(Hikayesinin nasıl başladığı sorusuna) “Yazarlık işine üniversite yıllarında başladım. Daha sonra reklam yazarlığı da yaptım ve yazma konusunda kendimi daha da geliştirdim. Sorumluluğunu aldığım ilk işim ise Emret Komutanım idi. Kurgusuna girdiğim, bütçesine hâkim olduğum, temel kararlar verebildiğim bir işti.”
(Çocuklar Duymasın'da rol almasının senaristliğe nasıl etkisi olduğuna) “Set ortamında birebir yer almak senaryolarımı oluştururken setle ve oyuncuyla da empati kurarak yazmamı sağladı. Sette uzun süreli çalışma saatlerini de düşünerek oyuncuların ve teknik ekibin en az şekilde olumsuz etkileneceği bir senaryo yazmam ve bunu düşünmem beni merhametli biri yaptı”.
(Türkiye'de senaristlerin tanınıp tanınmadığı sorusuna) “Biz senaristlerin bilinmek ve sokaktaki insan tarafından tanınmak gibi bir derdimiz yok. Tatmini ve duygusal yönü çok yüksek bir iş yapıyoruz. Bilinirlik her zaman da çok olumlu bir şey değil. Hepimiz adına o yükü de oyuncular taşıyor ve taşıdıkları hakikaten büyük bir yük. Ama senaristin de bir yönetmen kadar etkinliği olduğunun bilinmesi lazım“.
(Senaristliğin prensipleri hakkında) “Yazmak bizim için bir yaşam şekli. Biz senaristler merak ettiğimiz ve üstüne kafa yorduğumuz işleri yazarız. Hayat bilgimizi mesleğimiz için kullanıyoruz. Benim için her şey hikâyedir”.
(Bir senaristin senaryo yazarken nerede zorlandığı sorusuna uzun sürelerin çok yorucu olduğunu ve hikayenin kalitesinin zamanla düştüğünü söyleyerek) “Ben kendim dahi 140 dakikalık bir bölümü 3 sezon boyunca izlemem”.
(Karakterleri nasıl oluşturduğu sorusuna) “Bir projeye yazmaya başlamadan öncelikle karakteri düşünürüm. Önemli olan ilk şey olayın kimin başına geleceğini düşünerek yazmaktır çünkü. Benim yazmış olduğum karakterlere bakış açım ise çok özel. Karakterlerime karşı çok büyük bir sevgi besliyorum ve karakterlerimi yazdıktan sonra yönetmen ve oyuncu da ona sahip çıkınca çok mutlu oluyorum. Senaryo ve bir karakteri yazıp bölümler ilerledikçe onun geliştiğini görmek çok ilginç ve eğlenceli bir yolculuk”.
