Gerçeğin Peşinde Koşmak
YAYIN: 16 Temmuz Cumartesi
3.Bölüm
YAYIN: 16 Temmuz Cumartesi
3.Bölüm
SAHNE 1: CANSU EV- KAHVALTI
Herkes masada kahvaltisini yapmaktadir.
KUMRU: Neden herkes bu kadar sessiz?
NAZAN: Çünkü birileri konuşursa birbirimizi kirmaktan korktugumuz için sessiz kaliyoruz.
Cansu ağlayarak sofradan kalkar.
NAZAN: Cansu, hemen sofraya geri gel!
HAKAN: Yaa ne oluyor size bu son günlerde?
NAZAN: Bisey oldugu yok Hakan.
HAKAN: O zaman Cansu neden sofradan ağlayarak gitti?
NAZAN: Off Hakan.
SAHNE 2: CANSU EV- ODA
Cansu yine ağlamaktadir yataginda, telefonunu alip Ertunç’u arar.
CANSU: Aloo, Ertunç?
ERTUNÇ: Efendim?
CANSU: Ne yapiyorsun?
ERTUNÇ: Hiç ne yapayim. Face’de takiliyorum işte. Agliyor musun sen?
CANSU: Yoo, nereden çikartiyorsun?
ERTUNÇ: Sesinde bir gariplik var çünkü.. Yine kavga mi ettin annenle?
CANSU: Ertunç ben kaldiramiyorum artik, lütfen bana yardim et.
ERTUNÇ: Tamam edeceğim.. Sen hiç merak etme..
CANSU: Tamam teşekkür ederim, yarin konuşuruz.. Görüşürüz.
ERTUNÇ: Görüşürüz.
SAHNE 3: CANSU OKUL – BAHÇE
Cansu, Ertunç’la okulun bahçesinde konuşmaktadir. Cansu dedesini bulmaktaki kararindan o kadar emin ki. Hiç kimse onu vazgeçtirtemez.
CANSU: Ertunç, sana birşey söyleyecegim ama bunu sakin kimseye söylemeyeceksin. Anlaşildi mi?
ERTUNÇ: Tamam, söz.
CANSU: Hani ben diyordum ya hep, benim dedem yok diye. Aslinda benim dedim varmiş.
ERTUNÇ: Eee, çok güzel bir haber bu. Ama sen mutlu degilsin bu haberden anlaşilan?
CANSU: Hayir mutlu degilim çünkü ...
ERTUNÇ: Çünkü ne ?
CANSU: Çünkü benim dedem annem 20 yaşindayken onu tecavüz etmiş.
ERTUNÇ: Ne? Aman allahim.
CANSU: Evet... Ben de dedemi bulmaya karar verdim, ona soracak sorularim var.
ERTUNÇ: Bana bunu yapmayacagini söyle. Ya kizini tecavüz etmiş olan adamin yanina nasil gidersin?
CANSU: Ona soracak önemli seylerim var dedim ya. O sorularin cevabini almak istiyorum. Ve sen de bana yardim edeceksin.
ERTUNÇ: Hayatta etmem. Kizim kendine gel.
CANSU: Iyi, git o zaman. Ertunç diye bir arkadasim yok artik benim!
ERTUNÇ: Ama..
CANSU: Ama’si mama’si yok..Ya benimle gelirsin ya da arkadaşligimiza son veririm.
ERTUNÇ: Tamam, sana yardim edecegim. Ama bana herşeyi baştan sona kadar anlatacaksin..
CANSU: Tamam, dinle ...
SAHNE 4: ORHAN EV
Orhan Tülay’la haberlere bakmaktadir. Haberlerde babasi tarafindan tecavüz edilmis olan kizin aci hikayesini gösteriliyor.
TÜLAY: Hayatta ne biçim insanlar varmis ya.. Bir baba, öz ve öz kizini hiç tecavüz eder mi?
Orhan Tülay’i duymamaktadir. Dikkatlice televizyon’a bakmaktadir.
TÜLAY: Sen ne düsünüyorsun Orhan?
Orhan cevap vermez.
TÜLAY: Orhan?
ORHAN: Buyur.. Ne demistin?
TÜLAY: Sen ne düsünüyorsun bu olay hakkinda demistim..
ORHAN: Ha, evet gerçekten çok kötü bisey. Allah hiç kimseye böyle bir aci çektirtmesin.
TÜLAY: Amin, amin.
SAHNE 5:CANSU VE ERTUNÇ – ÇATI
Cansu ile Ertunç çatida Nazan’in günlügünü alirlar ve bir adres bulmaya çalisirlar...
CANSU: Off, hiç bir adres yok burada.
ERTUNÇ: Son sayfaya bak, belki orada biseyler vardir..
CANSU: Buldum!
ERTUNÇ: Tamam not edeyim.
Cansu ile Ertunç disari’ya çikarlar ve adresi bulmaya giderler.
SAHNE 6: CANSU VE ERTUNÇ
Cansu ile Ertunç adresin oldugu yere gelmislerdir..
Kapiyi çalarlar.. bulunduklari yer Cansu’nun dedesinin evi.
NEVBAHAR: Buyurun, kime bakmistiniz?
CANSU: Burasi Orhan Elciya’nin evi mi?
NEVBAHAR: Evet, bir dakika çagarayim Orhan bey’i.
Orhan ile Tülay içeride oturuyorlar. Nevbahar Orhan ’in yanina gider..
NEVBAHAR: Orhan bey, kapida size görmek isteyen 2 genç var.
ORHAN: Beni niye görmek istiyorlarmis ki?
NEVBAHAR: Bilmiyorum efendim.
Orhan kapiya gider...
ORHAN: Buyurun...
CANSU: Orhan Elciya siz misiniz?
Cansu nefretle dolu gözleri ile Orhan’a bakar.
3.Bölümün Sonu
