[h=2]Diziye izleyici tepkisi.[/h]
Pınar Aktaş ismimli izleyici Yüksel Aytuğ'un köşesinden Adını Feriha Koydum dizisinde, kapıcılığın küçüklerin yüreğine korku salacak kadar berbat bir meslek olarak sunulmasından rahatsız:
"Dizilerin insanları ne kadar olumsuz etkilediğini bir kere daha gözlerimle görünce ve dahası ekranımızdaki dizileri düşününce 'Vay olsun halimize' demekten alamadım kendimi. Kızımla her diziyi izlemem ama ara sıra Adını Feriha Koydum'u izlerken o da bana eşlik ediyordu.
6 buçuk yaşındaki kızım 1. sınıf yarıyıl karnesini aldıktan sonra eve geldik. 'Aferin kızım, ne güzel bir karne' deyip hediyesini verdim. Kızım teşekkür etti ama ne için biliyor musunuz? Hediye için değil. 'Anne beni okula yolladığın, okuma- yazma öğrenmemi sağladığın ve beni her gün çalıştırdığın için teşekkür ederim' dedi. Gözlerim doldu. Ta ki arkasındaki cümleyle şaşırana kadar: 'Sayende okuma öğrendim, artık kapıcı olmaktan kurtuldum...'
Diziden ve bu dizideki aşağılamadan kızımın çıkardığı sonuç, okuma öğrenerek o duruma düşmeyeceğini düşünmesi.
Ona namusla yapılan her işin kutsallığını, alın teriyle kazanılan her paranın helalliğini anlattım. Onların kapıcı değil kendi binamızdaki görevli abisi gibi apartman görevlisi olduğunu söyleyip bir daha bu kelimeyi kullanmamasını öğütledim.
Daha önce de diziyi izlerken defalarca anlattığım gibi... Ama o, Feriha'nın yaşadıklarından küçük dünyasında o kadar etkilenmiş ki, yapacak fazla bir şey yoktu sanırım. Sonra bu ülkede apartman görevlisi olarak çalışanları düşündüm. Bu diziyi izlerken ne kadar üzülebileceklerini... Ha bu arada kızım bu korkuyla daha çok güzel karne getirecek gibi!"
Pınar Aktaş ismimli izleyici Yüksel Aytuğ'un köşesinden Adını Feriha Koydum dizisinde, kapıcılığın küçüklerin yüreğine korku salacak kadar berbat bir meslek olarak sunulmasından rahatsız:
"Dizilerin insanları ne kadar olumsuz etkilediğini bir kere daha gözlerimle görünce ve dahası ekranımızdaki dizileri düşününce 'Vay olsun halimize' demekten alamadım kendimi. Kızımla her diziyi izlemem ama ara sıra Adını Feriha Koydum'u izlerken o da bana eşlik ediyordu.
6 buçuk yaşındaki kızım 1. sınıf yarıyıl karnesini aldıktan sonra eve geldik. 'Aferin kızım, ne güzel bir karne' deyip hediyesini verdim. Kızım teşekkür etti ama ne için biliyor musunuz? Hediye için değil. 'Anne beni okula yolladığın, okuma- yazma öğrenmemi sağladığın ve beni her gün çalıştırdığın için teşekkür ederim' dedi. Gözlerim doldu. Ta ki arkasındaki cümleyle şaşırana kadar: 'Sayende okuma öğrendim, artık kapıcı olmaktan kurtuldum...'
Diziden ve bu dizideki aşağılamadan kızımın çıkardığı sonuç, okuma öğrenerek o duruma düşmeyeceğini düşünmesi.
Ona namusla yapılan her işin kutsallığını, alın teriyle kazanılan her paranın helalliğini anlattım. Onların kapıcı değil kendi binamızdaki görevli abisi gibi apartman görevlisi olduğunu söyleyip bir daha bu kelimeyi kullanmamasını öğütledim.
Daha önce de diziyi izlerken defalarca anlattığım gibi... Ama o, Feriha'nın yaşadıklarından küçük dünyasında o kadar etkilenmiş ki, yapacak fazla bir şey yoktu sanırım. Sonra bu ülkede apartman görevlisi olarak çalışanları düşündüm. Bu diziyi izlerken ne kadar üzülebileceklerini... Ha bu arada kızım bu korkuyla daha çok güzel karne getirecek gibi!"
