- Katılım
- 15 Şubat 2011
- Mesajlar
- 55,491
- Reaksiyon puanı
- 2,354
- Puanı
- 809
Gerçeğin Peşinde Koşmak
YAYIN TARIHI: 1 Ağustos Pazartesi
9.Bölüm
YAYIN TARIHI: 1 Ağustos Pazartesi
9.Bölüm
SAHNE 1: NAZAN VE HAKAN – EV
Nazan ve Hakan kapinin önünde itfaiye’yi görürler..
NAZAN: Aman Allahim, itfaiye.
HAKAN: Nazan, koş!
Nazan ve Hakan eve dogru koşarlar..
NAZAN: Allahim sen koru yarabbim.
Hakan orada birisini ne oldugunu sorar.
HAKAN: N’oluyor burada?
HERKES: Yangin var yangin..
Nazan ve Hakan eve girerler.
HAKAN: N’oldu burada?
ITFAIYE: Mutfak yandi sadece…
Hakan ve Nazan mutfaga girerler ve Nazan bayilir.
HAKAN: Nazan, kendine gel..
Yarim saat sonra …
Cansu, Kumru ve Bora eve gelirler. Evin halini görürlerse meraklanmaya baslarlar.
KUMRU: A aa, n’olmus buraya?
BORA: Ne kokuyor?
CANSU: Anne, baba ?
Hakan çocuklarinin yanina gelir..
BORA: N’oldu bu eve böyle baba?
HAKAN: Mutfak yandi.
CANSU: Nasil oldu, nasil yandi baba?
HAKAN: Biz annenle disariya çikmistik, ocagi açik unutmus annen.
Büyük tehlike atlattik, hepimize geçmis olsun.
1 hafta sonra …
SAHNE 2: TURAN - EV
Hakan, Nazan ve Bora Gökçe’yi istemeye giderler ..
HAKAN: Efendim, sebebimiz ziyaretimiz belli. Lafi daha fazla uzatmadan konuya girmek istiyorum. Gençler birbirlerini sevmisler, begenmisler. Allah’in emir Peygamberin kavliyle kiziniz Gökçe’yi, oglum Bora’ya istiyorum.
TURAN: Efendim, ben de adet oldugu üzere kizima sormak istiyorum. Kizim ne dersin?
GÖKÇE: Ben istiyorum baba.
TURAN: Peki Bora, sen ne diyorsun oglum?
Bora, aklina Derya’nin söyledikleri gelir ve dagilir.
HAKAN: Hakan, oglum?
NAZAN: Heyecandan ne söyleyecegini bilmiyor.
BORA: Istiyorum efendim.
TURAN: O zaman ben de kizi verdim gitti.
Eller öpülür, Bora ve Derya evlenirler.
Bir ay sonra ..
Gökçe artik Boralar’in evine yerlesmisti. Gökçe Derya’nin Bora’ya olan askindan süphelenmeye baslar ve o’na çok feci bir tuzak h.
SAHNE 3: BORA VE GÖKÇE – ODA
Bora ise gitmek için hazirlanir. Telefonunu unutur, Gökçe arkasindan kosar ama Bora gitmis olur. Gökce, elinde firsat varken onu degerlendirmek ister ve Derya’ya mesaj atar:
Saat 10’da iskelede bulusalim,
Bora.
1 saat sonra..
Derya, Bora’yi iskilede bekler. Ama Gökçe’yi görür.
GÖKÇE: Ya. İşte böyle. Ava giden avlanır.
DERYA: Ne? Anlamadim?
GÖKÇE: Hiç kıvırma küçük hanım. Artık inkar edemezsin yakaladım seni.
DERYA: Mesajı sen mi çektin?
GÖKÇE: Koşa koşa geldin. Utanmıyorsun değil mi evli adamla kırıştrımaya?
DERYA: Ben..Ben Bora çağırınca öyle önemli bir şey oldu zannettim. Asıl senin utanman lazım. Böyle bir şey düşündüğün için.
GÖKÇE: Yok canım.
DERYA: Mesajı alınca ne oldu diye telefon açtım. Kapalıydı. Yani merak ettim onun için geldim.
GÖKÇE: Hadi ya. Masum rolü oynamayı bırak. Ne mal olduğun ortaya çıktı.
DERYA: Benimle böyle konuşamazsın tamam mı? Suçlayamazsın da. Bir şey söyleyecek zannettim. Ne var yani? Senin bir arkadaşın çağırsa gitmez misin?
GÖKÇE: Bora’ya aşıksın. Onu ayartmak için etrafında dönüyorsun.
DERYA: Sana bir şey ispat etmek zorunda değilim Gökçe. İster inan ister inanma. Bora benim arkadaşım. Senden önce de arkadaştık biz. Hep de öyle kalıcaz.
GÖKÇE: Bundan sonra bizim eve adımını atmayacaksın. Bora'nin yanına yaklaşmayacaksın.
DERYA: İnanmıyorum ya. Sen bu kadar aciz biri misin? Böyle basit şeylerle uğraşacak kadar. Hiç mi güvenin yok kendine?
GÖKÇE: Kendime güvenim var canım. Ama sana güvenim yok. Saman altından su yürütüyorsun.
DERYA: Ayıp Gökçe valla ayıp. Hadi beni bırak. Bora’ya ayıp. Yazık, bana kurduğun tuzağı bilse nasıl üzülür?
GÖKÇE: Eğer ağzını açıp ona bir şey söylersen çok fena olur.
DERYA: Hah.
GÖKÇE: Bana çok fena kötülük yapmış olursun. Ben de bunu unutmam.
DERYA: Bu yaptığından çok utanacaksın.
Derya, Gökçe’nin yanindan ayrilir..
GÖKÇE: Derya! Ben evliliğimi korumaya çalışıyorum. Evliliğim tehlikeye girsin istemiyorum. Hepsi bu.
DERYA: O tehlike ben değilim Gökçe. Benimle uğraşma.
Derya´nin mâsum aşkına; Gökçe´nin gölgesi düştü. Bundan sonra hiç birşey eskisi gibi olmayacaktı!
9.Bölümün Sonu