Af yok, özür yok.Benim adım Hürrem!
Sultan koydu mübarek perşembe.
Baktıkça beni göreceksin bu aynada,sana aşık Hürrem'i göreceksin.
Harem ne ki,dünyayı ben yöneteceğim!
Baba değil hünkarım diyeceksin,öğren bunları!
N:Hay maşallah bunların hepsini sen mi yiyeceksin?
H:Yoo Mehmet de yiyor.Of ne yapayım.Çok seviyor ben bıldırcın!
N:Böyle devam edersen memlekette bıldrıcın kalmayacak.
Bu kaçıncı ölüm Süleyman! Benim ne günahım var. Bana bunu neden yapıyorlar.
Bak ailemiz bir arada,ben yanındayım.Haydi uyu aslan oğlum,mutlu ailemizi gör.
Hatice: Eğer bu mektubu yakarsan, yeni bir hayat başlayacak..
(Hatice'nin ''mektubu yak'' teklifini, İbrahim reddediyor.)
Hatice: İbrahiiiiimmm!!!
Maria: Neredesin?!
Alexandra: Sultanın karısının yanından geliyorum.
Maria: Delirdin mi sen! Niye gittin o kadının yanına, öldürürler seni.
Alexandra: Gittim, ona dedim ki;
Maria: Sen bittin Alex, sen bittin! Seni denize atacaklar, balıklar filan yiyecek seni ! Sen delirdin mi, nasıl yaptın!!!
Alexandra: O beni çağırdı, gittim.
Alexandra: Korkma, şaka şaka
Maria: Senden korkulur Alex, sen gerçekten...