‘Gezi Timi’ – 3.Bölüm
Bölümün Adı: 'Vursana'
(Barış İstiklal Caddesi'ne çıkar ve gördüğüne inanamaz. Böyle bir kalabalığı burada hiç görmemişti. Tünel'den Taksim'e kadar eylemciler, sloganlar. 50 kişiyle başlayan ağaç nöbeti, on binlerce kişilerle devam eder...)
[Barış] (Taksim girişine ulaşmıştır. Burada polisle adeta bir çatışma yaşanmaktadır.) (Slogan atar) ''AVM istemiyoruz!''
[İbrahim] (Barış'ın tam karşısında kalır. Elinde gaz kapsülü silahı, önünde ev arkadaşı... Ne yapacağını şaşırır.)
[Amir] (İbrahim'e bağırır.) E, hadi, ne bekliyorsun, vur! Vursana!
[İbrahim] (Beklemeye devam eder.)
[Amir] Benim emrime uymak zorundasın! Tetiğe bas!
[Barış] (İbrahim'in ateş etmediğini görünce hızlıca bir kafenin içine sığınır.)
[İbrahim] (Silahı havaya doğru tutarak, ateş eder.)
[Amir] (Çok anlayışsız davranır, bakışı çok hırslıdır.) Seni kim polis yaptı be! (İbrahim'in elindeki silahı alır.) Arkaya geç, seni Gezi'nin içine alırız! Hadi!
[İbrahim] (Kımıldamaz. Bir an bekler, tüm cesaretini toplayıp amirine cevap verir.) Amirim, bu silahlar zaten 45 derecelik açıyla kullanılır. Ben yanlış bir şey yapmadım ki.
[Amir] (Çok sert bir ses tonuyla, çok sesli.) Arkaya geç!
[Sahne 2]
(Barış'ın sığındığı kafe görülür. İçerisi dolmuştur, bir yanda biraz soluklanmaya çalışan direnişçiler, diğer yanda kafeye gelip şaşkın şaşkın camdan bakanlar. Bir kaç çocuğun ağlama sesleri de duyulur.)
[Barış] (Bir nebze şok geçirmiştir ama aynı zamanda da arkadaşının ateş etmemesinden dolayı da çok gururludur.) Ne kıymetli parkmış abi ya bunlar için. Vallaha bravo, parkı halktan koruyacağım diye insanların üstüne ateş ettiriyorlar.
[Kafe sahibi] (Sabrı tükenmiştir.) Yeter be, hep aynı hareketler. Her yıl Bir Mayıs'ta, Cumhuriyet Bayramı'nda karışıklık, TOMA'lar, yaralılar, çatışmalar yetmiyormuş gibi, şimdi de bu park olayı çıktı! Huzur verin, kardeşim! Adamlar ne yapsa, beğendiremiyoruz! Yeter!
[Bir direnişçi] Bence sesini o kadar yükseltme, fena olur, zaten herkesin morali sıfır. Sen de olay çıkarma bize.
[Kafe sahibi] Ben buranın sahibiyim. Burada benim dediğim olur. Siz, benim sizi polise teslim etmediğime şükredin.
[Bir direnişçi] Ne diyorsun lan sen?! (Kafe sahibine korkusuz bir biçimde dalar, yumruk atar. Yanındaki arkadaşlarının bir parçası ona katılır, kafe çalışanları tarafları ayırmaya çalışır.)
[Sahne 3]
(İbrahim, Gezi Parkı'nın boş merdivenlerine oturur ve 'Az sonra yanındayım' diye bas bas yüzüne bağıran amirini bekler. Mesai arkadaşı Ahmet yanına gelir.)
[Ahmet] İbrahim, ne yaptın abi ya? Kariyerinle oynuyorsun, farkında mısın?
[İbrahim] Ne yapsaydım Ahmet? Karşımda bir nesne yok ki, insan var, insan.
[Ahmet] (İbrahim'in sözünü keser.) Pardon da, biz de Yedi Cüceler değiliz, polisiz. Bu bizim işimiz. Ateş etmeyi bilmiyorsan, yapmayacaktın bu işi. Üstelik mermi de değil, sadece gaz kapsülü.
[İbrahim] (Ayağa kalkar ve Ahmet'e yaklaşıp yüzüne bakar.) Ben evimi paylaştığım, her gün yemeğimi paylaştığım, hatta ve hatta bazen...
[Ahmet] Hop, çok detaya girme istersen, sonra yayınlayamayız.
[İbrahim] Ha doğru. Neyse, ben evimi paylaştığım kişiye nasıl gaz fişeği atarım?! Hatta ve hatta direk üstüne üstüne?!
[Ahmet] Ordaki çocuk ev arkadaşın mıydı?
[İbrahim] Bravo, ne çabuk anladın. (Yeniden merdivene oturur.)
[Ahmet] (Bir an yavşamaya başlamıştı ancak kendine hakim olur.) O da provokatörlük yapmasın. Burası kapalı dediysek, kapalıdır. O kadar. (İbrahim'in yanından uzaklaşır.)
[Sahne 4]
(Barış'ın bulunduğu kafedeki kavga devam etmektedir. Barış daha fazla dayanamayıp, kafe çalışanlarına katılıp tarafları ayırmaya karar verir. Tam birbirine yumruk atan iki kişinin arasına girmişti ki, bir anda yumruğu yüzünde yer ve yere kapaklanır.)
[Sahne 5]
(Saat 22 olmuştur ancak Gezi Parkı ve Taksim Meydanı'nın çevresindeki gerginlik sürmektedir. İbrahim, Şişli'deki evlerine dönmüştür. Amiriyle yaşadığı tartışmadan dolayı morali çok bozulmuştur. Tam kanepeye uzanmıştır ki, dışarıdan slogan sesleri yükselir. Küçük bir grup eylemci ellerinde kırmızı bayraklarla İbrahim ve Barış'ın oturdukları evin sokağından geçmektedirler. İbrahim, zaten yaşadığı olayların yüzünden kızgındı, daha da sinirlendi.)
[İbrahim] (Balkona çıkıp, aşağıdakilere seslenir.) Bari burada rahat verin yahu, bari burada!
[Eylemciler] (İbrahim'in sözüne kulak vermeyip, devam ederler.)
[İbrahim] Allah'ım, sabır ver bana! Annem haklıydı, İstanbul benim neyime. Okumaya gelmiştim ben buraya, halim ortada. Of... (Kanepeye oturur, televizyonu açar.)
[Spiker] »Türk Tabipler Birliği'ne göre bugünkü gösterilerde 1000 civarında kişi yaralandı, altı kişi ise...«
[İbrahim] (Televizyonu kapatır, uzanıp uyumaya çalışır. Bir yandan da hala eve olmayan Barış'ı düşünür...)
[Sahne 6]
(Barış, eve 12'de gelir. Anahtarını gösteriler sırasında kaybettiği için zile basar. İbrahim doğal olarak uyanır ve kapıyı açar. Karşısındaki manzaraya inanamaz: Barış basbayağı dayak yemiştir, kaşı yarılmış, gözü morlaşmıştır.)
[İbrahim] N'oldu!? İyi misin!? Doktora gitseydin keşke, böyle olmaz ki...
[Barış] Zaten nugün bi' doktora gitmediğim kalmıştı. (Daha fazla konuşmayarak oturma odasına gider.)
[İbrahim] (Kapıyı kapatıp Barış'ın yanına gelir.) Fark ettin mi beni?
[Barış] Evet.
[İbrahim] Senin yüzünden işimden oluyordum - veya olacağım. Sana katılma demiştim. Niye dinlemiyorsun beni?
[Barış] Sen kimin tarafındasın?
[İbrahim] Ne diyorsun sen ya?
[Barış] İbrahim, birader, halime baksana. Ben dışarıda elin adamlarından dayak yerken, sen evde oturup uyuyorsun. Bunca yıldır arkadaşız, hiç bir şey olmamış gibi burada oturuyorsun.
[İbrahim] İşimden oluyorum diyorum! Daha ne yapayım. Senin gibi çıkıp... (Ahmet'in dediklerini hatırlar, gergin ve sinirli olduğu için çok sert tepki verir.) ...ortalığı mı karıştırayım? Polisim ben, devlete hainlik yapmam. Yapamam!
[Barış] Öyle mi? Peki. (Hızlıca mutfağa gitmeye başlar.)
[İbrahim] Ne yapıyorsun?
[Barış] (Mutfaktan iki şişe su alır. Sonra odasına doğru gider.) Benim gibi ortalığı karıştıranlara gidiyorum, devlete hainlik yapmaya gidiyorum.
[İbrahim] Salaklık yapma oğlum, nereye gideceksin!
[Barış] (Odasından cep telefonunun şarj aletini alır, pantolonunun cebine sıkıştırır.) Boşuna uğraşma.
[İbrahim] (Pes eder. İkna edemeyeceğini anlamıştır.)
[Barış] (Ellerinde iki şişe su, cebinde cep telefonunun şarj aleti, evi terkedip ana caddeye doğru yol alır.)
[İbrahim] (Kendine hakim olamaz ve evin kapısını, binanın her köşesinde duyulabilecek bir şekilde, tekme atarak kapatır.)
‘Gezi Timi’ – 3.Bölümün Sonu
KANAL³ - FavoriForumum'un en kaliteli kanalı
KANAL³ - FavoriForumum'un en kaliteli kanalı
