Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Iwo Jima Muharebesi 1945 senesinde 20.000 Japon askerine karşı 110.000 Amerikan askerinin adaya çıkarma yaparak giriştikleri savaş...
40 gün boyunca Japonlar adayı savunmuştur ama doğal olarak sayıca ve teçhizat olarak üstün Amerikalılar sonunda adayı ele geçirmişlerdir.
Bu hikayeyi de filmde izliyoruz.
Film Savaşta kazanan taraf yoktur temasıyla karşımıza çıkıyor, öte yandan insanların iyi ve kötüsünün olduğu bunun genele adanılmaması gerektiğinide keskin bir şekilde belirtmiş. Film aslında konusu ve senesi itibariyle çok iyi avantajlara sahipken kullanılamamış, japonca olmasıda beni zorladı, ingilizce altyazıyı denemenizi önermem bir süre sonra bıkıp kapatasım bile geldi Türkçe'ye geçip yine sıkılsamda filmi tamamladım.
Gerçek bir hikaye oluşu ve japonların şu Onur ^^ sevdaları filme sağlamca yerleştirilmiş, samuraylarda ki intihar ile alakası olmadığını söylemek lazım. Ölmeyi başka birşey zannediyorlar heralde. Ölüceksen başka şekilde öl yani can çekişerek ölmenin mantığı yok.
Hikayeye gelirsek hafiften bize bir bu savaşı bu onur sevdamız yüzünden kaybettik felan gibi bir bahaneye büründürmüş olabilirler çünkü tegmenler Komutanlarını amerikan yanlısı deyip intihar görevine gittiler bir çok kez. İki taraftada kötü tabir ettiğimiz insanlar var, Komutanın arkadaşının ingilizce konuştuğu sahneler komiğime gitti biraz, çok değişik durdu.
Amerikan askerlerinin ilk adaya girişindeki efekler resmen acemi işiydi, yapamamışlar orayı. Ada savunmaya çok müsait bir yerdi fakat o devirde Amerikanın gücüne karşı koyulması zordu ve savaşı daha çok rakibi susuz ve yemeğini bitirmeye oynarak raha şekilde kazandılar gibi.
Sonuca gelirsek, filmi önermiyorum. Bir şansım daha olsa izlemezdim.
Sinemalar.com puanı: 8.2 IMDB Puanı: 8
Fakat bence gerçek hikaye ve duygularına göre bu puanlamayı yapmışlar, sinemasal olarak bana birşey geçirmedi.
Clint Eastwood adını görünce, etkinlikte başta izlemek istediğim filmlerden birisi oldu bu film. Her ne kadar izlediğim Diğer Eastwood filmlerine göre biraz altta kalsa da izlediğim için mutluyum. Uzun zamandır sinemadan almadığım o hazzı aldırdığı için.
Oyunculuklar beklediğimin altındaydı. Belki bunda dillerine aşina olmayışımın da etkisi olabilir. Başroldeki -sanırım başroldü- Kazunari Ninomiya'yı pek sevemedim. Filme ısınamamamda bunun etkisi vardı. Diğer başrol Ken Watanabe çok babacan bir roldeydi. Ayrıca yüzü de tanıdık geliyordu. Her ne kadar onu sevsem de yetmedi.
Senaryo güzeldi, izlerken ara ara sıkılsam da bu filmde normaldi bence. Hikaye de çok etkileyiciydi ama film etkileyici değildi. Bu konuda hem senaryonun hem de oyunculukların yetersiz olmasının etkisi vardı bana göre. Ama yine de etkileyici birkaç sahne de yok değildi.
Sahnenin ne zaman olduğunu hatırlamıyorum ama askerlerin el bombalarıyla intihar ettikleri sahne vardı onurlarıyla ölmek için. O sahne bence çok iyiydi.
Kısacası, filmi beğendim ama yeterince iyi bir film değildi. Çoğu konuda eksiklikleri vardı. Yine de izlenilmesi gereken bir film bence.
Beklediğimden daha ağır bir filmdi. İlk dakikaları çok yavaştı, sessiz sakin sadece ilgi çekici olmayan diyaloglarla ilerleyen bir film beni epey sıktı. Neyse ki ilerleyen dakikalarda film biraz olsun açıldı da bitirmekte çok da zorlanmadım.
Filmin Japonca olması ve kadronun hemen hepsinin Japon olması filmi benim için soğuklaştıran faktörlerdendi. Bütün Japonları birbiriyle karıştırma potansiyeline sahip olduğumdan dolayı karakterlere de bağlanamadım.
Olumlu taraftan bakarsak etkileyici sahneleri de yok değildi tabii ki filmin.
Toplu intihar sahnesi güzeldi.
Geçmişteki köpekli sahne iyiydi.
Amerikalı ile olimpiyatçının sahnesi iyiydi.
En sonda karısını gördüğümüz, çocuğunu göremeyen gencin düştüğü durum üzücüydü ama bir o kadar da başarılı bir sahneydi.
Sağlam bir savaş draması ama tarzı sevmeyen için ağır ve sıkıcı sayılabilecek bir film. Ben savaş dönemi draması seviyorum ama daha çok sivillerin anlatıldıklarını seviyorum. Bu filmde de arada sırada gösterilen sivil sahneleri biraz arttırılsa ve diğer yerlerden düşülse daha iyi bir film çıkardı benim açımdan.
Sonuç olarak Eastwood'un önemli filmlerinden biri, benim gibi Eastwood hayranları için izlenmesi kaçınılmaz olan bir film ama bugüne kadar izlediğim Eastwood filmleri içinde seyir zevki açısından benim için son sırada geldiğini belirtmem lazım.
Bu site, içeriği kişiselleştirmek, deneyiminize uyarlamak ve kayıt olmanız durumunda giriş yapmanızı sağlamak için yasal düzenlemelere uygun çerezler (cookies) kullanır.
Bu siteyi kullanmaya devam ederek, çerez kullanımına izin veriyorsunuz.
