Geldik yılın en çok yerin dibine sokulan filmine. Ki öncelikle söyleyeyim, kesinlikle haksız bir muamelenin kurbanı oldu film. Kısa yorumuma başlıyorum.
Öncelikle Angelina Jolie'nin rejisini beğendim. En azından varlığını hissettirmeyi başarmış. Şiddet dolu sahneler, tüm detaylarıyla perdeye taşınmış. Bu da filmin gerçeklik hissini arttırıyor. Bir süre sonra ana karakterimizle iyice bağ kurup onun yaşadığı fiziksel ve manevi baskıya anlam vermeyi başarıyoruz.
Filmin olumsuz yönleri de var elbet. Mesela Louis Zamperini gibi birinin hikayesini "tek adam serüveni"ne çevirmiş senaristler. Ben çok büyük bir sorun göremedim, ama elde kullanılabilecek bol bol materyal vardı. Filmin sadece gelişme bölümünden oluşması ve diğer karakterlerin karikatür gibi etrafta dolaşıp durması da dikkat çeken başka detaylar. Ayrıca bazı sahnelerde acının arttırılıp "ajitasyon" sınırına yaklaşılması da filmin olumsuz yanlarından.
Filmin başrolündeki Jack O'Connell, tek kelimeyle harika bir performans sergiliyor. Tüm filmi sırtında taşımasının yanı sıra hiçbir kusuru da bulunmuyor. Yılın en iyi performanslarından biri. Ama Miyavi, tam aksine yapay bir performans sergilemiş. Japonya'da çok ünlü bir şarkıcı olduğundan dolayı mı, yoksa başka nedenlerden mi bilmiyorum, ama pek beğenemedim. Domhnall Gleeson, Garrett Hedlund ve Jai Courtney de filmin dikkat çeken genç oyuncularından.
Ben yapımın iyi kotarılmış olduğunu düşünüyorum açıkçası. Sırf Angie'ye olan yersiz nefret nedeniyle yerin dibine batırılması da hiç adil değil. Ne olursa olsun, deneyin derim.
7,5/10
Oscar Karnesi
En İyi Görüntü Yönetimi
En İyi Ses Kurgusu
En İyi Ses Miksajı
