- Katılım
- 27 Kasım 2012
- Mesajlar
- 21,249
- Reaksiyon puanı
- 8,283
- Puanı
- 1,061
- Yaş
- 30
ÖLÜM İLE YAŞAM 11. BÖLÜM - FİNAL
Bölümler: 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9 - 10
Jack yani Matt'in babası Randy, Saeger'ın katilinin yani Matt'in arkasından arabaya atlayıp gitmeye çalıştı. Ama giderken kaza yaptı. Yaralanmadı. Polis çağırdılar. Ama polis hala gelmedi.
Matt kovayla vurduktan sonra Sophie yüzüstü yere düştü.
Matt: Sana bunları ödeticem.
Matt Sophie'yi kaldırdı. Ellerini bağladı. Ağzını tıkadı. Arabaya bindirdi. Sürmeye başladı. Evine doğru sürmeye başladı. Yolda giderken karşı şeritte kaza olduğunu gördü. Oradakinin babası olduğunu görünce gözünü yoldan ayırdı ve kaza yaptı. Bariyerler çarpıp 4 kez takla attı. Araba yan yatmış şekilde durdu. Bunu gören Jack hemen koştu aracın yanına. Matt'i görünce şok oldu. Ve bayıldı. Bayılır bayılmaz zaten sallanmakta olan araba Jack'in yani Randy'nin üzerine düştü. Yani yan duran araç tavanı üzerine Randy'nin üzerine düştü.
15 gün sonra...
Matt hemen hemen iyileşti. Gayet rahat yürüyebiliyordu. Sophie hastaneye kaldırıldığı gün hemen başka hastaneye götürülmüş. Matt hala Sophie'ye ulaşamadı. Babası ise hala komadaydı ama doktorun söylediğine göre kaburga kemiklerinin çoğu kırılmış. Organlar parçalanmış. Kafatası çatlamış. Omuriliği de zedelendiği için belinden aşağısı tutmayacak. Kafasında oluşan hasar nedeniyle yapılan tetkikler sonucu konuşma yetisini kaybetti.
10 gün sonra...
Matt babasının yanında bekliyordu her zamanki gibi. Matt Sophie'yi hala bulamamıştı. Sadece babasını bekliyordu. Onun her şeyi anlatmasını. Bir kaç saat sonra babası kendine geldi. Matt doktorları çağırdı. Matt'i dışarı çıkardılar. Matt içeri girdiğinde Babası uyumuştu. Matt de uyudu. Sabah olduğunda babasının yanına gitti.
Matt:Baba.
Jack yani Randy konuşamadığı için bir şey diyemedi. Matt ona daha önceden Sophie ve Saeger'ın kendisine anlattıklarını anlattı.
Matt: Baba. Sophie'nin ve Saeger'ın anlattıkları doğru mu?
Babası kafasını sağa sola salladı.
Matt:Baba. Konuşamıyosun. Bari kağıda yaz. Ben okuyum.
Babası kolunu kaldırmaya çalıştı, kaldıramadı. 25 gündür uyuduğu içn kolları uyuşmuştu. Biraz zaman geçmesi gerekiyordu uyuşukluğun gitmesi için. Matt bütün gün bekledi. İletişim kurabilmenin yolunu düşündü ama bulamadı. Akşama kadar bekledi. Babası saatler geçmesine rağmen 5-6 kelimeden fazla yazamıyordu. Saat akşam 9 oldu. Randy'nin günlük bakımlarından birisinin zamanı geldi yine. Matt dışarı çıktı. İş bittiğinde Randy uyumuştu. Matt geç saate kadare uyuyamadı. Geç uyuduğu için sabah 11'de uyandı. Hastaneye gitti. Babasının odasına girdi ama oda boştu. Hemşireye sordu.
Matt:Pardon. Babam nerde?
Hemşire: Ha. O odadaki adam... Üzgünüm bayım. Sabah odaya girdiğimizde babanız ... malesef ... ııı. ...
Matt:N'oldu? Söylesene.
Hemşire: Babanız bilek.. kalemle sol bileğini kesmiş. Sabah geldiğimizde ölmüştü.
Matt:Ne?
Matt kendini kaybetti. Orada bayıldı. Ayıldığında ise Hemşire su verdi. Ardından bir kağıt uzattı. Üzerinde "Oğlum Matt'e" yazıyordu. Okumaya başladı:
"Oğlum. Bu yazıyı okumadan önce aşağıda yazdığım adrese git. Sophie orada saklanıyor..."
Matt hemen yola koyuldu. Babasının verdiği adrese gitti. Binaya girdi. 12 numaralı daireye çıktı. Kapıyı bir adam açtı.
Matt: Nerde?
Adam: Kim nerde?
Matt: Sophie nerde?!
Dedi ve adamı itip içeri girdi.
Adam: Ne diyosun be adam? Benim evim burası.
Matt:Sus lan
dedi ve adamı boğmaya başladı. Adamı boğarak öldürdü. Ardından evin her yerini aramaya başladı. Ancak Sophie'den bir iz bile yoktu. Kapıdan çıktı. Çıkınca o dairenin 12 numara olmadığını gördü. 12 numara karşı daireymiş. Kapıyı çaldı. Açan olmadı. Omzuyla vurarak kapıyı kırdı. Karşısına bir adam çıktı.
Adam: Ne yapıyosun be adam?
Matt yumruk attı adam adam yere düştü. Matt salona girdiğinde Sophie orada oturuyordu. Ayağı alçılıydı. Yumruk attığı adam ayağa kalktı. Matt bir yumruk daha attı. Adamın başından tutup defalarca duvara vurdu. En sonunda adam öldü. Dış kapıyı kilitleyip anahtarı aldı. Ve Sophie'nin yanına gitti. Babasının verdiği kağıdı açtı. Seslice okumaya başladı. Pek düzgün yazamamıştı kolunun uyuşukluğundan dolayı.
"Oğlum, bir aydır bugünü bekliyordun. Benim iyileşip sana her şeyi anlatmamı. Oğlum senin bana anlattıklarının çoğu doğru. Sager ve Sophie ile aynı işteyim ama çete olayı gerçek değil. Biz eskiden beri tanışıyoruz. Ben polis olarak Saeger da market sahibi olarak kamufle oluyorduk. Biz senin gibi katiliz. Bana o adamı öldürme görevini Sophie vermişti. Senin de bizden birisi olmanı o istedi. Bütün bunlar bi senaryo. Benim hapisten kaçırılıp adımın Jack Thomson olarak değiştirilmesi de önceden belliydi. Hepsi Sophie'nin planı. Ama onun da bilmediği şeyler var. Ama planımızda senin onlara karşı olman yoktu. Sen onları garajda bağladığında ben hapisten çıkmamıştım. Onları arkadaşın olan değil öteki Edward kurtardı. Arkadaşın Edward'a onun annesini senin öldürdüğünü Sophie söylemişti. Çünkü ona seni öldürtüp senden kurtulacaktı. Ama planladığı gibi olmadı. Snen onu öldürdün. Öteki Edward da onu alıp götürdü. Edward benimle Casanova Oteli'nde buluşacaktı ama gelmedi. Zaten yan oda da Sager ve Sophie kalıyodu. Otelde elektirkler gitti. Yan odada birisi Saeger'ı öldürüp kaçtı. Yüzünü görmedim. Peşinden gitti. Kaza yaptım. Kaza yaptıktan sonra polisi beklerken sen kaza yaptın."
Yazının devamı vardı. Okumaya mola verdi. Sophie de onu dinliyordu. Ayağa kalktı. Sophie'nin saçındana tutup onu kaldırdı. Banyoya götürdü. Klozetin kapanığı açıp içine bütün şampuanı sıktı. Sophie'nin başını klozetin içine soktu. Sifonu çekti. Defalarca sifonu çekti. En sonunda Sophie hareketsiz biçimde kalmıştı. Bıraktı.
Matt: Öldü. Sonunda öldü. Haha. Sonunda öldü. Hah hah.
Matt Sophie'yi salona sürükledi. Koltuğa oturttu. Kağıdı aldı okumaya devam etti.
"Oğlum seninle paylaşmadığım büyük bir gerçek var. Sana defalarca söyledim hapını aksatma diye. Çünkü daha önce başına geldi. Sinirlendiğinde ne yaptığını bilmiyosun ve hatırlamıyosun dedim. Annene çok sinirlenmiştin. Hani sonra bayılmıştın kendine geldiğinde sana birisinin eve girip anneni öldürdüğünü söylemiştim. Yalan söyledim. Benim öldürdüğüm adam annenin katili değil. O an çok sinirlendiğin ve hapını almadığın için kendini kaybetmiştin. Hatırlamıyodun. Aşırı öfken yüzünden anneni sen... .. . . sen öldürdün. Annenin cesedini ben götürüp bir yere gömdüm. Ve ortaya hayali bir adam koyup o adamı katil yaptım."
Matt ağlamaktan yazıyı okuyamaz hale geldi. Gitti yüzün yıkadı kendine geldi. Devam etti.
Matt kovayla vurduktan sonra Sophie yüzüstü yere düştü.
Matt: Sana bunları ödeticem.
Matt Sophie'yi kaldırdı. Ellerini bağladı. Ağzını tıkadı. Arabaya bindirdi. Sürmeye başladı. Evine doğru sürmeye başladı. Yolda giderken karşı şeritte kaza olduğunu gördü. Oradakinin babası olduğunu görünce gözünü yoldan ayırdı ve kaza yaptı. Bariyerler çarpıp 4 kez takla attı. Araba yan yatmış şekilde durdu. Bunu gören Jack hemen koştu aracın yanına. Matt'i görünce şok oldu. Ve bayıldı. Bayılır bayılmaz zaten sallanmakta olan araba Jack'in yani Randy'nin üzerine düştü. Yani yan duran araç tavanı üzerine Randy'nin üzerine düştü.
15 gün sonra...
Matt hemen hemen iyileşti. Gayet rahat yürüyebiliyordu. Sophie hastaneye kaldırıldığı gün hemen başka hastaneye götürülmüş. Matt hala Sophie'ye ulaşamadı. Babası ise hala komadaydı ama doktorun söylediğine göre kaburga kemiklerinin çoğu kırılmış. Organlar parçalanmış. Kafatası çatlamış. Omuriliği de zedelendiği için belinden aşağısı tutmayacak. Kafasında oluşan hasar nedeniyle yapılan tetkikler sonucu konuşma yetisini kaybetti.
10 gün sonra...
Matt babasının yanında bekliyordu her zamanki gibi. Matt Sophie'yi hala bulamamıştı. Sadece babasını bekliyordu. Onun her şeyi anlatmasını. Bir kaç saat sonra babası kendine geldi. Matt doktorları çağırdı. Matt'i dışarı çıkardılar. Matt içeri girdiğinde Babası uyumuştu. Matt de uyudu. Sabah olduğunda babasının yanına gitti.
Matt:Baba.
Jack yani Randy konuşamadığı için bir şey diyemedi. Matt ona daha önceden Sophie ve Saeger'ın kendisine anlattıklarını anlattı.
Matt: Baba. Sophie'nin ve Saeger'ın anlattıkları doğru mu?
Babası kafasını sağa sola salladı.
Matt:Baba. Konuşamıyosun. Bari kağıda yaz. Ben okuyum.
Babası kolunu kaldırmaya çalıştı, kaldıramadı. 25 gündür uyuduğu içn kolları uyuşmuştu. Biraz zaman geçmesi gerekiyordu uyuşukluğun gitmesi için. Matt bütün gün bekledi. İletişim kurabilmenin yolunu düşündü ama bulamadı. Akşama kadar bekledi. Babası saatler geçmesine rağmen 5-6 kelimeden fazla yazamıyordu. Saat akşam 9 oldu. Randy'nin günlük bakımlarından birisinin zamanı geldi yine. Matt dışarı çıktı. İş bittiğinde Randy uyumuştu. Matt geç saate kadare uyuyamadı. Geç uyuduğu için sabah 11'de uyandı. Hastaneye gitti. Babasının odasına girdi ama oda boştu. Hemşireye sordu.
Matt:Pardon. Babam nerde?
Hemşire: Ha. O odadaki adam... Üzgünüm bayım. Sabah odaya girdiğimizde babanız ... malesef ... ııı. ...
Matt:N'oldu? Söylesene.
Hemşire: Babanız bilek.. kalemle sol bileğini kesmiş. Sabah geldiğimizde ölmüştü.
Matt:Ne?
Matt kendini kaybetti. Orada bayıldı. Ayıldığında ise Hemşire su verdi. Ardından bir kağıt uzattı. Üzerinde "Oğlum Matt'e" yazıyordu. Okumaya başladı:
"Oğlum. Bu yazıyı okumadan önce aşağıda yazdığım adrese git. Sophie orada saklanıyor..."
Matt hemen yola koyuldu. Babasının verdiği adrese gitti. Binaya girdi. 12 numaralı daireye çıktı. Kapıyı bir adam açtı.
Matt: Nerde?
Adam: Kim nerde?
Matt: Sophie nerde?!
Dedi ve adamı itip içeri girdi.
Adam: Ne diyosun be adam? Benim evim burası.
Matt:Sus lan
dedi ve adamı boğmaya başladı. Adamı boğarak öldürdü. Ardından evin her yerini aramaya başladı. Ancak Sophie'den bir iz bile yoktu. Kapıdan çıktı. Çıkınca o dairenin 12 numara olmadığını gördü. 12 numara karşı daireymiş. Kapıyı çaldı. Açan olmadı. Omzuyla vurarak kapıyı kırdı. Karşısına bir adam çıktı.
Adam: Ne yapıyosun be adam?
Matt yumruk attı adam adam yere düştü. Matt salona girdiğinde Sophie orada oturuyordu. Ayağı alçılıydı. Yumruk attığı adam ayağa kalktı. Matt bir yumruk daha attı. Adamın başından tutup defalarca duvara vurdu. En sonunda adam öldü. Dış kapıyı kilitleyip anahtarı aldı. Ve Sophie'nin yanına gitti. Babasının verdiği kağıdı açtı. Seslice okumaya başladı. Pek düzgün yazamamıştı kolunun uyuşukluğundan dolayı.
"Oğlum, bir aydır bugünü bekliyordun. Benim iyileşip sana her şeyi anlatmamı. Oğlum senin bana anlattıklarının çoğu doğru. Sager ve Sophie ile aynı işteyim ama çete olayı gerçek değil. Biz eskiden beri tanışıyoruz. Ben polis olarak Saeger da market sahibi olarak kamufle oluyorduk. Biz senin gibi katiliz. Bana o adamı öldürme görevini Sophie vermişti. Senin de bizden birisi olmanı o istedi. Bütün bunlar bi senaryo. Benim hapisten kaçırılıp adımın Jack Thomson olarak değiştirilmesi de önceden belliydi. Hepsi Sophie'nin planı. Ama onun da bilmediği şeyler var. Ama planımızda senin onlara karşı olman yoktu. Sen onları garajda bağladığında ben hapisten çıkmamıştım. Onları arkadaşın olan değil öteki Edward kurtardı. Arkadaşın Edward'a onun annesini senin öldürdüğünü Sophie söylemişti. Çünkü ona seni öldürtüp senden kurtulacaktı. Ama planladığı gibi olmadı. Snen onu öldürdün. Öteki Edward da onu alıp götürdü. Edward benimle Casanova Oteli'nde buluşacaktı ama gelmedi. Zaten yan oda da Sager ve Sophie kalıyodu. Otelde elektirkler gitti. Yan odada birisi Saeger'ı öldürüp kaçtı. Yüzünü görmedim. Peşinden gitti. Kaza yaptım. Kaza yaptıktan sonra polisi beklerken sen kaza yaptın."
Yazının devamı vardı. Okumaya mola verdi. Sophie de onu dinliyordu. Ayağa kalktı. Sophie'nin saçındana tutup onu kaldırdı. Banyoya götürdü. Klozetin kapanığı açıp içine bütün şampuanı sıktı. Sophie'nin başını klozetin içine soktu. Sifonu çekti. Defalarca sifonu çekti. En sonunda Sophie hareketsiz biçimde kalmıştı. Bıraktı.
Matt: Öldü. Sonunda öldü. Haha. Sonunda öldü. Hah hah.
Matt Sophie'yi salona sürükledi. Koltuğa oturttu. Kağıdı aldı okumaya devam etti.
"Oğlum seninle paylaşmadığım büyük bir gerçek var. Sana defalarca söyledim hapını aksatma diye. Çünkü daha önce başına geldi. Sinirlendiğinde ne yaptığını bilmiyosun ve hatırlamıyosun dedim. Annene çok sinirlenmiştin. Hani sonra bayılmıştın kendine geldiğinde sana birisinin eve girip anneni öldürdüğünü söylemiştim. Yalan söyledim. Benim öldürdüğüm adam annenin katili değil. O an çok sinirlendiğin ve hapını almadığın için kendini kaybetmiştin. Hatırlamıyodun. Aşırı öfken yüzünden anneni sen... .. . . sen öldürdün. Annenin cesedini ben götürüp bir yere gömdüm. Ve ortaya hayali bir adam koyup o adamı katil yaptım."
Matt ağlamaktan yazıyı okuyamaz hale geldi. Gitti yüzün yıkadı kendine geldi. Devam etti.
"Matt. Annenin gömülü olduğu yer her şeyin başladığı yer. O piknik yerindeki kulübenin arkası. Eşyaları gömdüğüm yerin biraz altında annen yatıyor. Seninle bu büyük sırrı paylaştığıma göre. Artık benim de veda vaktim geldi. Güle güle Matt."
Matt şoku atlattıktan sonra evden çıktı. Arabasına bindi. Yola çıkmadan vazgeçti. Geri döndü. Çakmağı aldı ve evi yakmaya karar verdi. Perdeleri yaktı. Perdeleri yaktıktan sonra evin her yerine sıçradı yangın. Matt hemen binayı terketti. Evine gitti. Annesiyle çektirdiği bir fotoğrafı ve bir silahı alıp o kulübenin yanına gitti. Kulübenin içinden kazma küreği aldı ve kazmaya başladı. Yaklaşık 1 metre kazdıktan sonra kemiklere ulaştı. Ağlamaktan gözleri şimişti. Eline fotoğrafı aldı. Öteki eline de silahı...
Ertesi gün televizyonda çıkan haberlerde şöyle diyordu:
"Piknik alanında sabah saatlerinde bir çukur içinde bulunan cesetin kimliği tespit edilemedi. Üzerinden kimlik çıkmayan cesetin bir elinde tabanca öteki elinde ise bir fotoğraf var. Fotoğrafta bir kadın ve maktülün kendisi var. İlginç olanı ise cesetin kendini öldürdüğü çukurda bazı kemiklerin olması. Kemiklerin o fotoğraftaki kadına ait olduğu düşünülüyor."
Yönetmen
XanTier
Yapımcı
XanTier
Senaryo
XanTier
Oyuncular
Matthew (Matt)
Randy (Jack Thomson)
Saeger
Sophie
Edward
Edward
S0N
Son düzenleme:
