2020 I'm Thinking of Ending Things - Film Yorumları

phoebebuffay

Favori Üye
Katılım
12 Şubat 2020
Mesajlar
4,866
Reaksiyon puanı
5,789
Puanı
559
Sakin ve diyalog ağırlıklı filmleri seven biri olarak bu filmi de sonuna kadar sıkılmadan izledim. Görünüşe bakılırsa forumda sıkılmadan izleyen tek kişi de benmişim sanırım. :A Gerçi herkese hitap etmeyen bir film olduğu için normal karşılanabilir bir durum.

Film yaklaşık 20 dakikalık bir arabadaki diyalog sahnesiyle başlıyor. Daha sonra ise eve geçiliyor ve gizem unsuru artmış bir şekilde bir tutam tuhaflıklar silsilesi izliyoruz. Aslında "tuhaflıklar silsilesi" tabiri filmin genel özeti de olabilir. :A

Açıkçası ben okul sahnesine kadar filmi severek izliyordum ve gayet güzel gidiyordu bence ama o sahneden sonra bağlanan yer, yani final benim için hayal kırıklığı oldu. Daha farklı ve etkileyici bir final bekliyordum. Arkasında birçok soru işareti kaldı bence ve amacını anlamlandıramadığım sahneler oldu. Final sahnesindeki makyajlar ise korkunç derecede kötüydü gerçekten, filmden soğuma nedenlerimden biri oldu. :A Sinematografik olarak oldukça başarılı bir yapımdı. Filmin gizemli ve kasvetli atmosferi, çekimler vs çok iyiydi. Oyunculuklar da oldukça iyiydi genel olarak.

Kısacası zevkle ve severek izlediğim ama hikayenin bağlandığı yer yüzünden çok da sevemediğim bir film oldu benim için.

6.5/10
 
Son düzenleme:

MEnes

Moderatör
Katılım
18 Ekim 2015
Mesajlar
17,270
Reaksiyon puanı
19,072
Puanı
860
Konum
İstanbul
Oldukça durağan ilerleyen ve bu durağanlıkta ilerlerken karakterler üzerine yoğunlaşan çok değişik bir filmdi. Filmi izlerken üzerine çokça düşünüyorsunuz. Neyin neden olduğunu anlamak bir süre sonra gerçekten oldukça zorlaşıyor. Fazla kompleks bir olay örgüsüne ve ilginç sahnelere sahip diyebiliriz. Üzerine düşündüren filmlerden keyif alırım, bu filmden de her ne kadar ilk izleyişte bazı ipuçlarını kapsam da tam anlamını çözemediğim bir film oldu. Ama yine de keyif aldım bu durumdan. Filmi izlememin üzerinden aylar geçti ama hala kafamda sevip sevmediğim belirsizliği sahip...

Sıradan bir şekilde başlıyor, iki insan arasındaki ilişkilerden mi bahsedecek diyorsunuz ama film bambaşka noktalara gidiyor. Metaforik anlatımın boyutunu değiştiriyor. Bunu yaparken zorlama kısımlar da var tabi yok değil. Bu da zaten filme odağı kaybettiriyor yer yer. Ne alaka dedirtiyor bazı kısımlarda. Sonra olaylar bir noktaya geliyor ve hayal gücü üzerine sınırlar zorlanıyor. Sonra da ilginç bir şekilde noktalanıyor.

Bir miktar araştırma yapıp filmin gerçek anlamını kavrayıp parçaları birleştirdiğimde ise tatmin olduğumu söyleyebilirim. Filmin bilinçli bir şekilde böyle tasarlandığını da anlayabilirim... Film hakkında aylar sonra bile hala 'ilginç bir filmdi gerçekten de...' diyebiliyorum ve bu benim için güzel bir şey..

7.7/10
 

Sherlock

Süper Mod.
Katılım
7 Eylül 2016
Mesajlar
32,077
Reaksiyon puanı
47,696
Puanı
1,060
Konum
İstanbul
Filmi izleyeli gerçekten çok uzun zaman oldu, bir örnekle bunu açıklamak gerekirse yakın zamanda vatani görevini layıkıyla icra edip aramıza geri dönen Utku beyciğim (@MasacRE) daha askere gitmemişti o zamanlar. :A Bu sebeple filmi hatırladığım kadarıyla kısaca yorumlayıp, IMDb'de vermiş olduğum puanı vereceğimi baştan belirtmek isterim...

Yer yer izlerken odağımı kaybedecek gibi olduğum anlar olsa da geneli itibariyle sıkılmadan izlemiştim filmi. Evet, bu kadar bol diyalog zaman zaman yorucu olabiliyor ancak filmin konusu, bu konunun ilgi çekiliğini bunun önüne geçiyordu bana kalırsa. Özellikle baştan sona korunabilen merak unsuru, izlediğimiz olayların, işittiğimiz diyalogların nereye ve nasıl bağlanacağı düşüncesi filmi ilgi çekici kılmayı başarmış.

Ben finalde verilen mesajı ve filmin bağlanışını da genel hatlarıyla sevmiştim. Evet, birçok soru işareti bırakmıştı ancak zaten amaçlanan da buydu bence. Yani film birazcık izleyicinin hayal gücüne bırakıyor bazı şeyleri denilebilir. Verilen mesaj ve bu mesajın veriliş şekli ise şahaneydi bence. Kısaca özetlemek gerekirse Jake'in yaşadıkları, daha doğrusu yaşayamadıklarının parça parça bizlere gösterilmesi, kendisinin aslında aşırı sıradan bir insan olduğunu anlamamız ve tüm bunların filmde parça parça verilmiş olması son derece özgün ve başarılı bir kurguydu ortaya çıkarmış bence...

Sondaki makyajlar gerçekten kötüydü ama genel olarak filmin karanlık, iç sıkıcı atmosferini ve yönetmenliğini beğendim. Artık hemen hemen her Netflix projesinde -bilmiyorum denk mi geliyor- karşımıza çıkan Jesse Plemons'ın performansını sevdim, karaktere yakışmış. Fakat filmin asıl yıldızı Jessie Buckley olmuş bence, ses tonu, mimikleri falan çok iyiydi.

Puan: 7.5