Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Woody Allen'ın yeni filmi Irrational Man, küçük bir kasabanın küçük bir kampüsünde felsefe profesörlüğü yapan ve orta yaş bunalımı dahil pek çok krizi üst üste yaşayan bir adamın hayatını değiştirme çabasını perdeye taşıyor. Profesörün ilk hedefi ise kendisinden yaşça küçük öğrencisi ile yakınlaşmak oluyor. Başrollerde Emma Stone ve Joaquin Phoenix'i izlediğimiz filmin senaryosu da alışıldığı üzere Allen'ın kendisine ait.
Hem Emma Stone hem de Joaquin Phoenix'i sevmemden dolayı bu filmden beklentim büyüktü. Woody Allen'ın da iyi film senesiydi üstelik. Ne yazık ki Woody amca seriyi bozmuş ve iki yıl üst üste zayıf film çıkarmış.
Konusu çok zayıftı, pek sıkıcı falan değildi belki ama çok boştu. Keşke bu ikili daha iyi bir senaryoda bir araya gelseymiş. Geçen yılki Magic in the Moonlight daha hoştu.
Woody Allen eskiden beri böyle, ya çok iyi filmler çekiyor ya da çok kötü. Yani bir standartı tutturabildiğini söylemek güç.
Filme başlarken Issız Adam filmi gibi bir beklenti içerisindeydim. Aslında ortalarına kadar da benzediklerini söyleyebiliriz, felsefe profesörü Abe ile Alper birbirlerine çok da uzak karekter değiller bence. Tabii film ortasından itibaren yine her Woody Allen filmindeki gibi beklenmedik süprizlerle dolu bir olay kurgusu yaşanmaya başlandı. İşte tam bu noktada filmden kopmaya başladım ve pek de sevemedim, çünkü filmin devamını böyle hayal etmemiştim;
Hakim'i öldürmek nereden çıktı ki, resmen daldan dala atladık. En azından sonu güzel bitti. Asansör boşluğuna Jill düşse üzülürdüm.
Oyunculuklar zayıftı ama yine de, harika gülüşü ve gözleri olan varlık; Emma Stone'u izlemeyi seviyorum.
Bu site, içeriği kişiselleştirmek, deneyiminize uyarlamak ve kayıt olmanız durumunda giriş yapmanızı sağlamak için yasal düzenlemelere uygun çerezler (cookies) kullanır.
Bu siteyi kullanmaya devam ederek, çerez kullanımına izin veriyorsunuz.
