Sunar...
AŞK İŞLERİ
1. BÖLÜM
3 Haziran Cumartesi, 22:08
Çiğdem: Sen ne dediğinin farkında mısın?(7 yıllık sevgilisi Selim ile nikah masasına oturmaya hazırlanan Çiğdem, ay ışığının aydınlattığı terasta Selim ile birlikte hayatını değiştirecek bir anı yaşamaktadır.)
Selim: Duydun işte. Yapamam.
Çiğdem: Gerçekten anlamıyorum.
Selim: Anlamayacak bir şey yok Çiğdem. Evlenemem seninle. Yapabilirim sandım, ama çok zor.
Çiğdem: 7 yıldan sonra mı? 7 yıldır benimle birliktesin ve tam evleneceğimiz gün beni terk ediyorsun, öyle mi?
Selim: Biliyorum, kabul edilebilir bir şey değil.
Çiğdem: (bağırarak) Tabii ki öyle değil! Aşağıda bizi bekleyen 500 tane insan var ve hiçbir şey olmamış gibi kaçıp gidiyorsun, bunu nasıl normal karşılayabilirim?
Selim: Hayır kaçmadım, buradayım hala.
Çiğdem: Buradaysan bir erkek gibi davran! Zoru görünce kaçma!
Selim: Çiğdem, yeter artık. Belki de bu iş hiç olmamalıydı. Hiç evlilik topuna girmemeliydik.
Çiğdem: Girmeseydik her şey güllük gülistanlık mı olacaktı? Girmeseydik daha mutlu bir adam mı olacaktın?!
Selim: En küçük şeyi bile dünyanın sonu haline getirmesen olmaz mı?
Çiğdem: 'En küçük şeyi' derken? 7 yıl birlikte yaşadık, ben senin için ailemi bile karşıma aldım ve düğün için yığınla para döktük. Bu kadar şeyden sonra daha iyi bir muamele görmeyi hak ediyorum!
Selim: Sen benim ne istediğimi bir kere bile sorsaydın evlenme gibi bir arzum olmadığını anlardın.
Çiğdem: Evlenme teklifini yapan sendin Selim!
Selim: Teklif etmeyecektim aslında. Ama bir süre sonra baskılar devreye giriyor.
Çiğdem: Yani beni sevmiyorsun öyle mi?
Selim: Hayır Çiğdem, öyle demek istemedim!
Çiğdem: Senin ne demek istediğini çok iyi anladım ben!
Selim: Neyi anladın, söyler misin?
Çiğdem: Senin asıl yüzünü anladım, ne kadar alçak bir pislik olduğunu!
Selim: Öyle mi? Ben de senin despotluğuna meraklı değilim açıkçası!
Çiğdem: Öyle mi?
Selim: Öyle!
Çiğdem: Buyur o zaman, çek git!
Selim: Son sözün bu mu?
Çiğdem: Ben son sözümü birlikte el ele ölürken söylemeyi hayal ediyordum ama planlarımın içine ettiğin için evet, bu!
(Selim hızlıca uzaklaşırken Çiğdem ise gelinliğiyle yere çöküp ağlamaya başlar.)
***
9 Haziran Cuma, 10:32
(Olaylı düğünün üzerinden birkaç gün geçmiştir. Çiğdem üzerinde gelinliği, bir elinde içki şişesi, diğer elinde mikrofonuyla sızıp kalmıştır. O sırada arkadaşları Zeynep ve Melek hızla odaya girer.)
Zeynep: (perdeyi açarak) Hadi uyuyan güzel, kalk artık!
Çiğdem: Ya, noluyo ya?
Zeynep: (yatağa oturarak) Güzel şeyler oluyor Çiğdem, kaçırmak olmaz.
Çiğdem: Ya susun, zaten başım zonkluyor!
Melek: Sen sadece başının zonklamasına şükret. Ben olsam o Selim pisliğini kırk parçaya doğramıştım!
Zeynep: Sussana Melek!
Çiğdem: (yatağında oturur pozisyona geçirerek) Susma Melek, konuş! O lavukla nasıl zamanımı kaybettiğimi anlat! Seni dinlemeliydim ama yok işte nato kafa, nato mermer!
Melek: Bunda senin hiç suçun yok. O salak seni terk ederek neyi kaybettiğinin farkına varınca ağlaya ağlaya gelecek!
(Öte yandan aynı anlarda Selim ve Kaan'ın sohbet konusu da düğündür.)
Kaan: Olayı büyütme Selim! Basbayağı suçlusun işte. Git, özür dile bitsin şu kavga.
Selim: Suçlu falan değilim abi! Yapamadım işte. Onu zorla yapılmış bir evliliğe kurban etmek istemedim.
Kaan: Senin en kötü huyun da bu işte. Bir şeyi yapamadığını anlayınca hiç uğraşmadan vınlıyorsun! Kızın 7 yılı gitti be!
Selim: Galiba Zeynep seni doldurup yolluyor buraya. Beni savunmayacaksan ne anlamı var?
Kaan: Sen sadece istediklerini duymak istiyorsun, gerçeklere tahammülün yok.
Selim: Ne kadar doğru bir karar verdiğimi şimdi daha iyi anlıyorum.
Çiğdem: Belki de hayırlısı oldu ya. Asıl yüzünü evlendikten sonra fark etseydim daha kötü olurdu.
Zeynep: İşte istediğim bakış açısı bu! Selim kimmiş ya? Selim gider, Serhat gelir; nedir yani?
Selim: Sanki dünyadaki tek kadın o. Ben bu karizmayla daha kaç kızı kendime bağlarım, hey yavrum hey!
Kaan: Birkaç gün önce "Çiğdem benim nefesim, kaderim" falan diyordun, ne çabuk sildin kızı. Pişman olacağın şeyler söyleme, üzülürsün.
Çiğdem: Gitsem her şeyi tek tek yüzüne mi patlatsam?
Zeynep: Hayır hayatım, yarın adını 3. sayfa haberlerinde görmek istemiyoruz. Yapman gereken, hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam etmek.
Kaan: Sen şimdilik bir şey yapma, işi akışına bırak. Ama uygun bir zamanda git özür dile.
Selim: Hayatta özür dilemem ondan! Özür dileyecek bir şey yapmadım bir kere.
Çiğdem: Şimdi gelse, kapıyı çalsa, "özür dilerim" dese ağzına...
Zeynep: Tamam kovboy, yavaş sür atını! Şimdi güzel bir duş al, üstünü başını değiştir, makyajını temizle. Sonra da kız kıza felekten bir gün geçirelim.
Çiğdem: Felek bana geçireceğini geçirmiş zaten...
(Zeynep ve Melek, Çiğdem'i kollarından tutup kaldırır ve banyoya sokar.)
Zeynep: Ne yapacağız şimdi? Kızın üstünden buldozer geçse daha az mahvolurdu.
Melek: Benimkinin anıları geliyor aklıma. Belki de yanında hiç durmamalıyım, ona olumlu bir örnek olacağımı sanmıyorum.
(O sırada Zeynep'in telefonu çalar. Arayan Kaan'dır.)
Zeynep: Efendim Kaan?
Kaan: Sesinden anladığım kadarıyla işler yolunda değil.
Zeynep: Tabii ki değil! Şu odun arkadaşın yüzünden hayat dolu kız mahvoldu.
Kaan: Ben olsam Çiğdem için "hayat dolu" demezdim.
Zeynep: Ne derdin peki? Boğucu? Baskıcı? Konuş ya, sen de akıt içindekileri!
Kaan: Öyle demek istemedim Zeynep, anladın beni.
Zeynep: Hayır, anlamadım. Ben sana nasıl güveneceğim şimdi? Senin de beni böyle terk etmeyeceğin ne malum?
Kaan: Ben seni hayatta terk etmem Zeynep, bunu biliyorsun.
Zeynep: Tüm bildiklerim geçen Cumartesi 22.31'de ters yüz oldu.
Kaan: Güven bana, bu yaşananlar bizim ilişkimizi etkilemeyecek.
***
(Zeynep banyodan ağlama sesleri geldiğini duyar ve telefonu kapatır. Öte yandan Selim ise bir noktaya gözlerini dikip boş boş bakmaktadır.)
Kaan: Selim, Selim! Çocuk da kafayı yedi sonunda!
Selim: (ayağa fırlayarak) Hadi gidelim! Böyle kös kös oturmak olmaz. Biraz insan içine çıkıp sosyalleşmek lazım. Bir şeyler yeriz, Wonder Woman'ın filmi gelmiş ona gideriz mesela. Sonra gider bir diskoya atarız kendimizi, kızlar falan. Hadi!
Kaan: Yuh lan! 7 yıllık aşkını bir çırpıda sildikten sonra hala kız mı düşünüyorsun?
***
(Bu sırada kızlar mutfakta kahve içmektedir.)
Çiğdem: Sizin desteğiniz olmasa cenaze namazım kılınıyor olurdun, teşekkürler.
Melek: Ne demek canım, niye varız ki?
Zeynep: Tamam artık, içim şişti. Şimdi güzelce kahvemizi içip bir AVM yapalım, ne dersiniz?
Çiğdem: İlla gitmemiz mi lazım?
Zeynep: Biraz daha geç kalsak yatağa yapışmış, fazla içmekten karaciğerini de buralara bırakmış olurdun; bu yüzden evet.
Çiğdem: Düğünden kaçtıktan sonrasını hiç hatırlamıyorum, hatta şu son birkaç gün aklımda yok bile.
Zeynep: Olmaması daha doğru. Ama Bebek'teki karaoke barda pek iyi bir namın olduğunu söyleyemem.
(Kızlar Çiğdem'e o gece nasıl sokaklarda bağırıp çağırdığını, alkolden kafayı bulduğunu, kendini bir karaoke bara atıp sarhoş haliyle şarkı söylediğini, sosyal medyada yaptığı paylaşımları teker teker anlatır.)
Çiğdem: (kafasını masaya dayayarak) Ben tam bir pisliğim...
Zeynep: Neyse, bunlar geçti gitti. Hadi gidelim, belki bir indirim vardır. Gardırobunu yenilemek iyi gelecek sana.
***
9 Haziran Cuma, 13:24
(Kızlar AVM'ye gelmiştir, ama Çiğdem'in morali hala çok bozuktur.)
Çiğdem: Selim ile buraya defalarca gelmiştik. (eliyle göstererek) Şu dükkanda kahve içmiştik mesela. Sonra o dükkanın önünde elinde poşetlerle beni 5 saat beklemişti.
Zeynep: Geldiyseniz geldiniz, adamın tapulu malı değil ya burası.
(Kızlar bir dükkana girmeye hazırlanırken karşılarında sürpriz misafirler görünür. Kaderin cilvesi bu ya, Selim ve Kaan da aynı yere gelmiştir.)
Kaan: Aa, Zeynep? Ne hoş bir tesadüf?
Zeynep: Bula bula burayı mı buldun Selim'i getirecek?
Kaan: Kendisi gelmek istedi, ne yapayım?
(Çiğdem ve Selim düğün akşamından sonra ilk kez karşı karşıya gelmiştir. Herkes gözünü birbirine diken ikilinin ne yapacağını merakla beklemektedir.)
1. BÖLÜM SONU
