- Katılım
- 27 Kasım 2012
- Mesajlar
- 21,249
- Reaksiyon puanı
- 8,283
- Puanı
- 1,061
- Yaş
- 30
Makbule davulunu çalmaya devam eder ve yoldan geçen sarhoş bir adam Makbule'yi görünce laf atmaya başlar.
Sarhoş Adam: Oooo kadın başına davul çalıyorsun, gel beraber çalalım yavrum.
Makbule: Kaybol, yoksa sonunu tahmin edemezsin davar!
Sarhoş adam ile Makbule tartışırken, sarhoş adamın karısı elinde merdaneyle gelir ve merdaneyi sarhoş adamın kafasına geçirir.
Sarhoş Adamın Karısı: Kusura bakma ablacığım.
Makbule: Valla baktım kusura. Kimse bana laf atamaz, hele de burada namusuyla işimi yapıyorsam.
Makbule sinirini kontrol edemez ve davulu sarhoşun kafasına geçirir.
Makbule: İşimizden de olduk ama olsun.
Makbule içindeki buruk mutlulukla elini kolunu sallaya sallaya evine döner.
OzaN, Murat'ın evinden ayrıldıktan kendini kötü hissetmeye başlar ve kendini yer de bulur.
Gündüz olmuştur.
OzaN gözlerini açtığında kendini hastanede bulur. Başında sargılar vardır.
Ozan: Ne işim var benim burada? Neresi bura?
Doktor: Nereye benziyor? Hastane burası, hastane! Birisi seni yolda bulmuş, o getirdi buraya.... Kimin getirdiğini sormayacak mısın?
Ozan: Kafamda şuan Murat'ın saçma sapan şiirleri dolaşıyor. Hiç merak etmiyorum.
Doktor: Senin yaşlarında bir kızdı.
Ozan: İlla aşık edeceksin beni dimi? Annemden beter çıktın valla.
Sesleri duyan Halil ve diğerleri içeri girer.
Halil: Uyandı! Tonunda uyandı.
Ozan: N’olmuş bana?
Poyraz: Kulağın bozulmuş.
Ozan: Ne?
Poyraz: Kulağındaki kristaller değerini kaybetmiş.
Ozan: Ne değeri?
Poyraz: Kristalleri çalmışlar.
Ozan: Ne diyo bu anne?
Makbule: Kulağındaki kristaller oynamış. Dengeni kaybedip yere düşünce kafanı vurup bayılmışsın.
Birkaç saat geçtikten sonra Makbule, Halil ve Poyraz, Ozan’a birkaç eşya almak için eve doğru giderler. Karşıdan karşıya geçerken bir araba hızla onlara çarpar. Hepsi yola savrulur, aynı hastaneye kaldırılırlar.
4 gün geçer. Poyraz en çabuk iyileşendir. Ayaklanmıştır. Halil de iyileşmek üzeredir. Makbule ise hala kritik durumdadır.
5 gün sonra Ozan, Halil ve Poyraz tamamen iyileşmiştir. Makbule hastanede, Halil de refakatçi olarak onun yanındadır. Ozan ve Poyraz da eve dönmüşlerdir.
Poyraz: Abi ya, şu oyunu bi yüklesene.
Ozan: Ya tak yükle, zor bişi değil. Uğraştırma.
Poyraz: Ya ben sen hastanedeyken o kadar yardım ettim sana. Bu muydu karşılığı? Abiliğin çamur olsa kale yapılmaz!
Ozan: Ne yardımı lan? Hastaneyi zehir ettin bana!
---Ozan geçmişi hatılar---
Hastanedeki 5. gün;
Poyraz: Abi ben geldim.
Ozan: İyi
Poyraz: Dediğini yaptım abi. Telefona dizilerini yükledim. İzlersin artık.
Ozan: Saol
Ozan dizilere bakar.
Ozan: Bu ne lan? Pokemon mu? Beyblade, Tom ve Jerry… Yuh, Pepee!
Ozan’la aynı odada yatan kişi lafa karışır;
-Bence Pokemon’a öyle deme yani. Çünkü;
Gün gelir sayarsın,
Gün gelir söversin.
Ama elbet birgün,
Sen onu da özlersin..
Ozan: Lan! Senin ne işin var burda?
Murat: Sen gittikten sonra yataklara düştüm, kötürüm oldum.
---1 gün öncesi---
Murat çamaşır makinesinin borusunun su borusuna bağlandığı yeri sağlamlaştırmaya çalışmaktadır.
Murat: Biraz daha sıktık mı tamamdır.
Biraz daha sıkar ve tıpa yerinden fırlayıp hızla kafasına çarpar.
----------------
6. gün;
Poyraz: Aldım abi 3 tane cips, iki tane kola.
Ozan: Saol.
Poyraz: Ama birini açtım. Bedava 25 TL çıktı. Onla da kendime 10 tane cips aldım. Param kalmayınca senin verdiğin parayla da kola aldım 5 tane kendime. Eve götürdüm onları. Ondan sonra senin diğer ikisini de açtım belki yine çıkar diye. Çıkmadı. Ben de bari hepsini karıştırıyım dedim. Birazını da yedim.
Poyraz bir küçük kase cipsi Ozan’a uzatır.
Ozan: Bu mu lan birazı yenmiş cips?
Poyraz: (yarım bardak kolayı uzatarak) Bu da kola. Ya dinlenme yerine televizyon koymuşlar, film güzeldi. O filmi de ver telefona yükleyim. Sen de izlersin.
---------------------------------------------------------------------
Hisskablelvuku
Yakında başlıyor!
---------------------------------------------------------------------
7. gün;Hisskablelvuku
Yakında başlıyor!
---------------------------------------------------------------------
Poyraz: Abi
Ozan: Ne var baş belası?
Poyraz: Sana pişmaniye getirdim.
Ozan: Saolasın.
Poyraz: Belki evi terk edip Murat’lara gittiğine pişman olmuşsundur diye.
8. gün;
Poyraz: Abi, babam da iyileşti. Sana da bi şey söyledi.
Ozan: Ne dedi?
Poyraz: (Ozan’ın yüzüne tükürükler saçarak) Tütelketükütükstüktük
Ozan’ın sinirli bakışlarını görünce Poyraz mendille Ozan’ın yüzünü temizledikten sonra;
Poyraz: Tamam. “Ben şimdi bi eve uğrayacağım. Yolda bi daha araba çarparsa haberi gelir zaten” dedi. Sonra da çok pis gülmeye başladı. Utandım babamdan.
9. gün;
Poyraz: Bakıyom da hiç oruç tutmuyon Ozan efendi. İyiki hastanede yatıyon çakal.
Ozan: Doktor dedi tutma diye.
Poyraz: Senin de işine geliyo tabii abi efendi.
Ozan: Kapa çeneni.
Poyraz: Konuşmayım diyodum da olmadı yani sayın Ozan Egemen beyefendi.
Ozan: Konuşma o zaman.
Poyraz: Bilemeyeceğim abi Egemen sayın Ozan..
Ozan: Bilme o zaman canım benim. Çünkü ergenken izlediğim Smackdown’dan aklımda kalan hareketli üstünde uygularım.
---Şimdiki zamana döneriz---
Ozan: İyi hatırlattın lan.
Ozan Poyraz’ı sırtına alıp yatağın üstüne fırlatır. Boğuşmayı uzun süre sürdürürler. O arada Ozan’ın telefonu çalar. Arayan Murat’tır.
Murat: Hiç arayıp sormuyosun be hayvan. O kadar aynı odada yattık. İnsan bi...
Ozan telefonu yüzüne kapatır. Yeniden telefon çalar. Arayan yine Murat'tır. Ozan telefonu açar ama Poyraz yatağın üstünden Ozan’ın sırtına doğru atlar ve asılı kalır.
Ozan: Ne var olum?
Murat: Olum bi dinle.
Ozan: N'oldu?
Murat: Seni hastaneye getiren bi kız vaermış. Sen taburcu olduktan sonra geldi bana seni sordu.
Ozan: Ee?
Murat: Ben de telefon numaranı verdim. Hadi yine iyisin, kız güzeldi çakaal.
Son düzenleme:
