Gerçeğin Peşinde Koşmak
YAYIN: 27 Temmuz Çarsamba
7.Bölüm
SAHNE 1: CANSU – EVYAYIN: 27 Temmuz Çarsamba
7.Bölüm
Cansu kapiyi açmistir. Orhan’i gören Cansu ne yapacagini sasirir. Sonradan Nazan gelir.
Cansu Orhan’i görür ve saskina döner.
CANSU: Ne isin var senin burada?
ORHAN: N’olursunuz dinleyin beni, pismanligimi anlatamam sana Nazan’im.
NAZAN: Bana Nazan’im deme. Ben senin Nazan’in degilim. Beni rahat birak git burdan!
ORHAN: Kizim dinle beni, açiklamama izin ver.
CANSU: Açiklanacak bisey yok! Sen 20 yasindaki kizini tecavüz eden vicdansiz kalpsiz bir insansin. Senin gibi bir dede olmaz olsun.
NAZAN: Neden geldin buraya? Niye aradin, niye buldun beni? Hayatimi altüst etmek için mi? Ben unutmaya çalisiyordum, niye geldin? Yaralarimi kanatmak için mi?
Orhan aglamaya baslar..
Orhan evden ayrilir. Nazan arkasindan bagirir.
NAZAN: Bidaha buraya gelme, beni artik rahat birak!
CANSU: Tamam anne, hadi gel sakinles.
SAHNE 2: BORA VE GÖKÇE – SAHIL
Bora ve Gökçe konusmaktadirlar.
GÖKÇE: Beni babanlarla nezaman tanistiracaksin?
BORA: Bu aksam konusurum ve en kisa zamanda tanisirsin.
GÖKÇE: O kiz neden saskina döndü öyle. Benim kiz arkadasim deyince kiz sanki biraz sarsildi.
BORA: Hangi kiz?
GÖKÇE: Kim olacak, Derya miydi neydi.
BORA: Haa yok canim, nereden çikartiyorsun..
GÖKÇE: Neyse bana öyle gelmistir.
SAHNE 3: CANSU EV – AKSAM YEMEGI
Bora bir kiz arkadasini oldugunu ailesine söylemek üzere.
BORA: Sevgili ailem, sizinle konusmak istedigim mühim birsey var.
HAKAN: Seni dinliyoruz oglum.
BORA: Ben 1 bucuk yila yakin bir kizla çikiyorum.
NAZAN: Ay, ogluma bakin. Kimmis bu kiz?
BORA: Gökçe.
HAKAN: Ee oglum cagir Gökçe’yi yarin aksam yemege.
BORA: Tamam, çok sagolun. Ben hemen gidip arayacagim.
Bora masadan ayrilir ve Gökçe’yi aramaya gider.
HAKAN: Kerataya bakin, kiz arkadasi varmis bizim haberimiz bile yok. Sen de mi bilmiyordun Cansu?
CANSU: Hayir bilmiyordum. Abim genellikle öyle seyleri bana anlatmaz. Ser verip sir vermez o.
KUMRU: Çok merak ediyorum yeni yengemi...
SAHNE 4: DERYA – SAHIL
Derya tek basina sahilde bir bank’ta oturur. Yanina Bora gelir ve konusurlar.
BORA: Selam Derya. Ne yapiyorsun burada?
DERYA: Hiç, oturuyorum.
BORA: Ben de oturabilirmiyim? Yani birini felan beklemiyorsan.
DERYA: Otur.
Bora ile Derya yanyana otururlar. Derya utanir.
BORA: Ne o? Morelin bozuk?
DERYA: Evet, birisi morelimi ve duygularimi bozdu.
BORA: Kim mis o seni üzen söyle bana, gidip bulayim onu. Yapisiyim yakasina, hey birader diyim. Aç gözünü bak, kim var burada... Dünya güzeli bir kiz, ipek gibi. Seni seviyor diyim.
Derya Bora’nin gözlerinin içine bakar.
BORA: Hangi aptal söyle bana ..
DERYA: O aptal, o aptal sensin ...
Derya ile Bora birbirlerinin gözlerinin içlerine bakarlar.
DERYA: Ben, seni seviyorum...
Derya aglamaya baslar ve kosarak Bora’nin yanindan ayrilir.
Bora saskina dönmüstür.
Derya söyledigine, Bora duyduklarina inanamiyordu. Gözünün önündeki sis perdesi işte o gün aralanmaya başlamişti ...
7.Bölümün Sonu