GENEL HİKAYE: @Nisa
SENARYO: @aserat54
OYUNCULAR:
@Çiğdem- - Nefes
@gözlemci - Aras
@cookies - Umut
NOT: Bu bölüm ve gelecek haftalarda yayınlanacak olan bölümler @Nisa tarafından yazılmış, ancak yayınlanma imkanı bulamamış bölümlerdir. Benim kaleme aldığım bölümler de yakında yayınlanacaktır.SENARYO: @aserat54
OYUNCULAR:
@Çiğdem- - Nefes
@gözlemci - Aras
@cookies - Umut
Yine de orijinal metnin üzerinde birtakım küçük değişiklikler yapılmış olabilir.6. BÖLÜM - Karışık Duygular...
"Dene." dedi gözlerini benden ayırmadan. "Sadece dene."
Birkaç saniye Aras'a baktım boş boş. Benim insanlarla kaynaşmam niye bu kadar önemliydi onun için? Başımı hiç bir şey demeden önüme çevirdiğim an hoca da içeri girmişti. Ve ders Matematik'ti. Iyy, hiç sevmezdim...
***
Öğle arasında Aras'la birlikte çıktık okuldan. Onun yanında sessizce yürürken dayanamayıp ona döndüm. "Sen okulun popüler çocuğu musun?"
"Bunu nereden çıkardın?" Bunu sorarken sırıtıp bana kısa bır bakış attı. Ellerini yıne pantolonunun cebine sorarak yürüyordu. Ve bu hareketi beni yine cezbetmişti...
"Seninle beni yan yana gören herkes bize tip tip bakıyor da..."
Aras birden durup önüme geçti. Şaşkınca ona bakarken o başını omzuna doğru yatırıp "Belki de sana bakıyorlardır." dedi. Ben henüz onun ne dediğini tam olarak kavrayamamışken "Her gün bu kadar güzel bir kızla okuldan çıkmıyorum sonuçta." dıye devam etti.
Resmen kalakaldım şaşkınlıktan. Ben iltifatlara alışık bır insan değildim. Ve şu an da ne diyeceğimi bilemiyordum, elim ayağıma dolaşmıştı. "Bence seninle alakalı." diye mırıldandım...
Aras da uzatmadı fazla. Yine yanıma geçip yürümeye başlarken bana yandan kısa bir bakış attı ve konuşmaya başladı.
"Aslında tamamen seninle alakalı." İtiraz etmemem için bunu tek kaşını kaldırarak söylemişti. "Tabii hava atmak gibi olmasın, ama benim de kendi çapımda bır popülerliğim var. "
Öyle tatlı bir ses tonuyla bunu söylemişti ki Aras, gülmeye başladım bir anda. Kıkırdayıp dururken "Bayağı mütevazısın bakıyorum?" dıiye sordum.
Daha fazla sırıttı. "Görünüşüm, mütevazılığa hiç uygun değil maalesef..."
"Of Aras, sıktı beni bu muhabbet..." Bıkkın bir ses tonuyla söyleyip gözlerimi devirdim.
İsmini ilk defa söyleyince benım kadar Aras' da çok şaşırdı. Bana öyle müstehcen bir bakışla baktı ki, yutkunup gözlerimi kaçırmak zorunda kaldım.
Bu sırada yemek yiyeceğimiz mekana da gelince Aras bana imalı gözlerle bakmayı sürdürerek "Buyrun, Nefes Hanım." dedi. Bunu söylerken adımı biraz bastırmıştı nedense...
"Mersi, Aras Bey..." Sanki biraz cilveli olmaya mı başlamıştı tavırlarım? Allah'ım, ben bu hale ne zaman gelmiştim?
"Gel böyle." Aras elini bel boşluğuma koyup beni cam kenarındaki masaya doğru yönlendirdi. Oraya oturur oturmaz elini havaya kaldırıp garsonu çağırdı. Bu hareketi yaparken o kadar tatlı ve sahiplenici olmuştu ki, ondan alamamıştım gözlerimi...
Sonra toparlanıp hemen camdan dışarıya baktım öylesine. Aras'ın bana baktığını hissettiğimden uzunca bir süre camdan dışarıya bakamadım. Ona kısa bır bakış atıp mekanı inceleme bahanesiyle yalandan bır merakla etrafa bakınmaya başladım. Bir süre sonra burada bizden başka kimsenin olmadığını fark ettim. Böylesine güzel bir mekanda öğle arası kimsenin olmaması garip bir durumdu.
Etrafa bakınırken sahne olarak dizayn edilmiş platformda genç bir çocuk gitarıyla şarkı söylüyordu. Ve ben bunu yeni görüyor veya duyuyordum...
