[URL unfurl="true"]https://m.imdb.com/title/tt0068646/[/URL]
Gelmiş, geçmiş ve gelebilecek... Tüm zamanların en iyi filmi, sinema sanatının doruk noktası! Bu 12.izleyişim oldu ve öyle bir film ki 3 saatlik süresine rağmen yine tek bir sahnede bile sıkmadı, akıp gitti. Bunu başarabilecek başka pek bir film yok. Senede 3 kere izlemeye alıştım artık ve büyük ihtimalle bu gelenek böyle devam eder, Temmuz-Ağustos ve Kasım-Aralık dönemlerinde birer kez daha izleyeceğim. Bu sefer [USER=88679]@Dosi[/USER] vasıtasıyla izlemiş olduk, ilk kez izleyenler için fazla erkek filmi gelebilir ama öyle bir film ki etkisi ve kalitesi damakta kalıyor, zaman geçtikçe insan değerini anlıyor...
Filmde o kadar fazla unutulmaz sahne var ki, daha doğrusu unutulmaz olmayan sahne yok. Marlon Brando’nun efsanevi oyunculuğu, Al Pacino’nun erken dönem o donuk efsanevi mimikleri... Yönetmenlik harikası olan çekim açıları, görüntüdeki o karaktere has koyu tema... Müziğini zaten söylemeye gerek yok. Her bir detayı her bir diyaloğu her bir sahnesi muhteşem.
“[SPOILER]For justice we must go to Don Corleone!” ile başlayıp o efsanevi teklif ile devam eden, hastane kapısı önündeki o gerilim dolu anlar, Sonny’nin şerefsiz damadı dayak manyağı yapışı, Baba’nın manavdan portakal alırken vurulması, Micheal’in gazeteden onu öğrenmesi, Sonny’nin kapıya hayvan gibi vurulduğunda silahına korkuyla sarılması, meşhur efsanevi lokanta yemek sahnesi ve suikastı, Sicilya’daki sürgün günleri ve Apollone ile tanışması... Sonny’nin şok eden ani ölümü, Apollone’nin ölümü ve Micheal’ın son anda kurtulması, Baba’nın “içkini içtin söyle beyine” diyerek Sonny’nin ölümünü öğrendiği sahne ve ilk sahnedeki adamdan borcunun karşılığını istediği meşhur “look how they massacred my boy” sahnesi... O efsanevi toplantı sahnesi ve “bencil sebepleri” olup “makul ama batıl inançlara sahip” Godfather’in kestiği unutulmaz racon, Baba’nın ve Micheal’in oturup konuştuğu ve hainin onu toplantıya çağıracak kişi olduğunu söylediği sahne, Baba’nın yine “portakal” motifi sonrasında torununun yanında huzurlu bir şekilde vefat edişi... Micheal’in vaftiz sonrası bütün babaların icabına tek tek bakışı ve nihayetinde Sonny’nin intikamını soğuk bir şekilde alışı... Ve son sahnedeki “Don Corleone!”... Daha sayamadığım sayısız detay, sahne ve replik. Boşuna 10’un üstünde puan verdiğim sadece 2 filmden biri değil. Tam olarak sinema dünyasının başyapıtı.
[/SPOILER]
10 üzerinden 11
