Önceki Bölümler: 1. Bölüm | 2. Bölüm
Dizideki tüm kişi ve karakterler tamamen hayal ürünüdür, gerçekleri yansıtmamaktadır.
3. BÖLÜM
(Emre, Çiğdem'den kurtulduğunu düşünerek yola devam etmektedir.)Dizideki tüm kişi ve karakterler tamamen hayal ürünüdür, gerçekleri yansıtmamaktadır.
3. BÖLÜM
Emre: Bu yaştan sonra başıma bela almaya hiç niyetim yok, ama bu Çiğdem de hemen pes edecek gibi değil. Hem hamile bırakmışsam ne olmuş, dünyanın sonu değil ya. Gereken şartları sağlarım, çocuğu da çok güzel büyütür. Gerçi paraya da tav olmadıysa nasıl susar ki bu çatlak?
(Emre düşüncelere dalmışken bir silüetin karşısında belirdiğini görür ve hemen frene basar. Karşısında Çiğdem'in olduğunu görmesiyle tekrar sinirlenir.)
Emre: (arabadan hızlıca inerek) Ya kızım, senden kurtuluş yok mu ya? Nasıl buldun beni?
Çiğdem: "Taksi", "öndeki arabayı takip et" gibi tabirler sana tanıdık geliyordur herhalde.
Emre: Peki nasıl önüme geçebildin?
Çiğdem: Ayrıntılarda boğulmayalım Emre. Ama sana tek bir şey söyleyebilirim ki, bir kadın bir şeyi istediğinde onu almadan köşesine çekilmez.
Emre: Peki sen ne istiyorsun?
Çiğdem: Çocuğumun sağlıklı bir ortamda büyümesini.
Emre: Ben evlenmek için çok gencim. Baksana şu bebek surata, benden damat olur mu hiç?
Çiğdem: Senden hiçbir şey olmaz. Senden anca anca şömineye atmak için odun olur. Anlamıyor musun, tek istediğim bebeği duyurmak. Böylece çocuk ailesiyle birlikte büyür. Sen baba olmaya hazır değilsin, ben de anne olmaya hazır değilim; ama bu yavruyu hep birlikte büyütebiliriz.
Emre: Çiğdem, sen benim demek istediğimi anlamıyor musun? Bunu açıklayınca ortada bir aile kalırsa o zaman şükret sen! Ben istemediğim bir çocuğu büyütemem!
Çiğdem: Bak, bana sürekli bu klişe lafları söyleyip durma. Bir öküzlük yaptın ve sonuçlarına katlanacaksın. Evinize gideceğim, her şeyi anlatacağım ve...
Emre: Ve bunun herkes için hayırlı sonuçlanmasını mı umacaksın? Ailem bir daha yüzüme bakmayabilir bile. Ayrıca Iraz da benden ayrılır.
Çiğdem: Böyle bir şeyi yara almadan atlatabileceğini düşünmüyorsun, değil mi? Ne dersen de, yaptığın öyle hemen unutulacak bir şey değil.
Emre: Bak Çiğdem, ne yapıp edeceksin ama o çocuğun doğmasına izin vermeyeceksin. Hayatımı böyle bir şey için yoldan çıkaracak değilim.
Çiğdem: Sana gerçekten inanamıyorum Emre. Oysa sen ilk tanıştığımızda böyle biri gibi görünmüyordun. Beyaz atlı prens gibi bir şeydin, ama şimdi bakıyorum da benim gözümde büyük umutlarla aldığın, ama sonrasında defolu olduğunu öğrendiğin bir mal gibisin. Sen vicdansız bencilin tekisin! Şarkıcı olabilirsin, ama asla adam değilsin!
***
(Emre yutkunup Çiğdem'e bir bakış attıktan sonra arabaya geçer.)
Çiğdem: Ne oldu, şimdi de beni mi ezeceksin? Senin erkekliğin bu kadar değil mi? Ancak bana yeter gücün.
(Emre bu son sözle sinirlerine hakim olamamış ve gaza yüklenmiştir. Öte yandan Çiğdem de son anda yoldan çekilmiş ve Emre'nin bu kadar ileri gidebildiğini görmesiyle büyük şaşkınlık yaşamıştır.)
***
(Bu sırada Ayten ise evde oturup TV izlemekte ve üvey kızından haber beklemektedir. Tam elindeki meyve tabağıyla sadık dostunun karşısındaki yerini almaya hazırlanırken zil çalar.)
Ayten: Aman, zaten siz de bu zavallı Ayten'e hiç rahatlık vermeyin. Ağız tadıyla dizi izlettirmediniz be!
(Ayten'in kapıyı açması ve şaşkınlığa düşmesi aynı anda gerçekleşir. Çünkü Ayten'in öz oğlu olan Deniz üniversiteden mezun olup evine dönmüştür.)
Deniz: Evet sayın Söğüt Apartmanı Numara 6, bu parlak çocuk üniversite eğitimini bitirip evine geri dönmüş bulunuyor.
Ayten: (kısık sesle) Keşke geri dönmeseydin...
Deniz: Ne dedin anneciğim?
Ayten: (hafif kinayeli bir tavırla) Diyorum ki iyi döndün. Ben de tam şu an seni ne kadar özlediğimi düşünüyordum. O kadar Müge Anlı'lar, Zuhal Topal'ler, Kısmetse Olur'lar, Evleneceksen Gel'ler izledim, ama içimdeki yarayı bir türlü gideremedim. Sabah kalkıyorum Deniz, akşam yatıyorum Deniz; o derece yani.
Deniz: Benim üvey nerede?
Ayten: Senin üvey? Ha, Çiğdem'i diyorsun. O...
(Ayten, Deniz'e üvey kardeşinin hamile olduğunu söylediğinde alacağı tepkiyi bildiği için nerede olduğu konusunda yalan söylemek zorunda kalır.)
Ayten: O şu an işte. Garsonluk yapmaya başladı. Sabah erkenden gidiyor, akşam da geç geliyor.
Deniz: Aman iyi, ahlaklı şekilde kazansın ekmek parasını. Okulun sinema kulübündeyken bir film izledim. Bir kız garsonluk yaptığı işten kovuluyor, sonra bir adamla tanışıyor, ardından da ondan hamile kaldığını öğreniyor. Sonra da o kız...
Ayten: Tamam, gerisini anlatmana gerek yok. Ama bayağı gerçekçi filmmiş, sanki biz bile yaşayabilirmişiz gibi.
Deniz: Bu arada itiraf etmek gerekirse sana biraz darıldım. Herkes mezuniyet töreninde ailesiyle birlikteyken ben sap gibi kaldım ortalarda... Gerçi doğumuma bile gelmemiştin, bu yüzden şaşırmıyorum.
Ayten: Sus! İğneleme anneyi, iğneleme anneyi! Seni 9 ay karnında taşıdım, bana böyle mi teşekkür ediyorsun?
Deniz: Tamam anne, şaka yaptım. Şimdi biraz oturup yorgunluğumu atayım.
Ayten: Aslında senden bir isteğim olacak. Salça bitmişti de, bacağım ağrıdığı için markete gidemedim. Bir de biber lazım, sonra süt, yumurta, fasulye... Dur, şurada bir alışveriş listesi vardı. (tezgahın üzerindeki listeyi vererek) Benim için markete gider misin yavrum?
Deniz: "10 günde kilolarınızdan kurtulun" mu? Bu ne ya?
Ayten: Arkasını çevir.
Deniz: Bunları köşedeki bakkaldan da alırım, hatta ben bir koşu gideyim.
Ayten: Hayır! Yani oranın ürünleri eskisi kadar iyi değil. Sen en iyisi caddede yeni açılan markete git.
(Deniz oflaya puflaya evlerine tam 1 km uzaklıktaki markete gitmek için yola koyulurken Ayten ise telaşa kapılmıştır.)
Ayten: (kapıya yaslanarak) Allah'ım ne yapacağım ben, ne yapacağım? Bunu başımdan savmak için gençliğimi verdim, zaten iki kocayı da bunun yüzünden gömdüm. Çiğdem ile birlikte olsak yine baş ederdim, ama tek başıma kafayı yerim. Allah'ım, yardım et bana!
***
(Ayten kara kara ne yapacağını düşünürken Ocaklı evinde ise işler her zamanki gibidir. Şahika, müstakbel dünürü Müjde'ye ulaşamamaktan şikayetçidir.)
Şahika: Kaç saattir Müjde Hanım'ı arıyorum, ama telefona cevap vermiyor. Acaba numarasını mı değiştirdi ne?
Necla: Neden değiştirdiği belli bence...
Şahika: Anneciğim, iğneleme konusunda üstünüze yok; ama bu durum gerçekten ciddi. Bugüne bugün dünür olacağımız insanlara ulaşamıyoruz, öyle küçük bir şey değil bu.
Yusuf: Daha 1-2 saat önce Özge söylemedi mi kadının hasta olduğunu? O haliyle görüp de nasıl cevap versin?
Şahika: (ayağa kalkıp salonda dolanmaya başlayarak) Bilmiyorum. Acaba onların evine mi gitsem?
Yusuf: Otur oturduğun yerde. Birazdan Emre gelecek zaten, rahat bırak insanları. Hem bu kadar küçük şeyleri kafaya takmak iyi değil, sakin ol.
(Salonda bunlar yaşanırken müstakbel gelin Iraz ve annesi Müjde de evlerinde kendilerine verilen imkanların tadını çıkarmaktadır.)
Müjde: (bornozuyla TV karşısında otururken) Hayatımı gerçekten seviyorum. Sanki Allah tüm imkanları özellikle bizim önümüze koymuş gibi hissediyorum.
Iraz: Acaba Şahika Hanım'a yalan söylemese miydik? Yani bu hastalık meselesi yüzünden kendimi suçlu hissediyorum.
Müjde: O Şahika'nın yılışık tavırlarından hissedeceğin kadar rahatsız olamazsın. Emre'yi ben de severim, efendi çocuk; ama o annesi... Her seferinde o tımarhaneden çıkmış halleriyle tansiyonumu yükseltmeyi başarıyor.
Iraz: Dünürlerimizden nereye kadar kaçacağımızı düşünüyorsun, merak ediyorum. Ben Emre'yle evleneceğim, düğün detaylarını da konuşmak lazım. Hem bunun ailemiz için iyi olacağından bahsediyordun, şimdi niye fikrin değişti?
Müjde: Ben de sizin evlenmenizi istiyorum, ama muhtaç değiliz ki kızım. Çok şükür paramız pulumuz var, aç değiliz açıkta değiliz, yediğimiz önümüzde yemediğimiz arkamızda. Ayrıca Türkiye'nin en zengin 15 ailesinden biriyiz. Yani o aileye dünür olsak ne, olmasak ne? Hem bundan sonra kötü bir şey de yaşanmaz.
(Derken TV'de çıkan bir haber ikisinin de dikkatini çeker.)
Spiker: Evet sayın seyirciler. Son günlerde kulislerde konuşulan dedikodular sonunda netliğe kavuştu. Hazinedar şirketinin resmen iflas ettiği açıklandı.
Iraz: Anne, ne diyor bu spiker? Ne iflası ya?
Spiker: Bilindiği üzere geçtiğimiz aylarda Cevher şirketiyle büyük bir yatırım yapılmış, ancak başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Son gelen rakamlara göre Hazinedar firmasının zararı 300 milyon dolar.
Müjde: 300 milyon dolar mı? Ailemizin serveti bile bu kadar değil be! Lira olsa neyse, ama dolar bir de!
Spiker: Hanımefendi, lafımı kesmeyin lütfen. Ben söyleyeceğimi söyleyeyim, sonra yorumunuzu yaparsınız... Öte yandan Fatih Hazinedar'ın ise hiçbir açıklama yapmadan yurt dışına kaçtığı öğrenildi.
Müjde: Ay, bana bir şeyler oluyor galiba!
