PROFESÖR
FİNAL
12.BÖLÜM
"HUZUR"
Nur karşımda, bana öylece bakıyor , cevap vermemi bekliyordu. Selim'in Nur'a bakarken gözlerinin ışıldadığını fark ettim.Selim bu kadar severken nasılda ; geçmişte Nur'un mirasımı almak için oyunlar çevirdiğini söylerdim. O sırada aklıma başka bir şey geldi.Nur ile yalnız konuşmalıydım.FİNAL
12.BÖLÜM
"HUZUR"
Sebahattin : Merhaba kızım , Hoşgeldin.Selim sen misafirimiz için mutfaktan bir şeyler getir.
Selim : Tamam dede , ben getiriyorum. Nur buyur sen otur dedemin yanına.
Nur yavaşça yanıma yaklaşıp yanımdaki berjere oturdu.O sırada Selim birkaç şey getirmek için mutfağa gitti.Artık rahatça Nur'la konuşabilirdim.
Sebahattin : Ne işin var senin burada . Ben sana demedim mi birdaha karşımıza çıkma diye?
Nur : Sebahattin Amca ne olur beni dinle.Bu sefer yalan yok , oyun yok yemin ederim.O meseleden sonra annemle konuşmamı bile bıraktım.Ben sana yapmamam gereken yanlışlıklar yaptım.
Sebahattin : Tamam , anlat hadi .Gelir şimdi Selim.
Nur : Ben Selim'in senin torunun olduğunu bile sonradan öğrendim.Biz birbirimize aşık olduk. Bu sefer mirasla alakası yok yemin ederim..Beni affet..Ne olur Selim'e geçmişle ilgili bir şey anlatma.Selim'in öğrenmemesi lazım.
O sırada karşıda Selim , elinde birkaç bisküvinin bulunduğu tabak ile çayın olduğu bir tepsiyi tutuyordu.Nur'a bakışı değişmişti.Elindeki tepsiye sehpaya bırakıp Nur'a yöneldi.
Selim : Benim neyi öğrenmememi istemiyormuşsun?
Nur : Şey... Ben..
Sebahattin : Aslında ben Nur'u tanıyorum.Benim eskiden oturduğum evde komşumdu.Babası ile tatsız birkaç konu yaşanmıştı , ama şimdi araları iyi. Onları senin öğrenmemeni istedi benden.
Nur o an rahat bir nefes çekti.Ama ben de Nur'un gözünde o pişmanlığı görmüştüm. Hem Selim onu o kadar çok severken bunu yapamazdım. O sırada salona Suna geldi. Benim öleceğimi öldükten sonra çok kötü olmuştu. Benim yanıma gelip sıkca sarıldı.
Suna : Babam , bir isteğin var mı?
Sebahattin : Yok kızım siz iyi olun yeter.
Suna : Kızım , sen de hoşgelmişsin, Nasılsın?
Nur : İyiyim Suna teyze teşekkürler..Siz nasılsınız?
Suna : Biz de zor dönemlerden geçiyoruz. Babam çok hastaymış.
Nur : Evet biliyorum.Sebahattin amcanın eski komşusuyuz biz...Umarım iyileşir.
Sebahattin : Sağol kızım.. Hadi oturda Selim'in getirdiklerini ye..
Nur : Teşekkür ederim Sebahattin amca.
3 AY SONRA
Ağrılarım artmış , artık ilaçların da pek etki etmediği bir döneme girmiştim.Belli ki bana verilen süre dolmak üzere.Bazen nerde olduğumu bile unutuyordum.O sıralarda odamdan çıkmamaya özen gösteriyordum.Bu 3 ay içerisinde Selim ve Nur daha yakınlaşmış , Selim evlilik teklifi etmişti.Bugün de tam düğün günüydü.Sabah herkes erkenden kalkmış , heyecan içindeydiler.Ben de ağrılarım olmasına rağmen yokmuş gibi davranmaya çalışıyordum.
Selim Nur'u kuaför salonundan almaya gitti , bizde Suna ile Düğün mekanına gidip , gelen misafirleri ağırlıyorduk.Ben ayakta duramadığım için bir sandalyede oturuyordum.Her gelen kişiye merhaba veriyordum ama bazen tanıyamıyordum. Sonunda misafirler yerine oturmuş , Selim ve Nur'un gelmesini bekliyorlardı.Ve sonunda şarkı, konfeti eşliğinde içeri girdiler.Güzel bir şarkı eşliğinde dans ettikten sonra yerlerine oturdular.
Nikah memuru : Hepiniz hoşgeldiniz.Nikah aktini gerçekleştirmek için burdayım efendim.Gelin ve Damat hazır olduğuna göre başlayalım...
Nur ve Selim'in Evet dediklerini duyduktan sonra orda duramadım.Hemen dışarıya çıkıp hava almak istedim...Ağrılarım o kadar artmıştı ki...Ceketimin cebimden bir hap daha attım. Ama hiçbir faydası olmuyordu , bugün attığım 10. haptı. Artık vakti gelmişti.Anlıyordum...O kadar farklı bir duygu ki... Ayak parmaklarımdan , başıma kadar bir şeyler olduğunu hissediyordum. Ve gözlerim , onca yaşanmışlıklara , onca güzelliklere hoşçakal dediğini duyar gibiydim...Allah'ım beni affet...Günahlarımı bağışla...
Artık bir şey göremiyordum.Ruhumun bedenimi terk edişini görebiliyordum.Benim öldüğümü fark eden herkes başıma toplanmıştı.Ne kadar da sevenim varmış.Suna ve Selime yeni kavuşmuştum. Ama bari son zamalarımda buldum kızımı, çok mutluyum.
1 gün Sonra öğle namazından sonra benim cenaze namazımı kıldılar ve gömülme işlemim bittikten sonra eve döndüler.Eve döndükten sonra herkesin gözü mirastaydı.İçeriye avukatım Hasan girdi.Suna ve Selim harici herkes çok heyecanlanmıştı.
Hasan : Başınız sağolsun , Suna hanım.Miras işi için geldim.
Suna : Sağolun.. Siz bilirsiniz.Babam ne dediyse kabulum..
Suna yine ağlamaya başladı.
Hasan : Tamam o zaman ben size mirasın nereye gittiğini açıklayayım.Sebahattin bey Mirasının 200.000 liralık kısmını size , geri kalanları ise Yurttaki çocuklara bağışladı.
Herkes şok içindeydi.Mirasın bir kısmını tabiki kızıma bırkacaktım ama yurttaki çocuklar zaten aile konusundan eksikler bari eğitimlerini güzel bir şekilde yürütebilsinler.
Suna : Benim canım babam... O hiçbir zaman tek kendini düşünmezdi.Başkalarını da düşünürdü.Zaten bana da söylemişti bir kere yurda bağışlayacağını..Çok sevindim..Allah mekanını cennet etsin.
Ben hayattan çok önemli bir şey öğrenmiştim.Her zaman doğrunun , dürüstlüğün ve sevginin olduğu yerde insan huzur bulur.ALLAH herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın..Hadi görüşürüz...Ben gidiyorum...
SON
Son düzenleme:
