Eğer reyting kriterleri böyle değişmeye devam ederse, belgeseli, Yalan Dünya’yı filan bırakın, çoğunuzun tepeden baktığı, Ay ben hiç seyretmiyorum dediği o ajitasyon dizilerini bile mumla ararsınız!
Geçen hafta Cengiz Semercioğlu yeni reyting ölçümlerinin hatalarını, deneklerin reklamverene bilgi vermeyecek kriterlerde olduğunu anlatan bir yazı yazdı.
Reyting ölçümleriyle ilgili tuhaflıklar benim de gözüme çarpıyor. Yanlış anlaşılmasın, Reytinglerle oynanıyoor! gibi bir bomba patlatma peşinde değilim, zira bunu söyleyecek bilgiye veya belgeye sahip değilim.
Tuhaflıktan kastım şu: Özellikle AB grubu reyting ölçümlerinde deneklerin değiştirildiğini ve denek profilinin nedense mümkün olduğu kadar C-D sosyo-ekonomik grubuna yaklaştırıldığını biliyoruz.
Bu, eğer Anadolu, orta ve alt sosyo-ekonomik sınıflar ne seyrediyor? gibi bir kültürel araştırma olsaydı, ilginç bir çalışma derdik. Ne var ki reyting, reklamveren için araştırılır. Yani ürününüzün alıcısı olabilecek insanlar hangi programı seyrediyor, o bilgiyi alıp reklam verirsiniz. Ama şu an hanelerin sosyo-ekonomik kriterleri gittikçe farklılaştırılıyor. Örneğin Total grubunun içindeki AB oranı ve AB grubu içinde A grubu hane sayısı o kadar azıltıldı ki, belli kesime hitap eden programların reytingi bir haftadan diğer haftaya dehşetli sıçrama ve düşmeler gösteriyor. Benim yarı şaka teorim şu: Reyting cihazı verilmiş A grubu dört aile varsa, ikisi yemeğe çıksa, o akşam kaliteli bir programın reytingleri çakılıyor! Bu tür eksiklerin, benim gibi yıllardır reyting takip eden, dakika dakika ölçümlere bakan sektörle ilgili insanların çoğu farkında. Ölçülen hanelerin özellikleri nedir, A, B, C, D grubu denekler niye ayrı ayrı ölçülmez, hep merak etmişimdir.
Gülse çalmış benden.