Spiker: Müjde Hanım lütfen ama! Öte yandan sektörün en büyük oyuncularından biri olan Hazinedar şirketinin iflasıyla birlikte dengelerin nasıl değişeceği büyük bir merak konusu... Şimdi konuşabilirsiniz.
Müjde: (televizyonu kapatarak) Bu gerçek olamaz, değil mi? Yani biz iflas etmiş olamayız... Ama ya ettiysek? O zaman tüm eşyalar elden gider! Bu yaştan sonra beş parasız mı kalacağım ben şimdi?
Iraz: Hayır anne, kalmayacağız. Yani Emre'yle evlenirsem...
Müjde: (ağlamaya başlayarak) Bu yaşımdan sonra para için milletin avcunun içine mi bakmaya başlayacağım? Hem bu ev giderse onlarda mı kalacağız? (feryat ederek) Kızım bu yaşında içgüveysi mi gidecek ellerin evine?
Iraz: Bu işi bir şekilde halledeceğiz, merak etme sen.
***
(Müjde kendini toparlamaya çalışırken Emre ise arabayla evine dönmektedir. Yol boyunca Çiğdem ile yaşadıkları aklına gelir. Tanışmaları, Çiğdem'i işe geri alması, eve birlikte gitmeleri, yeniden karşılaşmaları ve dahası gözünün önünden teker teker geçer.)
(Emre, Çiğdem'e zalim davrandığını anlarken eve gelir ve tam kapının önüne gelip zili çalmak üzereyken çalıların hareketlendiğini görür. O tarafa gidip ne olduğuna bakarken Çiğdem saklandığı yerden çıkıp üzerine atlar.)
Çiğdem: (Emre'nin üzerine çıkarak) Kimmiş şimdi ezik, bir daha söylesene! Erkeksen bir daha söyle, tabii yemiyor değil mi?!
Emre: (Çiğdem'i atlatmaya çalışarak) Bıraksana beni Çiğdem, iyice manyaklaştın!
Çiğdem: (Emre'nin üzerinden inerek) Evet, manyaklaştım. Beni zorla manyaklaştırdın. Gerçi bugün yaptıklarından sonra senin eline su dökmem mümkün değil. Üzerime araba sürmek de ne ya?
Emre: Sen hiç pes etmeyeceksin, değil mi? Ayrıca kendin kaşındın, rahat durmayı bilmiyorsun ki bir türlü!
Çiğdem: Neyse, sonuçta yine buradayım ve şimdi bu zili çalıp her şeyi açıklayacağım.
Emre: İkide bir kendini tekrar etmeye ne kadar da bayılıyorsun Çiğdem. Hiçbir şeyi söyleyeceğin yok, aklınca beni korkutmaya çalışıyorsun işte.
(Çiğdem "öyle mi" anlamında kaşını kaldırdıktan sonra ani bir hareketle zile basar. Zilin çalmasıyla birlikte Emre de telaşa girmiştir.)
Emre: Sen ne yapıyorsun ya?
Çiğdem: Yapmak istediğimi. Madem hiç endişen yok, o zaman da bunu sorun etmezsin herhalde.
(Emre ve Çiğdem birlikte içeriye girer ve birlikte çaresizce yemek masasına doğru giderler.)
Şahika: Emroş'um, bebeğim! (yanaktan öperek) Hoş geldin bir tanem, ömrümün baharı! Yerim ben seni yavrum!
Yusuf: Ömrünün baharı ben değil miydim ya?
Necla: Hoş geldin oğlum... Da bu hanım kızımız kim acaba?
Çiğdem: Aslında ben... Şey için gelmiştim... Gerçekleri açıklamak için...
(Herkes ve özellikle Emre, Çiğdem'in iki dudağının arasından çıkacak kelimelere kilitlenmişken bölüm sona erer.)
3. BÖLÜM SONU
***
Aşkın Peşinden, yeni bölümüyle 3 Eylül Cumartesi 20.00'de Fav10'da!
***
Aşkın Peşinden, yeni bölümüyle 3 Eylül Cumartesi 20.00'de Fav10'da!
