "İzninizle efendim." diyerek merdivenlerden aşağıya doğru iner. Lady Elise'de biraz masum biraz suçluluk duygusu karışık bir şekilde Prens Norman'a cevap verir.
Lady Elise : Sen birden öyle söyleyince aklıma o geldi. Ne yapabilirim?
Prens Norman : Şimdi gönlünü alırım ben senin.
Prens Norman Lady Elise'yi kucaklayrak odasına götürür. Mary ise düşünceli ve yorgun tavırlarıyla masada tek başına oturan Kral Daniel'in yanına doğru gider. Mary eğilir.
Kral Daniel : Mary... Neden aşağı inmedin? Gece boyunca seni bekledim.
Mary : Davet edilmedim ki ben...
Kral Daniel : Kendi aramızda bir kutlamaydı bu. Davete ne gerek var?
Mary : Bilmiyorum Daniel...
Kral Daniel : Bu arada biraz önce Arthur geldi buraya.
Mary şaşırır ve cevap verir.
Mary : Arthur mu?
Kral Daniel : Evet, sana önemli şeyler anlatacağını söyleyip durdu.
Mary : Peki sen ne yaptın Daniel?
Kral Daniel : Gönderdim tabii ki. Bu saatte sarayıma yabancı birinin girmesine izin veremezdim. Öyle değil mi Mary? Ama eğer istersen...
Mary Kral Daniel'in sözünü keser.
Mary : Çok iyi yapmışsınız Kral'ım.
Kral Daniel : Ne diyeceğini hiç mi merak etmiyorsun Mary?
Mary : Ben o hayatı artık geride bıraktım Daniel. Çokta merak etmiyorum ne diyeceğini.
Kral Daniel :Çok şaşırdım Mary. O hayattan bu kadar çabucak kopman beni şaşırttı doğrusu ama çokta sevindim.
Mary : Daniel... Ne oldu sana böyle? Yorgun gibisin. Neyin var?
Kral Daniel : Bugün olanlar beni bir hayli yordu Mary. Hadi gel birlikte odaya çıkalım. Bana güzel bir masaj yaparsın.
Mary birden neye uğradığını şaşırır ve Kral Daniel'e cevap verir.
Mary : Şey.. Kral'ım ben... Ben bugün çok yorgunum. Başım çok ağrıyor. Uykumda var. İzin verirseniz biraz istirahat etmek istiyorum.
Kral Daniel : Hepimiz için zor bir gündü, kabul ediyorum. Sen nasıl istersen Mary...
Kral'ın önünde eğilerek merdivenlere doğru yönelen Mary heyecandan hızlı atan kalbini rahatlatmak adına derin bir oh çekerek yukarıya çıkar. Sabah olunca Arthur ilk iş olarak Janet'ın yanına gider. Mary ile arasında olanları ve Mary'nin nerde olduğunu söyler Janet'a.
Janet : Peki benden ne istiyorsun Arthur? Sen Mary'i o durumda görsen ne tepki verirdin?
Arthur : Janet bak... Cicely ile aramda her ne geçtiyse bilmiyorum ama ben hatırlamıyorum Cicely ile ne yaşadığımı. Bu bir tuzak olabilir. Cicely'i en iyi sen tanıyorsun.
Janet : Ben Cicely'i tanıyorum ama artık seni tanıyamıyorum Arthur.
Arthur : Sende bana sırtını çevireceksen Janet...
Janet : Saçmalama Arthur! Mary ile yaşadıklarınız sadece ikinizi ilgilendirir. Ben ikinizle de dostum ve bu hiçbir zaman değişmeyecek. Düzgünce söyle artık benden ne istiyorsun?
Arthur : Mary ile görüşeceksin Janet. Onunla konuş ve onu köye geri dönmesi için ikna et. Hem ben Mary'siz yaşayamam hemde Mary o saray ortamında yapamaz, harcanır oralarda...
Janet : Yapamam Arthur. Mary çok kararlıydı. Onun geri dönmek gibi bir düşüncesi asla yoktu. Üzgünüm ama yapamam...
Arthur : Yapacaksın Janet! Eğer dediğimi yapmazsan Mary'nin evinden çaldığın bütün paraları söylerim ona!
BÖLÜM SONU
FavoriForumum.net/dizi
netteki favoriniz !
netteki favoriniz !
Moderatörün son düzenlenenleri: