Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Oyuncular:
Roman Griffin Davis
Taika Waititi
Scarlett Johansson
Filmin Özeti:
Hitler'in ordusunda yer alan Jojo Betzler adındaki bir çocuk, annesinin evlerinde Yahudi bir kızı gizlice misafir ettiğini öğrenir. Kız, evlerinin çatı katında kalıyordur. Tabii bu durum en yakın sırdaşı hayali arkadaşı Adolf Hitler olan Jojo'nun kafasında büyük bir karmaşaya yol açacaktır. Hayali arkadaşı olan Hitler, hiç de orijinalindeki gibi değildir. Jojo'nun bu korkunç ırkçılığa karşı gelmek için mücadele etmesi gerekmektedir.
Film Fragmanı:
İkinci Dünya Savaşı döneminde yaşanan saçmalıkları yüze eğlenceli bir şekilde vuran çok iyi bir film olmuş. Life Is Beautiful hayranı olarak nihayet onun yanına koyabileceğim bir film çıktı. Her şeyiyle yılın en iyilerinden.
İkinci Dünya Savaşı döneminde yaşanan saçmalıkları yüze eğlenceli bir şekilde vuran çok iyi bir film olmuş. Life Is Beautiful hayranı olarak nihayet onun yanına koyabileceğim bir film çıktı. Her şeyiyle yılın en iyilerinden.
10 Ocak'ta izleyeceğim ve biraz tereddütlerim vardı. Bu puan beni heyecanlandırdı Umarım benim de aynı keyfi alacağım bir film olur. Sinemada izlemeninde ayrı bir keyfi olacağına da eminim.
Ve nihayet bu filmi de izlemiş oldum
Sinemada izlemek gerçekten çok keyifliydi. Filmide beğendim. Hem duygusal hem de eğlenceli.
Tavşan sahnesi içimi burktu. Filmin ilk yarım saati eğlenceliydi. Jojo ve yahudi kızın sahneleri güzel ve eğlenceliydi ve adamlar evlerine geldiğinde adamlardan biri kızın yahudi olduğunu bile bile belli etmedi ve son sahnede de yine o adam Jojo'ya yahudi muamelesi yaparak Jojo'nun yaşamasını sağladı.
Filmdeki en duygusal sahne Jojo'nun annesini o halde asılı görmesiydi
Zamanında sinemada izlediğim Joker, Parasite ve Knives Out'u saymazsam Oscar sezonunu sonunda açtım. Ve 2. Dünya Savaşı'na trajik değil de eğlenceli bir bakış açısıyla ele alması filmi zaten cazip kılarken yani fikir çok güzelken temponun yüksekliği, senaryonun akıcılığı ve kadronun başarısı sayesinde ilk sahneden itibaren bu fikre yazık etmeyen bir filmle başladığım için de ayrı mutluyum.
Bence hem senaristin hem yönetmenin aynı kişi olması filmleri daha özel kılıyor çünkü filmde anlatılanları nasıl anlatacağını, senaryonun duygusal hareketliliğini nasıl yansıtacağını ondan ala kimse bilemez ve Taika Waititi hem komik hem de trajik sahnelerde çok etkili bir iş çıkarmış.
Başroldeki çocuk filmi adeta sırtında taşımış. Zaten görünmediği sahne de yok ama bu yaşta bu yetenek helal dedirtti. Erkek oyuncu dalının kalabalıklığı ve yaşının küçük olması nedeniyle aday olamamış olsa gerek ama sonuna kadar hak ediyordu. Tabii diğer adayları da izlemem lazım ama ben olsam her türlü ilk 5'ime alırdım. Yine Yahudi'yi canlandıran kız da iyi iş çıkarmış. Scarlett Johansson'ın da (kimileri sürpriz olarak görse de) Oscar adaylığı alması bence çok normal çünkü izleyicinin sesi olan, adalet ve umutun peşinde koşarken çocuğuna iyi bir hayat yaşatmaya çalışan fedakar bir anneyi oynuyor ve fazla görünmese de yer aldığı sahnelerde izleyiciyi hemen etkisi altına alıyor. Adolf Hitler olarak Taika Waititi ve Sam Rockwell de başarılı performanslarıyla filme renk katmış.
Jojo'yla arasındaki ilişkiyi izlemek çok zevkli olduğu için annenin öldürülmesine çok üzüldüm. Hele Jojo'nun tesadüfen annesinin asıldığını görüp ona sarılması ve bağcıklarını bağlaması çok duygusaldı. Yine şerefsiz dediğimiz Nazi karakterin gider ayak çocuklara yardım etmesi ve sondaki dans sahnesi de güzeldi.
Meseleye alışılmadık bir perspektiften bakmasına ve yeri geldiğinde cesur sahnelere yer vermekten çekinmemesinin aksine pozitif bir mesaj vermesini de değerli buluyorum. Kısacası şimdiden yılın en sevdiğim yapımlarından biri oldu ki herkesin de kolayca seveceğini düşünüyorum.
Gerçekten çok iyi bir film, çok sert, çok gerçekçi ama aynı zamanda da çok eğlenceli. Modern Life Is Beautiful denebilir hatta.
Life Is Beautiful'u çok sevmemizin sebebi, her şeye rağmen, savaşa rağmen oğlunu mutlu edebilmek adını pozitif kalabilen bir baba figürüne sahip olmasıydı. Savaş gibi çok ağır bir konuya çok başka bir yönden yaklaşmasıydı. Bu filmi izlerken de benzerini gördüğümü/hissettiğimi söyleyebilirim, Scarlett Johansson'un canlandırdığı karakter tıpkı Life Is Beautiful'da yer alan 'baba' karakteri gibiydi. Her şeye rağmen pozitifti...
Film, mizahi yönü oldukça kuvvetli bir komedi filmi gibi gözüküyor ama aslında çok sert mesajlara ve sahnelere sahip. Taika Waititi'nin canlandırdığı -ki bence çok başarılıydı- Hitler karakterinin replikleri film bir komedi filmi olduğu için komik geliyordu ama aslında hepsi gerçek. İşte bana kalırsa filmin sert ve etkileyici tarafı bu ve bunun gibi repliklerde, göndermelerde ve sahnelerde saklı.
Filmin başında tavşanın boynunun kırılması, Elsa karakterinin yaşadıkları, Rosie'nin asıldığını görmemiz ve oğlu Jojo'nun o asılıyken ayakkabılarının bağcıklarını bağlaması, Captain Klenzendorf karakterinin sonu ve son sahnede Jojo ve Elsa'nın dans etmeleri... bunlar filmin dramatik diyebileceğimiz sahneleriydi. Filmin geri kalanı mizahi ve eğlenceli sahneleri ile ön plana çıkıyor zaten. Ancak dediğim gibi bu sahnelerde yapılan göndermeler ve verilen mesajlar filmin mizah tarafına ekstra bir boyut kazandırıyor.
Oyunculuk performanslarının tümü çok başarılıydı. Elsa karakterini canlandıran Thomasin McKenzie yine oldukça başarılı bir oyunculuk sergilemiş, Leave No Trace filminde de oyunculuğunu çok beğenmiştim. Hatta geçen sene ileriye dönük bir şekilde övmüştüm diye hatırlıyorum, güvenimi boşa çıkartmamış. ( ) Jojo karakterini canlandıran çocuk oyuncu Roman Griffin Davis de üzerine düşeni fazlasıyla yapmış, Jojo karakterinin hem duygusal, hem asi, hem eğlenceli taraflarını güzel yansıtmış. Taika Waititi'nin Hitler yorumunu ayrıca çok beğendiğimi söylemek istiyorum, beklediğimden de iyiydi. Scarlett Johansson ve Sam Rockwell için söylenebilecek söz yok zaten. İkisi de ayrı ayrı çok başarılıydı.
Scarlett Johansson'un canlandırdığı Rosie karakterinin Jojo'nun hem annesi, hem de babası gibi davrandığı ve dans ettikleri sahne çok etkileyiciydi.
Filmin yönetmenliği de gayet iyi, Taika Waititi bu anlamda da oldukça başarılı. Hiç düşmeyen bir tempoya sahip film, bu yüzden kurgusu da başarılı diyebiliriz rahatlıkla. Ayrıca filmin görüntü yönetimini de beğendim, Wes Anderson filmlerini andıran bir renk kullanımı vardı.
Savaşa mizahi ve farklı bir yönden yaklaşması ama saf ve dümdüz bir mizah filmi olmaması, oyunculukların, yönetmenliğin ve senaryonun çok başarılı olması sebebiyle bu yılın kesinlikle en iyilerinden.
Uiyyy gerçekten çok tatlı filmdi. Tam arkadaşlara önermelik film yapmış Taika Waititi. Jojo rolündeki ufaklık inanılmaz başarılıydı ve ileride daha çok göreceğimize inanıyorum bu yakışıklıyı. Filmin absürdlüğünü çok sevdim ama ne olacağına karar veremediğini düşünüyorum filmin bütününe baktığımda. Absürd yerine saçma olduğunu hissettiğim noktalar oldu filmde ve çok çok sevebileceğim bir filmin zayıflık gösteriyor olmasına daha filmi izlerken üzüldüm. Hayali Hitler çok güzel bir detaydı ve bayağı kahkaha attığım sahneler oldu. ScarJo, Sam Rockwell ve Taika Waititi de rollerinin hakkını vermişler. Dramı daha kuvvetli olsa belki daha çok yükselebilirdim bu filme.
7,5/10
Almanca olması gerekirken İngilizce olması ve birkaç detayı daha saymazsak bence de senenin en güzel filmlerinden biri olmuş. Bu filmle birlikte bir kez daha anlıyoruz ki bir filmi güzel yapan asıl şey konusunun özgünlüğü değil işlenişinin özgünlüğü ve kalitesi. Zira daha önce görmediğimiz , duymadığımız bir türde yapım değil. Life is Beautiful en başta olmak üzere bu türe yakın birçok yapım olmasına rağmen bu film de kendini türünün en üst sıralarına atmayı başardı. Çünkü yönetmenliği ve kurgusu çok iyi.
Scarlett Johansson çok gözükmese de gözüktüğü müddetçe rolünün hakkını vermiş gerçekten. Ancak neden bu kadını görünce bağcık bağlatmayı çok seviyorlar onu anlamadım, hangi filmde görsem eğilip çözülmüş ayakkabı bağcığını bağlıyor kadın.
Filmde Jojo’yu oynayan çocuk da Yahudi kız da fazlasıyla iyiydi. Karakterlerinin öyküsü de öyle, insanı içine çekiyor. Dahası Jojo’nun o kıza duyduğu hisler de çok saf ve gerçekçi olduğu için ister istemez empati hissettirdi. Farkında olmadan yavaş yavaş ona bağlanarak kendini kaptırdı; ancak kız ise ona sadece kardeş gözüyle bakıyordu... Tanıdık geliyor ister istemez. Keza çocukça aklıyla siyasi olarak fanatik olması da öyle.
Son olarak Amerikan bayrak şovuna rağmen en azından sırf ceketi olduğu için küçük çocuğu bile öldürebileceklerini gösterdikleri için en azından propaganda meselesi iyi dengelenmiş. Yani bu propaganda filmidir demek günah olur. Kara mizah - dram filmi olmasına rağmen savaşın detaylarını kısmen de olsa gerçekçi bir şekilde sunmaları hoş bir detay.
Sinemalarda defalarca işlenilen bir konuyu farklı bir şekilde anlatarak beğenimi kazanan bir film oldu. Ki savaş konulu filmleri pek sevmem o yüzden ön yargılıydım ama forumda övülünce izlemeye başladım ve zamanın nasıl geçtiğini anlamadan filmi bitirdiğimi fark ettim.
Roman Griffin Davis o küçücük haliyle resmen filmi alıp götürmüş. Savaşı bir çocuğun gözünden anlatması, bunu da gerçekçi ve mizah yoluyla anlatması benim çok ilgimi çekti. Scarlett Johansson her zamanki gibi çok güzel. O savaşa rağmen pozitif olan anneyi çok güzel yansıtmıştı. Hitler’i canlandıran Taika Waititi’nin oyunculuğu da oldukça iyiydi. Yönetmenlik, kullanılan görüntüler de çok hoşuma gitti.
Tavşan sahnesi ve Rosie’nin asıldığı sahnede çok üzüldüm. Jojo’nun annesini o halde görmesi... O sahneden sonra Jojo’nun hayalinde kurduğu Hitler’in aslında gerçekte öyle olmadığını anlaması...
Son sahnedeki Jojo ve Elsa sahnesi de çok hoşuma gitti.
Savaşa ve anlamsızlığına karşı yapılan filmler hep varlar ve hep olacaklar. Ama bunu başka başka şekilde ele alır hepsi. Jojo Rabbit bunu oldukça özgün ve kendine has bir dille ele almış. Tam bir hiciv mükemmeliği. Öyle sert öyle çılgın mesajlar vardı ki ve işin acımasız tarafı bunların hepsi bazı yerleri bir tık abartı da olsa gerçekten olmuştur diyebiliyorsunuz... Filmi çok beğendim ve yılın en iyilerinden olduğunu rahatlıkla söyeleyebilirim. Zaten 2019 böyle bir yıl. Bu cümleyi çok fazla kuruyoruz...
Taika Waititi hem yöneterek, hem yazarak hem de oynayarak filme ve senaryoya olan tutkusunu sonuna kadar göstermiş. Oynadığı karakter gerçek bir çılgınlıktı. Film zaten bunun üzerine kurulu. Roman Griffin Davis ve Thomasin McKenzie bu yaşta da çok iyi performanslar sunulabileceğini göstermiş. Scarlett Johansson az ama öz gözükmüş ve gözüktüğü her sahnede değer katmış. Aynı şekilde Sam Rockwell de bunu yapmış büyük statüsünde.
Bir komedi ve hiciv filmi gibi durmasına rağmen teknik olarak da çok başarılı bir film. Oldukça sağlam bir prodüksiyon var. Atmosfer bir süre sonra gerçekten savaştaymış hissiyatı veriyor. Hele son sahnelere doğru o malum kısımlara geliyoruz ve savaşı böyle değişik çocuklar üzerinden görüp üzüntü duyuyoruz... Filmde hem fazlaca dramatik sahne var, hem de düşündüren ama saçma olan komik sahneler var. Bu dengeyi çok başarılı bir şekilde sağlayan bir film. Bana kalırsa bu film modern klasikler arasında yerini alacaktır. Kolay kolay da unutulmayacaktır...
İkinci Dünya Savaşı döneminde yaşanan saçmalıkları yüze eğlenceli bir şekilde vuran çok iyi bir film olmuş. Life Is Beautiful hayranı olarak nihayet onun yanına koyabileceğim bir film çıktı. Her şeyiyle yılın en iyilerinden.
İkinci kez izledim, yine bayıldım. Her yönüyle çok çok iyi. Sabah Joker'i izledikten sonra depresif moda girmiştim ve Jojo Rabbit sonrası yeniden kendime geldim. Hem çok eğlenceli hem çok duygusal, anlamlı bir film.
Tek puan kırılası yeri bazı çok abartılı çekilmiş sahneleri. Mesela Sam Rockwell'in sondaki kıyafetli sahnesini hiç sevmedim. Hayali Hitler de birazcık daha realistik olabilirdi belki.
Parasite'tan daha iyi mi diye cidden kararsız kaldım ikisi çok yakın yakına. Parasite senaryosuyla beni daha fazla etkiledi ama sonunu sevmedim. Jojo Rabbit'in ciddi bir falsosu yok ama Parasite kadar aşırı etkilendiğim bir kısmı olmadı. Hayattaki tüm zorluklarımız böyle olsa keşke.
Herkes uzun uzun anlatmiş. Şunu ekleyeyim Roman Griffin Davis çocuk oyuncular listemdesin artık. Scarlett ile hem benzerlik hem oyunculuk olarak cok güzel sahneler izledim. İçim eridi o sahneler. Özellikle Scarlett'in kocası rolüne bürünüp oğluna nasihat vermesi
Nazi ve savaş filmlerini etkinlik süresince izlemek her zaman beni yormuştur. Ama bu bambaşka bişey olmuş. En iyi erkek ödülünü Koko'ya verebiliriz.
Gerçekten tek kelime ile harika bir filmdi. Anlatmaya çalıştığı konuyu (öğretilmiş nefret) çok iyi anlatmış. Taika, Hitler rolünü çok iyi oynamış, izlemesi bayağı keyifliydi. Scarlett'ın Yahudi kız ile konuştuğu her sahnede gözlerim doldu, çok iyi oynamış. Başroldeki çocuğa değinmeden geçemeyeceğim. Kesinlikle gelecek vaadeden bir arkadaşımız. Kısacası II. Dünya Savaşı'nı küçük bir çocuğun gözünden anlatmış, çok tatlı bir film. Kusur bulamadım.
İkinci Dünya Savaşı konulu Taiki Waititi imzasıyla bir film yapılınca ortaya böyle izlemesi keyifli, eğlenceli ve bir o kadar da dolu, anlamlı bir iş çıkmış. Birçok yerde güldürürken mesajlarını vermeyi, yeri gelince kahkahalar attırmayı yeri gelince duygulandırmayı başarıyor film. Yer yer absürtlüğü bir miktar abarttığı da olmuş ama, belki onun dozu tam tutturulsa daha da iyisi olabilirmiş. Ama bu haliyle de yine çok başarılı bir film olmuş.
Filmin çocuk yıldızının daha ilk film deneyimiymiş. Bu küçük yaşta ve ilk kez oyunculuk yapan birisi için müthiş bir performans gerçekten. Çok iyi bulmuşlar çocuğu. Onun yanında Scarlett Johansson, Sam Rockwell, Hayali Hitler rolüyle gördüğümüz Taika Waititi gibi çok iyi yan rollerdeki oyunculuklar da vardı.
Seinfeld'ın dışına çıkabiliyorsun, onu diyorum. "Film" demedim yani, illa "dizi" ibaresini eklemeye gerek yok. Tamam, orada kal işte.
Bu arada Margot Robbie'nin ayaklarını görmek istiyorsan eğer, ayak fetişçisi Tarantino'nun "Once Upon a Time... in Hollywood" filmini izleyebilirsin. @bazinga bile bol bol maruz kaldı Margot'un ayağına.
Seinfeld'ın dışına çıkabiliyorsun, onu diyorum. "Film" demedim yani, illa "dizi" ibaresini eklemeye gerek yok. Tamam, orada kal işte.
Bu arada Margot Robbie'nin ayaklarını görmek istiyorsan eğer, ayak fetişçisi Tarantino'nun "Once Upon a Time... in Hollywood" filmini izleyebilirsin. @bazinga bile bol bol maruz kaldı Margot'un ayağına.
Bu site, içeriği kişiselleştirmek, deneyiminize uyarlamak ve kayıt olmanız durumunda giriş yapmanızı sağlamak için yasal düzenlemelere uygun çerezler (cookies) kullanır.
Bu siteyi kullanmaya devam ederek, çerez kullanımına izin veriyorsunuz.
