TFW your valide conducts a semi-culus ceremony for your shehzade brother while you are still alive
Ayşe ve Farya'nın çakma Mahidevran-Hürrem kavgaları bitince, yine Farya ve Murad'ın ısrarla oldurulmaya çalışılan ama olamayan aşkları bitince, Gevheran ve Atike'nin iç bayan Silahtar çekişmesi bitince şiir gibi, izlemeye doyum olmayan bölümler çıkmaya başladı karşımıza. Özellikle pt2'ye atılması ve bunun etkisiyle reyting kaygısının minimuma inmesi de bunda etkili oldu. Tek bir boş sahnenin olmadığı, kendine hayran bırakan bölümler izliyoruz. Genelde diziler finale doğru bozar. İlk SFU'da tatmıştım bu asıl tadın finale doğru çıkmasını, bir de şimdi Kösem'de tatıyorum. Tekrar tekrar izlemelik bölümler çıkmış ortaya.
Ekip geçen sene mayıs zamanları Mehmet'in idamı sonrası gelen uzun kışı harika anlatmıştı, bu sene de mayısta yayınlanan bu bölümde yine karlarla dolu bir görsel şölen sunmuşlar, ellerine sağlık. Tabii ekibin tek başarısı bu değil. Kösem'in en büyük dezavantajı izleyicilerin Aşk-ı Derun'dan beri gördüğü şeyleri (harem kavgaları, kardeş-evlat idamları) tekrar anlatacak olmasıydı yani 2011'de herkese çok ilginç gelen sultan kavgalarının bir de Ayşe ve Farya versiyonunu izlemek pek de hayret verici bir şey değildi. Şehzade idamları da aynı şekilde, Mustafa'nın idamı tüm ülkeyi yasa boğsa da artık insanlar patır patır ölen şehzadelere de alışmıştı. İşte burada ekibin tebrik edilecek bir diğer yanı giriyor devreye: Harem konusunda ısrarla tekrara düşseler de önemli idamlar hep daha bir özenli ve daha karakteristik oldu. Aşk-ı Derun'un Mustafa'sının ve Bayezid'inin (ve beş şehzadesinin), Kösem'in ilk sezonunun Mehmet'inin ve Osman'ının ve son sezonda Bayezid'in ve Kasım'ın idam sahneleri her seferinde vurucu olmayı başardı. Bu sefer çok da etkilenmem diyordum ama Kasım'ın idam sahnesi de diğerleri kadar uzatılmasa da çok etkili oldu, tekrar tebrikler.