Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Sıcak, samimi ve yüzde tebessüm bırakan filmlerden birisiydi. Her sene böyle filmler oluyor ve bu filmler genelde kendini keyifle izletiyor. Burada da şimdiye kadar hiç duymadığımız Cooper Raiff adlı kardeşimizden hem yazıp hem yönettiği hem de başrolde oynadığı çok tatlı bir film gelmiş. Hikaye çok büyük şeyler vaat etmiyor ama anlattığı şeyleri izlenilebilitesi yüksek bir şekilde aktararak filme olan ilgiyi yüksek tutuyor.
Yeri geliyor insana dair ders veriyor, yeri geliyor ergenlerin hayatına dair bir şeyler anlatıyor, yeri geliyor ilişkilere derinlemesine dalıyor ve gündelik hayattan insanları resmediyor. Bir çok yönden kültürel farklar olsa da insanın kendinden bir şeyler görebileceği karakterlerin yer aldığı bir film olmuş. Dakota Johnson her gözüktüğünde ondan gözlerimizi alamadığımız doğrudur... Cooper Raiff de baştan sona filmde gerçekten çok iyi oynuyor. Hem yönetip hem yazdığı filmde baş karakteri sanki kendi hayatından kesitler sunabileceği şekilde yazmış ve o düzeyde oynamış. Çok başarılı.. Çocuk oyuncu Lola'yı oynayan kız ve kardeşi David'i oynayan çocuk da epey başarılıydılar.
Filmin cesur bulduğum diğer kısmı da hikayenin finalinin klişe şekilde bitmemesi. Böyle sıcak ilerleyen ve yüz güldüren bir film dramatik olarak da sizde etki bırakakıyor, özellikle finaliyle. Çünkü genelde böyle filmlerde bir şekilde romantizm kazanır ve kavuşma teması izleriz. Ama burada hayatın gerçekleri baş karakterin yüzüne acı bir şekilde çarpıyor. Kendisinden yaşça büyük bir karaktere aşık olması ve onunla hayatının kalanında birlikte olmaya devam etmek istemesi boş hayaldan öte bir şey değil mantık olarak. Bunu film çok net ve sert bir şekilde Andrew'in suratına çarpıyor...
Onun dışında filmde Andrew ile Lola'nın birlikte yer aldığı sahnelerde baştan sona istem dışı tebessüm ettiğim doğrudur. Çok tatlı çekilmiş ve iyi oynanmış sahnelerdi. Lola otustik bir karakter ve bunu oynayan oyuncu çok başarılı canlandırmış... İlk profesyonel deneyimi olan Vanessa Burghardt çarpıcı bir performans sergilemiş. Aynı şekilde Andrew ile Domino'nun yaş farkına rağmen aralarında gelişen ilişki ve sahneleri yine baştan sona keyifliydi ve finalle iyice değer kazandı diyebiliriz...
Yılın sıcak, samimi, tatlı filmler kontenjanına şimdilik bu film ile girdik ve devamında da böyle filmler görmek dileğiyle...
Çok tatlı, çok sevimli, defalarca izlenebilecek türden bir filmdi. Yılın çok güzel sürprizlerinden. Güzel demişken Dakota Johnson yine şahaneydi. Diğer iki oyuncu da çok başarılıydı.
Son derece soft ve izlemesi keyifli bir filmdi. Aksiyon, entrika gibi unsurlar olmadan da izlenebilir filmler yapılabiliyor olması gerçekten umut verici. Başrol oğlan Dakotanın karşısında hiç sırıtmamış birlikte çok güzel, yer yer anlamlı sahnelere imza atmayı başarabilmişler. Dakotayı zaten söylemeye gerek yok ama filmin yıldızı başrol oğlandı. Dakota ile olan sahnelerinin yanı sıra otizmli kız ve kendi kardeşi ile olan sahneleri de son derece anlamlı ve izlemesi zevkli sahnelerdi. Her kalıba girebilen bir karakteri son derece başarıyla canlandırmak herkesin harcı değil.
Filmin eleştirebileceğim bir yanı yoktu süresi de gayet makuldü bunlardan ötürü 10 üzerinden 10’u hak etti.
Çok bir albenisi olmayan ama kendini izlettiren sevimli bir filmdi.
Başroldeki adamın oyunculuğunu beğendim. Otizmli kız ile olan sahneler insana pozitif bir enerji veriyor ve filminin en gülümseten kısımları da onlardı.
Oğlan kız arkadaşını aldatıyor ve aynı gece onun yanında birinin fotosunu görünce bozuluyor. Kendisinin yaptığı sanki yanlış değilmiş gibi sonrasında kız o adamla sevgili olmuş oluyor o ayrı tabi.
Filmin klişe olmamasını beğendim.
Eminim bir çok kişi kavuşma sahnesi beklemiştir. Kadının nişanlısı ile adamın o araba sahnesinde nişanlının şiddeta başvuracağını beklerken gayet sakin ve konuşarak olayı çözmesi güzel bir sahneydi.
Çok tatlı bir filmdi ya. Filmi izlerken içim ısındı. Hem sırıtıp hem de hüzünlendiğim bir film olmuş. İzleyiciyi hiç yormayan, temiz ve akan bir senaryosu vardı. Oyunculuklar da bana çok samimi geldi. Dakota Johnson'ın duru güzelliğini izlemek beni çok mutlu etti.
Bu site, içeriği kişiselleştirmek, deneyiminize uyarlamak ve kayıt olmanız durumunda giriş yapmanızı sağlamak için yasal düzenlemelere uygun çerezler (cookies) kullanır.
Bu siteyi kullanmaya devam ederek, çerez kullanımına izin veriyorsunuz.