KANLA SULANAN AŞK
5.BÖLÜM
BİLGİ NOTU:23 Eylül 1969’da, polislere teslim olan Deniz Gezmiş, 25 Kasım 1969’da serbest bırakıldı.
4 Mart 1971, Solmazlar Ev
AJANS: Deniz Gezmiş ve arkadaşları yayınladıkları bir bildiri ile Türkiye Halk Kurtuluş Ordusu’nu kurduklarını açıkladılar.
4 Mart, 1971, Devrimciler Toplantısı
DENİZ: THKO örgütü tam bağımsız Türkiye için çalışacak ve çıkar gözetmeden mücadele edecektir! Yaşasın tam bağımsız Türkiye!
DEVRİMCİLER: Yaşasın tam bağımsız Türkiye!
DENİZ: Yusuf, sen bir gelir misin?
(Kenara çekilirler.)
YUSUF: Ne oldu Deniz?
DENİZ: 16 Mart günü Sivas’a doğru hareket edeceğiz, bizi bekleyen arkadaşlarımız var. Kapsamlı bir eylem planımız var.
YUSUF: Tamam Deniz, gideriz.
DENİZ: Tamam, Yusuf...
MEHMET: Ben de gelsem olmaz mı?
DENİZ: Yok sen kal.
MEHMET: Tamam, senin bir bildiğin vardır.
7 Mart 1971, İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi bahçesinde
MEHMET: Nazlı, sana söylemek istediğim bir şey, daha doğrusu sormak istediğim bir soru var. Ama önemli... Çok önemli bir soru...
NAZLI: Dinliyorum Mehmet...
MEHMET: Nazlı... İlişkimiz belli bir noktaya geldi... Sana sormak istediğim... Sana sormak istediğim soru şu ki: Benimle evlenir misin?
NAZLI: Şey... Mehmet... Bilemiyorum... Bilemiyorum ki... Annem, babam ne der...
MEHMET: Cevabını bekliyorum Nazlı, yarın bu saatte burada olacağım...
NAZLI: Şey... Tamam...
7 Mart 1971, Solmazlar Ev
NAZLI: Anneciğim, babacığım... Bildiğiniz gibi uzun süredir görüştüğüm Mehmet... Mehmet bana evlenme teklif etti...
AHMET: Ne, evlenme mi teklif etti?
NAZLI: Evet...
AHMET: Kızım, annen ile senin çok mutlu olmanı isteriz. İyice düşün, taşın. Sana en çok mutlu edecek yoldan git. Sakın bizi düşünme... Bu karar senin... Senin doğru olanı yapacağını biliyoruz.
(Nazlı, babasına ve annesine sarılır.)
12 Mart 1971, Solmazlar Ev
AHMET: Muhtıra... Uzun süredir bekliyordum ben bu muhtırayı... 9 Mart’ta her şey farklı olabilirdi.
LALE: Ülke, ne günlere geldi bey.
16 Mart 1971, Sivas yolunda
DENİZ: Yusuf, bu bozuldu galiba...
YUSUF: Hay aksi!
DENİZ: Ne yapacağız?
YUSUF: Polis, Deniz kaç!
DENİZ: Yusuf!
(Polis, Yusuf’u vurur.)
YUSUF: Deniz, sen kaç! Kurtar kendini!
DENİZ: Olmaz!
YUSUF: Deniz!
(Deniz kaçmaya başlar.)
(Deniz, yolda bir eve rastlar. Bu evde genç bir subayla eşi vardır.)
DENİZ: Açın kapıyı! Açın!
SUBAY: Sen... Sen Deniz...
DENİZ: Evet, ben Deniz Gezmiş!
(Subay kapıyı örter. Deniz Gezmiş ömründe beklide nadir olarak yaptığı bir hareketi yapar ve kapının altına silahla ateş eder.)
SUBAY: Ne yaptın sen!
DENİZ: Tedavi masrafı neyse ben veririm! Bin şu arabaya!
SUBAY: Tamam... Tamam biniyorum.
DENİZ: Sür! Sür hızlıca!
(Gemerek’te polislerin yolu kestiği görülür.)
SUBAY: Benden bu kadar!
(Der ve polislere doğru gider. Açıklama yapar. Deniz Gezmiş, oradaki ağaçlık yerin içlerine doğru gider. Ve yere yatar.)
ASKER: Teslim ol Deniz! Buradan kurtulamazsın! Deniz!
DENİZ: Teslim olmayacağım! Yaşasın tam bağımsız Türkiye!
ASKER: Deniz!
(Deniz ateş eder ama bir kurşunu kalmıştır. Kendisini öldürmeyi düşünür ama vazgeçer. Kalkar.)
DENİZ: Tamam teslim oluyorum!
(Askerler, silahlarını ona doğrulturlar ve etrafını sararlar. Sonra da arabaya bindirip götürürler.)
NOT: Resimli yapmaktan vazgeçtim. Adam gibi resimler bulamadım. Normal devam edeceğim.
Son düzenleme: