Emreemreu İle Hayatın İçinden : Sayı 3 : Geçmiş Her Zaman Siyah Beyaz
Geçen hafta otobüste okula gidiyorum ve biran için dalmışım. Biran için geçmişe gitmiştim. Geçmiş her zaman siyah beyazdır. Geçmiş her zaman özlenendir. Geçmiş özlemdir. Geçmiş her zaman adı üstünde 'geç'mişdir.
Geçmişte öğleden sonra okulum olurdu. Ama yinede sabah okul varmış gibi erken saatlerde yani 07.00'de filan kalkardım.
07.00'da kalkıp Pokemon, Jetgiller, Tom ve Jerry, Ninja Kaplumbağalar, Taş Devri'ni izlemeyi özledim. Sonra çocukluk yemeklerimi özledim. Sonra hemen okul elbisemi giyip okula giderken çıktığım yokuşları özledim. Okula geç kalmamak için yokuş yolları hemen çıktığım günleri özledim. Okulda soruları bildiğim zaman öğretmenimin yıldız atmasını özledim. Sonra akşam saatlerinde yokuş aşağı koşuşlarımı özledim. Sonra hemen eve geldiğim zaman yemek filan yemeden mahallede maç yaptığımız günleri özledim. Sonra çok geç olduğu zaman annemin eve gel diye bağırmasını özledim. Eve geldikten sonra eli yüzümü yıkayıp yemeğimi yiyip hemen atarinin başına geçmeyi özledim. Oyunları bitirdikçe sevinmeyi özledim. Sonra ödevlerim olduğu zaman ve ödevleri yapamadığım zaman okula sıkıntılı gitmeyi özledim. Sonra bisikletle yokuş aşağı inmeyi özledim. Tasolarımız, misketlerimiz vardı. Her zaman kökmeye çalışırdık, onları özledim. Erik ağaçlarına dalardık, birisi hemen bağırırdı, ağaca dalan var diye, onları özledim. Sporcu kartları vardı, onları tamamlayıp hediyeler almaya çalışırdık. Aşağı, yukarı mahalle vardı. Bunların hepsini özledim.
Ve küçüklüğümde özlediğim nice, nice şeyler.
Şimdilerde ise herkes bir kızın peşinde ve sanalda gelmişler uyuşturucu, sigara muhabbeti yapıyorlar. Eski mahalle havaları artık yok. Teknoloji geliştikçe eski şeylerden hiçbir şey kalmıyor.
Bizim küçüklüğümüz her zaman güzeldi ve öyle kalacak...
Geçen hafta otobüste okula gidiyorum ve biran için dalmışım. Biran için geçmişe gitmiştim. Geçmiş her zaman siyah beyazdır. Geçmiş her zaman özlenendir. Geçmiş özlemdir. Geçmiş her zaman adı üstünde 'geç'mişdir.
Geçmişte öğleden sonra okulum olurdu. Ama yinede sabah okul varmış gibi erken saatlerde yani 07.00'de filan kalkardım.
07.00'da kalkıp Pokemon, Jetgiller, Tom ve Jerry, Ninja Kaplumbağalar, Taş Devri'ni izlemeyi özledim. Sonra çocukluk yemeklerimi özledim. Sonra hemen okul elbisemi giyip okula giderken çıktığım yokuşları özledim. Okula geç kalmamak için yokuş yolları hemen çıktığım günleri özledim. Okulda soruları bildiğim zaman öğretmenimin yıldız atmasını özledim. Sonra akşam saatlerinde yokuş aşağı koşuşlarımı özledim. Sonra hemen eve geldiğim zaman yemek filan yemeden mahallede maç yaptığımız günleri özledim. Sonra çok geç olduğu zaman annemin eve gel diye bağırmasını özledim. Eve geldikten sonra eli yüzümü yıkayıp yemeğimi yiyip hemen atarinin başına geçmeyi özledim. Oyunları bitirdikçe sevinmeyi özledim. Sonra ödevlerim olduğu zaman ve ödevleri yapamadığım zaman okula sıkıntılı gitmeyi özledim. Sonra bisikletle yokuş aşağı inmeyi özledim. Tasolarımız, misketlerimiz vardı. Her zaman kökmeye çalışırdık, onları özledim. Erik ağaçlarına dalardık, birisi hemen bağırırdı, ağaca dalan var diye, onları özledim. Sporcu kartları vardı, onları tamamlayıp hediyeler almaya çalışırdık. Aşağı, yukarı mahalle vardı. Bunların hepsini özledim.
Ve küçüklüğümde özlediğim nice, nice şeyler.
Şimdilerde ise herkes bir kızın peşinde ve sanalda gelmişler uyuşturucu, sigara muhabbeti yapıyorlar. Eski mahalle havaları artık yok. Teknoloji geliştikçe eski şeylerden hiçbir şey kalmıyor.
Bizim küçüklüğümüz her zaman güzeldi ve öyle kalacak...
