Tunç Şahin'in Eray diye bir tanıdığı var sanırım çünkü 7Yüz'ün 3. bölümünden sonra burada da adımı önemli bir karaktere vermiş iyi de yapmış.
Film boyunca avcı olarak takıldıktan ve avlara dişini geçirdikten sonra en büyük avın kendisi olması çarpıcı bir sondu. Kısacası benim kadar o da şanssız çıktı.
Filmin sonunda Duygu ve Tilbe hayallerinin peşinden gidiyor, Bahadır güzel kızı kapıyor, Ceren'in borcu siliniyor, Müge bankadan ayrılıyor ama o kadar borcun altına girip filmi loser olarak bitiren tek karakter o oluyor şaka gibi.ss
Tabii ki en büyük ters köşe her şeyin (Ceren'in intihar girişiminin bile) Duygu ve Bahadır'ın planı çıkmasıydı. Bahadır Ceren'i altınlar konusunda kandırınca ne oluyoruz dedim ama filmin sonunda her şeyi tek tek görüyoruz ve borçlu-alacaklı ilişkisi üzerinden giden filmin aslında içinde bulunmak istemedikleri sistemden çıkmanın tek yolunun ona çomak sokmaktan geçtiğini bilerek harekete geçen iki kahramanın hikayesine dönüştüğünü fark ediyoruz: "Ya gerçekten birinin intihar etmesi gerekseydi?" Sistem kendi dişlilerini korumak için elinden geleni ardına koymuyor (Duygu bankanın müşterilerinin kişisel hesaplarını aldığını söylediğinde Müge'nin onu uyarması gibi) ama diğer insanların ne yaşadığını bir an bile umursamıyor. Planın çıkış noktası ise başka bir şirketin borçlusunun intihar etmesinin ardından sade ama vurucu şeilde geliyor: "Ya gerçekten birinin intihar etmesi gerekseydi?"
Bu arada filmin başındaki banka reklamında kapitalizmin Kül Kedisi masalına uyarlanma (Kapital Anne) şekli, filmin başında ve sonundaki klima sahneleri de güzel detaylar olarak aklımda kalanlardan.