Firuze ve Ayaz. İki güzel yürek, iki aile yükü taşıyan çocuk. Onları kader birleştirdi, kader/feda ediş ayırdı. Şimdi bir özür borcu var hayatın onlara. Aldığı aşkı geri vermek istiyor. Ama yollar zor. Yollar engebeli. Hava Ayaz, zamanlardan Zemheri. Firuze’nin gözleri mavi, yüreği ateş.
İnşaat işçisi babasının, on üç kişinin ölümüne sebep olan asansör kazasında haksız yere suçlu bulunması; yolunu dürüstlükten, adaletten yana seçmiş Firuze’yi harekete geçirir. Babasını kurtarmak azmiyle girdiği yolda; umutlarını çalan, bir vedayı bile esirgeyip onu yarım bırakan Ayaz’la karşılaşır..
Evin erkeği olma sorumluluğunu omuzlarında taşıyan Ayaz, tam da bir başkasıyla evlenmek üzereyken annesi için feda ettiği, hala her sabah gözlerinin mavisine hasret uyandığı Firuze’yle yüz yüzedir. Firuze’nin babasının suçlanmasında büyük rol oynadığından habersizdir.
Firuze bilmez ki bazı vedalar sevgisizlikten değil çaresizliktendir. Ayaz bilmez ki bir aşk kaç kere feda edilir?
Başladığı gibi bitmsi dileğiyle...
