(Grup Altan'ın doğum günü için hazırlık yapmaktadır. Doğum gününü okulun en alt katında olan müzik sınıfında yapacaklardır. Onun için para toplayıp hem pasta hem de hediyesini almışlardır. Öğle teneffüsünde herkes sınıfa inmiştir. Birkan ve Mehmet, Altan'ı oraya indirmeye uğraşmaktadır.)
Altan: Nereye gidiyoruz lan?
Birkan: Kanka hoca bizi çağırmış.
Altan: Oğlum kadın bizi niye çağırsın? Hangi dağda kurt öldü?
Mehmet: Sorma be her şeyi. Çağırmış işte.
Altan: Ya bırakın beni oğlum.
Birkan: Ne o be bize trip mi atıyorsun?
Altan: Ne alakası var oğlum?
Mehmet: Ya bırak hadi hadi. Bugünden beri soğuk davranıyorsun bize.
Altan: Yok oğlum ne alakası var?
Birkan: Görecem ben seni birazdan.
Altan: Haa…
(Bu arada sınıftan içeri girmişlerdir. Herkes bir anda “Sürpriz!” diye bağırmıştır. Altan şaşkınlıktan yerinde kalmıştır.)
Mehmet: Gördün mü lan tribi şimdi?
Altan: Ben ne diyeceğimi bilmiyorum.
Hilal: Sen bilmiyorsun ama biz biliyoruz.
Seher: Evet biliyoruz.
Altan: Ne o?
HEP BİRLİKTE: “İyi ki doğdun Altan”
Altan: Abi hiç beklemiyordum.
Metin: Farkındayız merak etme.
Alperen: Ulan bi doğum gününü kutlamadık diye ne trip attın be bize.
Ahmet: Biz seni unutur muyuz oğlum?
Altan: Siz var ya adamsınız.
Ahmet: İşte sen değilsin.
Sema: Hadi bakalım üfle mumlarını.
(Altan mumları üfler ve hediyesini alır. Daha sonra kızlar pastayı keserler.)
Mehmet: Altan ilk dilimini ben yedirecem sana
Altan: Oğlum senin başka işin yok mu?
Birkan: İşsiz oğlum o bilmiyon mu yani?
Alperen: Seher hadi kes de yiyelim pastayı.
Seher: Allah Allah paşama bak hizmet bekliyor.
Sema: Alperen kafamı bozma.
Ahmet: Sema sen bakma ona. Yapın işinizi.
(Herkes pastasını yemektedir. Bu arada Cemre elinde telefon ile uğraşır ve gülmeye başlar.)
Sena: Ne oldu be neye gülüyon?
Cemre: Hiç ya.
Sena: Ver bakayım sen şu telefonu.
(Sena telefonu alır ve inceler. O ara tüm kızlar bakmaya başlar ve hepsi şok olur.)
Sena: Sen şaka yapıyorsun?
Cemre: Hayır.
Sema: Böyle bir şeyi yapmadım de.
Cemre: Niye be?
Hilal: Bir de niye diye soruyor musun?
Seher: Cemre bu yaptığın hiç olmadı.
Sena: Yani gerçekten Cemre.
Cemre: Ya sizin bana destek olmanız gerekmiyor mu?
Mehmet: Hayırdır kızlar ne oldu?
Sena: Yok bir şey tosunum ya.
Mehmet: Tamam o zaman teyzem.
Sema: Kim söyleyecek ona?
Sena: Ben derim.
(Zil çalmak üzeredir. Etrafı toplayıp sınıfa çıkmışlardır.)
Sena: Tosunum az bi yanıma gelsene.
Mehmet: Söyle teyzem.
Sena: Sana bir şey demem lazım.
Mehmet: Söyle bakalım.
Sena: Ama sakin olacaksın.
Mehmet: Hayırdır o niye?
Sena: Çünkü senin için çok iyi bir haber değil.
Mehmet: Söyle bakayım.
Sena: Cemre ve Emre çıkıyorlar.
(O ara diğer kızlarda erkeklere söylemiştir. Hepsi şaşkındır. Bir anda sınıfın kapısı açılır ve Cemre Emre'nin koluna girmiş bir şekilde sınıfa girer.)