Siyah Umutlar - 7. Bölüm

Aserat

Konu Sahibi
Süper Mod.
Katılım
24 Ağustos 2014
Mesajlar
86,181
Reaksiyon puanı
67,594
Puanı
1,061
Konum
İstanbul


Geçtiğimiz senenin en sevilen yapımlarından biri olan Siyah Umutlar, yepyeni bölümleriyle geri döndü.
Emeğe saygı olarak beğeni ve yorumlarınızı bekliyoruz.


Önceki bölümleri okumak için tıklayın:
1. Bölüm: https://fav10.net/forum/threads/siyah-umutlar-1-bölüm.234156/
2. Bölüm: https://fav10.net/forum/threads/siyah-umutlar-2-bölüm.234510/
3. Bölüm: https://fav10.net/forum/threads/siyah-umutlar-3-bölüm.235131/
4. Bölüm: https://fav10.net/forum/threads/siyah-umutlar-4-bölüm.235325/
5. Bölüm: https://fav10.net/forum/threads/siyah-umutlar-5-bölüm.235463/
6. Bölüm: https://fav10.net/forum/threads/siyah-umutlar-6-bölüm.240235/

Genel Hikaye:
@Nisa
Senaryo: @Aserat

Oyuncular
@Çiğdem- - Nefes
@xemrexxx - Aras
@sokak sanati - Umut​

7. BÖLÜM
Hayal Kırıklığı

Tatlılarımızı da yedikten sonra restoranttan ayrıldık Aras'la. Sanırım ilk defa bu kadar fazla yedim. Tatlıya yer olmasa da Aras'ı 'Pişman olursun' sözüyle bir de künefeyi indirdim mideye. İki gün boyunca bir şey yemeyeceğim de kesinleşti böylelikle.

"Hiç arkadaşın yok mu?" Aras'la yan yana sahilde yürüyorduk. Ve Aras bunu bana hiç bakmadan sordu. Nedense bu tür ciddi konularda pek yüz yüze konuşmayı sevmiyordu. Bugünkü aşk ve düşüncelerim konusunu hızlıca kapatması gibi. Her neyse. Ona kısa bir bakış attım. "Çocukluktan var tabii. Ama sayılıdır."

O da bana benimki gibi kısa bir akış attı ve tek kaşını kaldırarak. "Bence makul olanı." dedi. "Etrafının kuru kalabalık olmasından iyi değil mi sence?"

Mantıklı konuşmuştu. Ve o an fark ettim ki meseleyi hiç bu yönden düşünmemiştim, belki de aklıma gelmemişti. Yalaka tipleri hiç sevmezdim. Ve sanırım Aras'ın 'kuru kalabalık'tan kastı da buydu.

- "Haklısın.".
- "Her zamanki gibi." Sırıttı.

Gözlerimi devirdim. Birden önüme geçince olduğum yerde aniden durdum. "Bana şu göz devirme şeyini öğretsene." Tatlı tatlı gülümsüyordu. Ellerini cebinden çıkarıp ensesinde birleştirmişti. Sırıtarak "Belki başka bir yemeğe." dedim.

Başını yana doğru yatırırken dudakları ukala bir gülümsemeyle kıvrılmış ve yine karşı koyamadığım o pozuna bürünmüştü. "Bana çıkma mı teklif ediyorsun sen?" Omzumu silkip iki kaşımı birden beceriksizce havaya kaldırırken "Hayır, canım." dedim. "Tamamen arkadaşça."

Onu onun sözleriyle vurmuştum, bayağı zekice sayılırdı. Gerçi Aras'ın büyüyen gülümsemesi onu pek alt ettiğimi göstermedi sanırım, ama olsundu.

"İyi pekala, şimdilik öyle olsun. Ama sadece şimdilik." Aras yine başını eğip bana tatlı tatlı bakarken benimle resmen flört ettiğini düşünüyordum. 'Şimdilik öyle olsun'lar falan... Kaşlarımı çattım. Tam ağzımı açacakken bize doğru gelen Umut'un sesini duydum. Cool hareketlerle yanımıza geliyordu.

"Vay, çifte kumrular buradaymış demek!" Aras arkasını dönerken ben de onun omzunun üzerinden Umut'a bakıyordum. Ben basılmışız gibi ona bakarken Aras gayet rahattı. Sadece kasları çatıktı.

"Ne işin var burada?" Aras bunu direkt Umut'a bakarak sorsa da Umut ona değil, bana bakıyordu. "İçimden bir his sahilde gezinmemi istedi. Meğer sebebi belliymiş." dedi kulağıma doğru eğilerek.

Başımı yana yatırırken Umut'a bir pislikmiş gibi baktım. Benim kulağıma eğilip fısıldarcasına konuştuktan sonra kendimi geri çektiğim anda çenesi seğirmiş gibi görünen Aras'la göz göze geldim. Sinirli veya öfkeli değildi. Donuktu. "Umut." dedi uyarıcı ses tonuyla Aras. Ne bağırmış, ne de kızmıştı.

"Hemen kızı kaptın, ha? Çok hızlısın bakıyorum. Şanslı hergele." Umut başıyla beni işaret etti. Sırıtmıyordu, ama dalga geçerek konuştuğu çok belliydi.

"Saçmalama Umut!" Aras'la aynı anda söylemiştik bu cümleyi. Ben öfkeyle tıslarken Aras o tekinsiz sakinliği ile söylemişti bunu. Umut yüzünü bana doğru eğip "Adım daha önce hiç bu kadar hoş gelmemişti kuşağa." diye konuşunca tüm dikkatim birden Umut'a kaydı. "Yapma şunu!" dedim öfkeyle.

Umut'un sırıtışı büyüdü. "Neyi? Seni etkiliyorum diye suçlu mu olduk yani?"

Sesli bir şekilde ofladıktan sonra yanaklarımı şişirip ona doğru bakarken oflayıp gözlerimi devirdim. Ardından da Aras'a dönerek "Ben gitsem iyi olacak." dedim.


"Bekle, birlikte döneriz." Aras gözlerini Umut'tan ayırmıyordu. Aralarında nasıl bir çatışma vardı, lanet olsun.

***​
"Gerek yok." Bunu hızlıca kısa bir an Umut'a bakarak söyledim. "Ben kendim gitsem daha iyi olur." Umut o umursamaz tavrıyla "Tabii canım, ilk günden okulun en meşhur playboy'uyla gözükmemen senin yararına olur, inan bana."

Umut'a kaşlarımı çatarak baktım. Yine sırıtıyordu, ama söylediği şeyin farkında değildi galiba! "Ne demek istiyorsun sen?" diye sorduğumda sesimdeki soğukluğa ben bile şaşırdım bir an.

Umut omzunu silkti. "Bence gayet net. Adın ilk günden... " "Umut!" Aras yine araya girdi. Sesi yine sert değildi, sadece uyarı saçıyordu. "Pekala, pekala. Eş anlamlısını söylemem gerekiyordu, değil mi?"

Bunları öyle rahat söyledi ki ağzım açık kaldı şaşkınlıktan, bana yakıştırdığı muameleyi bir türlü hazmedemiyordum. Utanma denen duygunun yarısı bile yoktu bu çocukta. "Umut, sus lütfen." dedi Aras.

"Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar, diye boşuna dememişler demek ki." Umut önce bana, sonra da Aras'a baktı. Tekrar bana dönüp göz kırparken "Bence de kendin gitmelisin. Söylediklerimde son derece ciddiyim, bizim okul adeta bir dedikodu kazanıdır."

Ne yapacağımı bilemedim. Umut haklı olabilrdi. Tamam o şeyleri bana açık ve net bir şekilde söylemişti, ama beni önemsemese bunları umursamaz, kendi haline takılmaya devam ederdi. Mantıklı düşününce hak veriyordum aslında.

"Nefes, emin misin tek başına gitmek istediğine?" Aras sadece adımı telaffuz etse de anlamıştım ne demek istediğini. "Gerçekten gerek yok." Aras'a ufak bir teşekkür ettikten sonra arkamı dönüp hızla yanlarından uzaklaşmaya başlarken Umut'un sesini duydum: "Okulda görüşürüz Nefes!"

Her ne kadar o görmese de gözlerimi devirmeden edemedim. Ona hiç cevap vermeden yürümeye devam ettim. Acaba bu çocuğa kanım ısınacak mıydı? Neredeyse imkansız bir ihtimal gibi görünüyordu, neredeyse...

- 7. BÖLÜM SONU -

***
 
Böyle bir dizin var mıydı cidden unuttum.😳 O kadar çok dizi başlattın ki forumda.
 
Böyle bir dizin var mıydı cidden unuttum.😳 O kadar çok dizi başlattın ki forumda.
Bu aslında @Nisa'nın dizisi. Geçen sezon bu zamanlarda başlamıştı, ama sonra bir anda yok olmuştu. Ben de Aralık'ta 6. bölümüyle geri döndürdüm, ama gerisi gelmedi. Hazır elde bol bol stok varken aradan çıkarayım dedim, belki devam da ederim.


Karakterler ile adı aynı olduğu için Mr. Elem'i diziye koydum, başka bir şey düşünmesin.
 
Kendin oynasan olurdu ama bana zıt gerçekten.

Maşallah büyük bir elem kutusu çıktın 2 gündür.
 
Dizilerimde kendim oynamıyorum prensip gereği. Ayrıca senden iyi elem kutusu mu olunur, lütfen haksızlık etme kendine.
 
ben böyle hikaye şeklinde sevmiyorum. diyaloglu olsaymış daha iyi olabilirmiş. ha çok güzel anlatmışsın tabii.
 
Unutmayayım unutturmayın
Daha sonra kesinlikle okumak isterim.