"Canlı müzik de varmış burada!" Heyecanla Aras'a bakıp çocuk gibi bir hevesle sahneyi ona gösterdim. "Genelde akşamları olur canlı müzik, ama..." diye mırıldanırken ben kendimi müziğin etkisine kaptırmıştım bile...
"Burayı diğer yerlerden ayıran en önemli özelliklerinden biri bu..." Aras masada öne doğru eğilip söylemişti bunu. Ona dönerek gülümsedim. "Diğerleri ne peki?" dedim yalandan bir merakla...
"En başta yemekleri mesela..." Bunu yine tek kaşını kaldırıp söylemiş ve yine beni zayıf noktamdan vurmuştu. Acaba bunu bana inat olsun diye mi yapıyordu?
"Eğer beğenmezsem bu sözleri yediririm sana..."
"Yarın yine yakama yapışacaksın buraya gelmek için, inan bana..." Bana göz kırpıp yanımıza gelen garsona döndü. "Bize..." dedi gözlerini bana çevirirken. Benden bir hareket çıkmayınca garsona döndü. "Her zamankinden olsun. İki tane de meyve suyu..."
Aras'ın damak zevkine güvenmiş ve seçimi de ona bırakmıştım. Garson bir şeyler karalayıp yanımızdan ayrılınca arkama yaslanıp kollarımı göğsümde birleştirdim ve "Ben kaçıncıyım?" diye sordum alaycı bir gülüşle.
Kaşları çatıldı bir anda. "Sen ilksin..." Bunu söylerken kesinlikle ciddiydi ve neyi ima ettiğimi bilmemiş gibi yapıp tereddüt etmeden cevap vermesi de çok hoşuma gitmişti...
"İlk mi? Aile mekanınız falan mı yoksa?"
Gözlerini kaçırdı Aras. Yanlış bir noktaya değindiğimi düşünürken yemeklerimizin gelmesiyle rahatladım.
Önümüzdeki tabaklara bakaren ağzım sulanmıştı. Dilimi dudaklarımın üzerinde gezdirdiğimi Aras'ın ufak kahkahasıyla fark ettim ve hemen bunu yapmaya son verdim...
"Aç gibi görünüyorsun..."
"Sabah kahvaltı etmedim de... Yoksa güzel gözüktüğünden falan değil..."
"Yapma ya, hadi öyle olsun... (!)" Aras benimle dalga geçiyordu resmen. Çatalımı alıp salatamın içinde gezdirirken Aras kesinlikle umurumda bile değildi...
"Beğendin ha?" Aras yemeğini yerken göz ucuyla bana bakıp söylemişti bunu. Ben de onun gibi kısa bir bakış attım...
"Cevap bekliyorum senden..."
"Evet..." dedim Aras'ın ısrarlarına dayanamadan. Gözlerini kısmış ve duymak istediğini duymanın getirdiği bir rahatlık çökmüştü üzerine...
"Güzel." dedı etinden bir çatal daha alıp ağzına atarken. "Hepsini bitireceksin o zaman. Sabah da bir şey yememişsin zaten..."
Gülümsedim, çünkü beni düşünmesi hoşuma gitmişti. Zaten ses tonu hiçbir itirazı kabul etmediğinden bu gaflete düşmedim. Ama şımarmadım da. Olgun davranışlarım Aras'ın hoşuna gitmiş gibiydi. Fonda çalan şarkı da ortamı gereğinden fazla romantiklemişti. Onur Koç çalıyordu. Çok seviyordum onu, idolümdü...
Yemeklerimizi sessizlik içinde yerken sahnedeki çocuğun kadife sesi, bana bir ninni gibi geliyordu. Şarkının bazı sözlerinde Aras'a bakıyordum nedense. 'Unutma, her erkeğe diz çöktüren bir kadın var' kısmında da gözlerimi kaldırıp yine Aras'a bakmış, ama bu sefer onunla göz göze gelmiştim.. O da tam bu kısımda bana bakmıştı... İlginçti...
Gözlerimi ondan kaçırmak istesem de yapamadım. Aras'ın mavi gözleri bir kuyu gibiydi adeta. Yukarı çıkmaya çalıştıkça daha da dibe iniyordum. Ondan kurtulmak kolay değildi...
Şarkının bitimiyle ona bakmayı kesip önümdeki meyve suyu bardağını kaptım hızlıca. Koca bır yudumu içimi rahatlatmak istercesine mideye indirirken Aras'ın hâla gözlerini benden çekmemesiyle iyice rahatsız oldum. Çok rahattı; istediğini yapıyordu sadece...
Ona kaçamak bakışlar atmaya devam ederken salatamdan bir çatal daha aldım...
İlk defa utanmadım. Ben de aynı onun gibi dirseklerimi masaya yasladım ve öne doğru eğilerek "Artık inanıyorum." dedim...
- 6. BÖLÜM SONU -
Son düzenleme:
