Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Normal
Thomas More - UtopiaKitap ütopya türünün ilk örneği (?) ama ütopyadan çok liberal distopyası gibiydi. More abinin 500 yıl öncesine göre düşündüğü ilerici çok şey var ama hayal ettiği devlet ve toplum yapısını hiç sevmedim ben. Ne doğru düzgün bir kişi/aile mahremiyeti ne de özel mülk var. Kitapta anlatılana göre herkes çok mutlu ama sanki bir Ütopyalıyı alıp konuştursak iki dakikada bize dert yanmaya başlayacak gibi, öyle bir devlet ve toplum baskısı hissettim okurken. Sosyalizmi arşa değdirmiş bir toplum, demokrasi de tavanda, az yasa, az iş, çok kaliteli zaman var. Kimse zengin değil herkes eşit derecede fakir daha doğrusu herkes hak ettiği kadar zengin ama kimsenin daha fazla zengin olmak için çaba harcamasına izin verilmiyor, sıkıntı bu. Özel mülkiyet olmaması canımı en çok sıkan şeylerden biri oldu. Yaşadığın ev senin değil, eve çok alışma diye on yılda bir değiştirmek zorundasın ve yaşarken bile kamuya açık bir alan, kapısı bacası herkese açık. İnsanların ev değiştirmeye zorlanması devletin zorlamalarından biri. Sadece ev değiştirseler iyi, ada o kadar homojen, daha doğrusu tek tipçi ki bir şehrin nüfusu azaldığında insanlar çok olan yerden az olan yere göç ettiriliyor hatta çocukları olmayan ailelere, fazla çocuklar falan veriliyor. Adanın onlarca şehri birbirinin aynısı, aynı teşkilatlanma, aynı insanlar, aynı eğlence anlayışı, çok boğucu. İnsanların kıyafetleri bile tek tip. Ada insanları o kadar üstün bir ahlaka sahip ki savaşmaktan nefret ediyor hatta kasaplık bile yapmıyor, bunları kölelere yaptırıyor. Sevmediğim bir başka nokta da bu harika devlette kölelik kurumunun devam etmesi. Özetle kitabın anlattığı devlet ve toplum yapısı bana korkunç geldi ama kitabı okuduğum için çok mutluyum çünkü diğer yarısında kitabın incelemesi, öbür kitaplarla karşılaştırma ve More'un hayatı vardı. Anlattığı devleti sevmesem de Thomas More'u çok sevdim. Adamsın More.Şu anda da Brave New World'ü okuyorum, onun da yorumu yakında, sevdim onu.
Thomas More - Utopia
Kitap ütopya türünün ilk örneği (?) ama ütopyadan çok liberal distopyası gibiydi. More abinin 500 yıl öncesine göre düşündüğü ilerici çok şey var ama hayal ettiği devlet ve toplum yapısını hiç sevmedim ben. Ne doğru düzgün bir kişi/aile mahremiyeti ne de özel mülk var. Kitapta anlatılana göre herkes çok mutlu ama sanki bir Ütopyalıyı alıp konuştursak iki dakikada bize dert yanmaya başlayacak gibi, öyle bir devlet ve toplum baskısı hissettim okurken. Sosyalizmi arşa değdirmiş bir toplum, demokrasi de tavanda, az yasa, az iş, çok kaliteli zaman var. Kimse zengin değil herkes eşit derecede fakir daha doğrusu herkes hak ettiği kadar zengin ama kimsenin daha fazla zengin olmak için çaba harcamasına izin verilmiyor, sıkıntı bu. Özel mülkiyet olmaması canımı en çok sıkan şeylerden biri oldu. Yaşadığın ev senin değil, eve çok alışma diye on yılda bir değiştirmek zorundasın ve yaşarken bile kamuya açık bir alan, kapısı bacası herkese açık. İnsanların ev değiştirmeye zorlanması devletin zorlamalarından biri. Sadece ev değiştirseler iyi, ada o kadar homojen, daha doğrusu tek tipçi ki bir şehrin nüfusu azaldığında insanlar çok olan yerden az olan yere göç ettiriliyor hatta çocukları olmayan ailelere, fazla çocuklar falan veriliyor. Adanın onlarca şehri birbirinin aynısı, aynı teşkilatlanma, aynı insanlar, aynı eğlence anlayışı, çok boğucu. İnsanların kıyafetleri bile tek tip. Ada insanları o kadar üstün bir ahlaka sahip ki savaşmaktan nefret ediyor hatta kasaplık bile yapmıyor, bunları kölelere yaptırıyor. Sevmediğim bir başka nokta da bu harika devlette kölelik kurumunun devam etmesi. Özetle kitabın anlattığı devlet ve toplum yapısı bana korkunç geldi ama kitabı okuduğum için çok mutluyum çünkü diğer yarısında kitabın incelemesi, öbür kitaplarla karşılaştırma ve More'un hayatı vardı. Anlattığı devleti sevmesem de Thomas More'u çok sevdim. Adamsın More.
Şu anda da Brave New World'ü okuyorum, onun da yorumu yakında, sevdim onu.