Sabah gazetesi televizyon eleştirmeni Yüksel Aytuğ, metroda yaşayan bir evsizin hikayesinin anlatan 'Şubat' dizisinin Türkiye şartlarına uygun bir hikaye olmadığını yazdı.
'TRT 1'de bize hayli tanıdık gelen bir dizi başlayacak.
Adı Şubat...
Şehrin dehlizlerinde, metrolarında insanlardan izole olarak yaşayan çirkin bir evsizin; güzel bir kadına duyduğu platonik aşkın hikayesi...
Öyküye yabancı değilsiniz elbette. Yıllar önce izlerken hepimizi mest eden, gerçek güzelliğin insanın ruhunda gizli olduğunu herkese ispatlayan fantastik dizi Güzel ve Çirkin'in yerli versiyonu...
Tanıtımları izledim.
Helikopterdeki bir televizyon muhabiri, şehrin tünellerinde yaşayan, kimsenin fark etmediği, bir sokak köpeğinin yanından geçtiğimiz gibi hiç umursamadan yanlarından geçip gittiğimiz zorlu hayatları anons ediyordu.
O sırada bizim Adem Baba da ekranında o spikerin yer aldığı küçük bir televizyonu elinde tutarak, metronun ıssızlıklarında(!) yürüyüp gidiyordu...
Buraya kadar her şey iyi hoş da; elin adamı o diziyi ucu bucağı olmayan New York metrosunda çekti. Bilmeyen biri o tünellere girse; çıkışı bulamadan orada yaşlanıp ölür ama bizim metro öyle mi? Toplasan 20 kilometre etmiyor. İstanbul'un bütün evsiz Adem Babalar'ını metroya toplamaya kalksan, trenlere geçecek yer kalmaz!..
Bence bu dizi için şöyle 30 yıl kadar erken davranılmış!..'
'TRT 1'de bize hayli tanıdık gelen bir dizi başlayacak.
Adı Şubat...
Şehrin dehlizlerinde, metrolarında insanlardan izole olarak yaşayan çirkin bir evsizin; güzel bir kadına duyduğu platonik aşkın hikayesi...
Öyküye yabancı değilsiniz elbette. Yıllar önce izlerken hepimizi mest eden, gerçek güzelliğin insanın ruhunda gizli olduğunu herkese ispatlayan fantastik dizi Güzel ve Çirkin'in yerli versiyonu...
Tanıtımları izledim.
Helikopterdeki bir televizyon muhabiri, şehrin tünellerinde yaşayan, kimsenin fark etmediği, bir sokak köpeğinin yanından geçtiğimiz gibi hiç umursamadan yanlarından geçip gittiğimiz zorlu hayatları anons ediyordu.
O sırada bizim Adem Baba da ekranında o spikerin yer aldığı küçük bir televizyonu elinde tutarak, metronun ıssızlıklarında(!) yürüyüp gidiyordu...
Buraya kadar her şey iyi hoş da; elin adamı o diziyi ucu bucağı olmayan New York metrosunda çekti. Bilmeyen biri o tünellere girse; çıkışı bulamadan orada yaşlanıp ölür ama bizim metro öyle mi? Toplasan 20 kilometre etmiyor. İstanbul'un bütün evsiz Adem Babalar'ını metroya toplamaya kalksan, trenlere geçecek yer kalmaz!..
Bence bu dizi için şöyle 30 yıl kadar erken davranılmış!..'
